Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «compte des hasards qui nous ont menés » (Français → Néerlandais) :
L'expansion peut aussi être alimentée par le multiculturalisme ; par les histoires, le journalisme, les mémoires, la fiction réaliste, les voyages et l'alphabétisation, qui nous permettent de nous imaginer dans la vie d'autres personnes, qu'on aurait peut-être traité de sous-humains autrefo
is, et de se rendre compte des hasards qui nous ont menés là où nous sommes, de se dire c'est par chance que je suis là. Quelles qu'en soient les causes, le déclin de la violence a de profondes conséquences. Cela devrait nous forcer à nous demander non seulement Pourquoi la guerre ? mais aussi Pourquoi la paix ? . Pas seulement Que faisons-nous mal ?
...[+++], mais aussi Que faisons-nous bien ?
Het kan ook aangedreven worden door kosmopolitisme: geschiedenissen, journalisme, memoires en realistische fictie en reizen en geletterdheid,
waardoor je jezelf kunt projecteren op de le
vens van andere mensen die je voorheen wellicht als sub-humaan behandelde, en ook het je realizeren van de toevalligheid van je eigen omstandigheden in het leven; in de zin van dat een ieder voor het geluk gaat . Wat de oorzaken ook moge zijn, de afname van geweld heeft diepgaande implicaties. Het dwingt ons niet alleen te vragen Waarom is er oorlog?
...[+++]maar ook Waarom is er vrede? Niet alleen Wat doen we verkeerd? maar ook Wat hebben we goed gedaan?Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'ob
...[+++]jets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en
mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar
...[+++]een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Ces étude
s de population que nous avons faites ont créé des tonnes de médicaments miraculeux qui ont sa
uvé des millions de vies, mais le problème est que les soins médicaux nous co
nsidèrent comme des moyennes, pas comme des individus
uniques. Au bout du compte, le patient ça n'est pas la
...[+++] même chose que la population qui fait l'objet de l'étude. C'est ce qui mène aux conjectures.
De vele geweldige medicijnen die bij deze bevolkingsonderzoeken zijn ontdekt, hebben miljoenen levens gered. Het probleem is echter dat de gezondheidszorg ons behandelt als gemiddelden, niet als unieke individuen. Aan het eind van de rit wijkt de patiënt toch af van de bestudeerde bevolkingsgroep. Dat is de oorzaak van het giswerk.
Ce que cela suggère, c'
est que les enfants sont modelés non par leurs parents sur la durée mais en partie -- en partie seulement -- par leurs gènes, en partie par leur culture -- culture d'un pays en général et culture propre aux enfants, c'est-à-dire celle de
leur pairs -- comme nous l'a expliqué Jill Sobule un peu plu
s tôt, voilà ce qui compte pour les enfants -- et, d'une manière très importante
, bien plu ...[+++]s que les gens sont prêts à le reconnaître, par le hasard : les fruits du hasard pendant le câblage du cerveau in utero ; les fruits du hasard pendant la vie.
Dit wijst erop dat kinderen niet gevo
rmd worden door hun ouders op lange termijn, maar gedeeltelijk -- en slechts gedeeltelijk -- door hun genen, gedeeltelijk door hun cultuur -- de cultuur van het hele land en de cultuur van de kinderen zelf, namelijk hun vriendengroep -- zoals we vandaag al gehoord hebben van Jill Sobule, is dat waar kinderen echt om geven -- en, voor een groot gedeelte, g
roter dan de meeste mensen zouden willen toegeven, door toeval: toevalligheden bij het ontwikkelen van het brein tijdens de zwangerschap; toevall
...[+++]igheden tijdens je leven.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à
cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of
een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Voilà une exposition de camions gigantesques. Je vais vous montrer maintenant le dernier projet. Ce client-ci est également peu usuel. Ils ont complètement inversé les principes de la promotion immo
bilière. Lorsqu'ils nous ont rencontrés ils ont dit - à la différence des promoteurs communs - ils on
t dit, Nous voulons commencer par l'idée d'offrir un musée d'art contemporain à Louisville. C'est notre objectif principal. Ainsi, au lieu d'agir comme
un promoteur qui ne voit que l'occ ...[+++]asion de faire de l'argent, ils ont compris qu'ils pourraient jouer le rôle de catalyseur dans leur centre-ville. Et le fait qu'ils voulaient soutenir le musée d'art contemporain a effectivement construit leur pro forma détaillé. Ils ont donc procédé à l'envers. Ce même pro forma nous a menés à construire un bâtiment hybride de taille importante afin de satisfaire leurs aspirations concernant l'art, mais il a aussi créé des occasions pour l'art lui-même de collaborer, interagir, avec des espaces commerciaux; un cadre dans lequel les artistes désirent de plus en plus fréquemment travailler.
Dit is een monstertruck-show. Ik laat nu het laatste project zien. Dit is ook een ongewone klant.
Ze hebben het hele idee van ontwikkeling omgekeerd. Ze benaderden ons en zeiden -- in tegenstelling tot normale projectontwikkelaars: We willen van start gaan door een museum voor hedendaagse kunst in Louisville (Kentucky) aa
n te bieden. Dat is onze hoofddoelstelling. In plaats van projectontwikkelaars die een kans zien om geld te verdienen, zagen ze kans om een katalysator te worden in hun stadscentrum. Het feit dat ze het museum voor he
...[+++]dendaagse kunst wilden steunen, was de basis voor hun pro forma dossier, dus werkten ze in tegengestelde richting. Die pro forma heeft ons geleid tot een gebouw voor gemengd gebruik dat heel groot was om hun aspiraties voor de kunst te kunnen steunen. Maar het creëerde ook kansen voor de kunst zelf om samen te werken, tot interactie over te gaan met commerciële ruimten waardoor kunstenaars meer en meer van binnenuit wilden werken.Alors j'ai écrit un post sur le fait que j'étais en colère contre lui, c'était vraiment un tyran, il ne me laissait pas acheter ce banjo. Ceux qui me connaissaient ont compris ma plaisanterie. C'est Mena, c'est comme ça que je
plaisante avec les gens. Parce que la plaisanterie, c'est qu'il n'est pas un tyran : il est tellement aimant et tellement adorable qu'il me laisse le travestir et mettre des photos de lui sur mon blog. Et -- (Rires) -- et
s'il savait que je suis en train de montrer ça, je l'ai mis aujourd'hui, il me tuerait. Mai
...[+++]s en fait, j'ai écrit cela, mes amis l'ont lu, et ils se sont dit, oh, cette Mena, elle a écrit un post sur le fait de vouloir une bêtise et elle fait l'idiote. Mais j'ai reçu des e-mails de gens qui disaient: Mon Dieu, ton mari est un vrai connard. Combien d'argent il dépense en bière chaque année? Tu pourrais prendre cet argent et acheter ton banjo. Pourquoi tu n'ouvres pas un compte séparé? Je suis avec lui depuis que j'ai 17 ans. Nous n'avons jamais eu de compte séparé. Ils disaient Prends un compte séparé -- dépense ton argent, dépense son argent. C'est tout. Des gens m'ont dit Quitte-le . Et -- je me disais, mais qui sont ces gens,
Ik schreef een stukje over hoe kwaad ik op hem was
. Hij was een tiran want hij liet mij geen ba
njo kopen. De mensen die mij kennen, begrepen mijn gr
ap. Dit is Mena, zo houd ik mensen voor de
gek. De grap is dat deze persoon geen tiran is; deze persoon is zo liefhebbend en zo vriendelijk dat hij zich door mij laat verkleden en foto's van hem op mijn blog laat plaatsen.
...[+++](Gelach) Als hij zou weten dat ik dit nu zou laten zien -- ik heb dit er vandaag in gezet -- hij zou me vermoorden. Het ging erom dat mijn vrienden het zouden lezen en zouden denken: Mena heeft een stukje geschreven over dat stomme ding dat ze wil hebben en hoe stom ze kan zijn. Maar ik kreeg e-mails van mensen die schreven: O mijn god, wat een klootzak is jouw man. Hoeveel geld besteedt hij per jaar aan bier? Jij kan dat geld gebruiken om een banjo te kopen. Open je eigen bankrekening. We zijn samen sinds ik 17 ben. We hadden nog nooit gescheiden bankrekeningen. Ze schreven: Open je eigen bankrekening -- geef je geld uit; geef zijn geld uit. En daarmee uit. Mensen schreven ook: Verlaat hem. En -- ik dacht: oké, wie zijn deze mensen eigenlijk?et avons enseigné aux étudiants comment utiliser
une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et i
ls ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: «
...[+++]Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zi
j liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Ç
a nous a aussi montré que quelque chose d'aussi puissant que l'information et sa diffusion peut défier les inégalités, parce que les
chiffres, comme les gens, veulent être libres, et quand ils
sont libres, la liberté est généralement à portée de main même pour les plus pauvres des pauvres -- les chiffres peuvent questionner le cynisme et l'apathie qui mène à l'inertie, les chiffres nous montrent ce qui fonctionne et, plus important encore, ce qui ne fonctionne pas, ainsi nous pouvons le corri
...[+++]ger, les chiffres qui, si nous les entendons et les prenons en compte, pourraient nous aider à relever le défi que Nelson Mandela nous a lancé en 2005, quand il nous a demandé d'être cette grande génération qui surmonte la plus horrible des offenses faites à l'humanité, l'extrême pauvreté, des chiffres qui construisent un élan puissant.
Het
toonde ons ook dat iets krachtigs als informatie en het delen ervan, ongelijk
heid kan aanvechten want feiten willen, net als
mensen, vrij zijn, en als ze dat zijn, hebben zelfs de allerarmsten zicht op vrijheid. hebben zelfs de allerarmsten zicht op vrijheid. Feiten die ingaan tegen cynisme en de apathie die tot inertie leidt. Feiten die ons vertellen wat werkt en belangrijker: wat niet werkt, zodat we het kunnen repareren. Feiten die -- gehoord en opgevolgd -- ons kun
...[+++]nen helpen om de uitdaging aan te gaan van Nelson Mandela in 2005, om de uitdaging aan te gaan van Nelson Mandela in 2005, toen hij ons vroeg de generatie te zijn die de ultieme overtreding tegen de menselijkheid overwint: extreme armoede. Feiten die voor stuwkracht zorgen.Et c'est important de reconnaitre que les femmes ont toujours besoin d'aide
à l'école, que les salaires sont toujours significativement inférieurs, même lorsque cela est contrôlé, et que les filles n'ont pas arrêté de lutter en maths et en s
ciences pendant des années. Tout cela est
vrai. Rien de cela nous dispense de faire attention aux besoins de l'alphabétisation de nos garçons entre trois et 13 ans. Et alors nous devrions le faire. En fait, ce qu'on
...[+++] devrait faire c'est prendre une page de leur programme, parce que les initiatives et programmes qui ont été mis en place pour les femmes en sciences, ingénierie et mathématiques sont fantastiques. Elles ont été très efficaces pour les filles dans ce genre de situations. Et nous devons penser à la façon qui nous permettrait de faire la même chose pour les garçons en jeune âge. Même chez ceux plus âgés, on se rend compte qu'il y a toujours un problème. Quand on observe les universités, 60 pour cent des licences sont attribuées aux femmes de nos jours, ce qui représente un changement conséquent. Et en fait, l'administration au sein de l'université n'est pas très à l'aise à l'idée de savoir que nous approchons des 70 pour cent de population féminine dans les universités. Cela rend l'administration universitaire très nerveuse, parce que les filles ne veulent pas fréquenter des écoles où il n'y a pas de garçons.
En het is belangrijk dat we erkennen dat vrouwen nog steeds hulp nodig hebben op school, dat salarissen nog steeds een stuk lager zijn, zelfs als ze gecorrigeerd worden naar het soort baan, en dat meisjes al jaren blijven worstelen met wiskunde en wetenschap. Dat klopt allemaal. Niets daarvan weerhoudt ons om aandacht te schenken aan d
e geletterdheid van onze jongens tussen drie en 13 jaar
. Dat moeten we dus doen. Wat we in feite zouden moeten doen is een pagina te nemen uit hun draaiboek, want de initiatieven en programma's die opges
...[+++]tart zijn voor vrouwen in wetenschap en techniek en wiskunde zijn fantastisch. Die hebben veel goeds gedaan voor meisjes in die situatie. En we moeten nadenken over hoe we dat ook voor jongens voor elkaar krijgen in hun jonge jaren. Zelfs als ze ouder zijn, zien we dat er nog steeds een probleem bestaat. Als we kijken naar de universiteiten gaan 60 procent van de bachelordiploma's nu naar vrouwen , wat een veelzeggende verschuiving is. In feite voelen universiteitsbestuurders zich wat ongemakkelijk bij het idee dat we dichtbij de 70 procent vrouwen op universiteiten komen. Dat maakt universiteitsbestuurders erg zenuwachtig, want meisjes willen niet naar scholen waar geen jongens zijn. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
compte des hasards qui nous ont menés ->
Date index: 2023-01-21