Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "comment faites-vous parler des enfants de cinquième " (Frans → Nederlands) :
Le problème devient alors: Comment faites-vous parler des enfants de cinquième et de quatrième de génocide et traitez-vous le sujet d'une manière qui soit responsable et respectueuse, et qu'ils savent quoi en faire.
Het probleem wordt dan: hoe laat je lagereschoolkinderen over genocide praten en het onderwerp benaderen op een verantwoordelijke en respectvolle manier, zodat ze weten wat ze ermee moeten doen.
Et donc, ce que je faisais à Esperance cette première année était tout simple
ment de me promener dans les rues, et après trois jours j'ai eu mon premier client, et j'ai aidé cet homme qui fumait du poisson dans un garage, c'était un Maori, et je l'ai aidé à vendre au restaurant à Perth, à s'organiser, et puis les pêcheurs sont venu me dire, « C'est vous qui avez aidé le Maori ? Pouvez-vous nous aider ? » Et j’ai aidé ces cinq pêcheurs à travailler ensemble et à faire parvenir ces thons superbes non pas à la conserverie d’Albany à 60 centimes le kilo, mais nous avons trouvé une façon d’emmener le poisson au Japon pour en faire du sushi à
...[+++]15 dollars le kilo, et les fermiers ont venu me parler, ils m’ont dit, « Hé, vous les avez aidés. Pouvez-vous nous aider ? » En un an, j’avais 27 projets en cours, et le gouvernement est venu me voir pour me dire, « Comment faites-vous ça ? « Comment faites-vous ... ?Et j’ai répondu, « Je fais quelque chose de très, très, très difficile.
In dat eerste jaar in Esperance liep ik gewoon wat rond en binnen drie dagen had ik mijn eerste klant. Hij was een Maori die vis rookte in een garage. Ik hielp hem zijn vis te verkopen aan een restaurant in Perth.
Daarna vroegen een paar vissers me: Heb jij die Maori geholpen? Kun jij ons
ook helpen? Ik heb deze vijf vissers geholpen om hun mooie tonijn niet te verkopen aan de conservenfabrie
k in Albany voor 60 cent per kilo. Wij stuur ...[+++]den die vis naar Japan voor 15 dollar per kilo, om sushi van te maken. Daarna kwamen boeren met mij praten: Je hebt hen geholpen. Kun je ons ook helpen? Binnen een jaar had ik wel 27 projecten, en de overheid kwam naar me toe, en zei: Hoe doe je dat? Ik zei: Ik doe iets heel, heel, heel moeilijks.La femme dit : B
onjour . Bell dit : Comment était votre traversée sur le ferry de Burntisland ? Elle dit : C'était b
ien. Et il dit : Qu'avez-vous fait de l'autre enfant ? Elle dit : Je l'ai laissé avec ma sœur à Leith. Et il dit : Et avez-vous pris le raccourci par Inverleith Row pour arriver ici à l'infirmerie ? Elle dit : Oui. Et il dit : Vou
s travaillez encore dans l'usine de linoléum ? Et elle dit : Oui . Ensuite Bell continue
...[+++]par expliquer aux étudiants. Il dit : Vous voyez, quand elle a dit Bonjour , j'ai repéré son accent de Fife. Et le ferry le plus proche de Fife part de Burntisland.
De vrouw zegt: 'Goedemorgen'. Bell zegt: 'Hoe verliep de oversteek met de veerboot van Burntisland?' Ze zegt: 'Goed.' Hij zegt: 'Waar is je andere kind gebleven?' Ze zegt: 'Ik liet hem bij mijn zus op Leith.' Hij zegt: 'Heb je de binnenweg langs Inverleith Row genomen om naar hier te komen?' Ze zegt: 'Ja.' Hij zegt: 'Werk je nog in de linoleumfabriek?' Ze zegt: 'Jawel.' Daarna legt Bell het uit aan de studenten. Hij zegt: 'Toen ze zei: 'Goedemorgen,' hoorde ik haar tongval van Fife. De dichtstbijzijnde ferry-overtocht van Fife komt uit Burntisland.
Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Parad
is! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu
...[+++] vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen he
t slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoo
fd dan een leven in ...[+++]deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...En fait, c'est plutôt intéressant. Juste
la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'
élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre associat
ion avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m
...[+++]'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel
punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Z
...[+++]ij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.Comment l'enfant peut-il se sentir plus fort ? Vous faites un plan. Vous dites : « Bon, maintenant nous allons nous rendormir. A 7 heures et demie, nous nous lèverons et voilà ce que nous ferons. ». J'ai eu un de ces épisodes de 3 heures du matin dimanche, paralysée par la peur de venir vous parler.
Hoe kan het kind zich sterker voelen? Je maakt een plan. Je zegt: Oké, we gaan opnieuw slapen en om half acht staan we op. Dat is het plan. Ik had zondag een van deze 3-uur-in-de-ochtend-gevallen: verlamd van angst om hier voor jullie te staan.
J'espère que lorsque vous apprenez des choses, par exemple comment le monde naturel fonctionne -- Je veux juste dire qu'à chaque fois que vous lisez quelque chose dans le journal ou que vous entendez parler de quelque choses de ridicule dans le monde naturel il a été fait par un enfant.
Ik hoop dat wanneer je dingen leert, bijvoorbeeld over de werking van de natuurlijke wereld -- Ik wil gewoon zeggen dat wanneer je iets leest in de krant of je hoort een verhaal over iets belachelijks in de natuurlijke wereld het is ontdekt bij een kind.
Nous avons quatre usines. Nous construisons ces matériaux à travers le pays. Nous allons aussi vite que possible. L'équ
ivalent en gyspe de deux millions et demi de voitures, vous voyez, de générati
on de CO2. Alors qu'allez-vous faire ? Je vais vous dire ce que j'ai fait et pourquoi je l'ai fait. Et je sais que le temps qui m'était imparti est
écoulé. Ce sont mes enfants, Natalie and David. Quand ils auront des enfants, en 2050, ils
...[+++] vaudrait mieux qu'ils se tournent vers leur grand-père et disent, C'était bien essayé. Tu as fait de ton mieux avec l'équipe que tu avais. Et donc j'espère que quand vous quitterez TED, vous envisagerez de réduire votre empreinte carbone de toutes les manières possibles. Et si vous ne savez pas comment, venez me trouver s'il vous plaît. Je vous aiderai.
We hebben vier fabrieken. We maken dit door het hele land. We gaan zo snel als we kunnen. Voor 2,5 miljoen auto's aan gips, zoveel CO2 is al bespaard, zie
je? Dus wat gaat u doen? Ik zal je vertellen wat ik gedaan heb en waarom ik het deed. En ik weet dat mijn tijd om is. Dit zijn mijn kinderen, Natalie en David. Als zij kinderen krijgen, rond 2050, kunnen ze naar opa kijken en zeggen: Hé, jij hebt het geprobeerd. Je hebt je best gedaan met het team dat je had. Dus mijn hoop is dat wanneer je TED verlaat, dat je je CO2 uitstoot zult v
erminderen op welke manier dan ook. ...[+++]En als je niet weet hoe, zoek me dan op. Ik zal je helpen.Si tout
le monde fantasmait dans un lit de roses, on n'aurait pas de conversations si intéressantes sur le sujet. Mais non, là-haut dans nos pensées un tas de choses se passent sans qu'on
sache tout le temps comment en parler à la personne qu'on aime, parce qu'on pense que l'amour c'est l'altruisme mais en fait, le désir s'accompagne d'une certaine dose d'égoïsme dans le meilleur sens du mot : la capacité de rester connecté avec soi-même en présence de quelqu'un d'autre. Alors je veux dessiner cette petite image p
...[+++]our vous parce qu'on naît avec cette nécessité de concilier ces deux types de besoins, Notre besoin d'être connecté et notre besoin d'être à part, ou notre besoin de sécurité et d'aventure, ou notre besoin de compagnie et d'autonomie, et si vous pensez à l'enfant qui est assis sur vos genoux et qui est niché là bien confortablement, en sûreté et à l'aise et à un moment donné, il nous faut tous sortir pour découvrir et explorer le monde. C'est là que commence le désir, cette exploration requiert de la curiosité, de la découverte.
Als iedereen fantaseerde op een rozenbed, zouden we hier niet zulke interessante gesprekken over hebben. Maar nee, in ons hoofd daarboven zijn een heleboel dingen gaande die we niet altijd weten te brengen aan de persoon die we liefhebben omdat we denken dat bij liefde onzelfzuchtigheid hoort maar bij verlangen hoort een portie egoïsme, in de beste zin van het woord: het vermogen om verbonden te blijven met jezelf in a
anwezigheid van een ander. Daarom wil ik dit kleine plaatje voor jullie schetsen,
want de behoefte om deze twee behoeftes te v ...[+++]erzoenen, daar zijn we mee geboren. Onze behoefte aan verbondenheid, onze behoefte aan gescheidenheid of onze behoefte aan veiligheid en avontuur, of onze behoefte aan harmonie en aan autonomie. Denk aan het kleine kind dat op je schoot zit, dat daar gezellig genesteld is, veilig en comfortabel. Op een gegeven moment hebben we allemaal de behoefte om de wereld in te gaan, om te ontdekken en te verkennen. Dat is het begin van verlangen, die verkenning heeft nieuwsgierigheid en ontdekking nodig.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
comment faites-vous parler des enfants de cinquième ->
Date index: 2023-10-31