Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "colère comme excuse pour " (Frans → Nederlands) :
Je travaillais sur mon ordinateur pour finir un article pour une mission freelance, et j'étais frustrée, et Conor a utilisé ma colère comme excuse pour placer ses deux mains autour de mon cou et serrer si fort que je ne pouvais ni respirer ni crier, et il a utilisé la prise pour frapper ma tête plusieurs fois contre le mur.
Ik werkte aan mijn computer een freelance schrijfopdracht af. Ik geraakte gefrustreerd. Conor gebruikte mijn woede als excuus om zijn twee handen om mijn nek te leggen en zo hard te knijpen dat ik niet kon ademen of schreeuwen. Hij gebruikte die wurgklem om mijn hoofd herhaaldelijk tegen de muur te beuken.
Ceci explique pourquoi, dans certains débats, gagner plus d'alliés veut aussi dire gagner plus d'ennemis. Car même si les participants pensent êtres impliqués dans une virulente bataille à mort, dans la perspect
ive des microbes de colère, un côté est un champ de fleurs et l'autre, une volée de papillons. *Bien sûr* planter plus de fleurs vous fera avoir plus de papillons et avoir plus de papillons va polliniser plus de fleurs. Si il y a un débat qui divise la population et qui dure pour toujours, et que même les personnes les plus neu
...[+++]tres trouvent difficiles à éviter, vous êtes peut-être simplement en train d'observer une paire super populaire de microbes de colère qui ont atteint une stabilité écologique. Maintenant, un fait déprimant pour finir. Ummmm... Je veux dire un point impressionnant, qui va révéler les secrets de, euhhh — en fait non c'est juste déprimant.
Dit
verlkaart waarom in sommige ruzies de aanwinst van meer leden ook meer tegenstanders produceert. Want hoewel de deelmemers denken dat ze in vurige strijd tot de dood zitten, lijkt het, van het perspectief van de boosheidsvirussen, op een veld vol met bloementegenover een zwerm vlinders. NATUURLIJK trekt het planten van meer bloemen meer vlinders aan. En meer vlinders zullen meer bloemen bestuiven. Als er een ruzie is die de bevolking i
n tweeën splitst en voor eeuwig duurt, en zelfs de neutraalste mensen moeilijk vinden om te ontwi
...[+++]jken, heb je misschien te maken met een super sucessvol paar symbiotische boosheidsvirussen die eclogische stabiliteit hebben bereikt. Nu, voor een laatste deprimerende gedachte. Uhhhh... Ik bedoel nog één ontzagwekkend punt, dat alle gehiemen zal onthullen rond, ahhh... eigenlijk... Nee, het is gewoon deprimerend.Les Baleines dans les mers du Sud ont eut aussi des effets de grande
envergure. Une des nombreuses excuses post-rationnelle faite par le go
uvernement japonais pour tuer des baleines est la suivante : « Eh bien, le nombre de poissons et de krills s'elèvera et ainsi il y aura plus de nourriture pour les citoyens. »
Eh bien, c'est une excuse stupide, mais pourtant elle peut sembler logique, n'est-ce pas, parce que l'on peut se dire qu
...[+++]e les baleines mangent d'énormes quantités de poissons et de krills, donc visiblement en éliminant les baleines, il nous restera plus de poissons et de krills. Mais c'est le contraire qui s'est passé.
De walvissen in de zuidelijke oceanen hebben eveneens uiteenlopende effecten. Een van de vele valse argumenten van de Japanse regering voor het doden van walvissen was: 'De hoeveelheid vis en krill zal toenemen en daardoor is er meer voedsel voor de mensen.' Het is een stompzinnig argument, maar het klinkt aannemelijk. Walvissen eten namelijk enorme hoeveelheden vis en krill, dus je zou denken dat je zonder walvissen uiteraard meer vis en krill overhoudt. Maar het omgekeerde gebeurde.
Qu'est que c'est que les gens ne comprennent pas dans tout cela? Il ne s'agit pas seulement de la vie, bien sûr -- (Rires) il s'agit d'une vie saine, vous savez -- faiblir, devenir misérable et dépendant n'est pas amusant, que mourir le soit ou pas. Al
ors vraiment, c'est comme ça que je voudrais le décrire. C'est une transe mondial
e. voici le genre d'excuses incroyables que les gens donnent
pour le vieillissement. Et, je veux dire, d'accord, je ne prétends pas que ces excu
...[+++]ses sont tout à fait sans valeur. Il y a là quelques bons points. Des choses auxquelles nous devrions penser, planifier pour que rien ne soit catastrophique, enfin pour minimiser la turbulence qui surviendra lorsque nous arriverons à comprendre comment remédier au vieillissement.
Welk deel snappen mensen niet? Het gaat natuurlijk niet alleen over leven -- (Gelach) het gaat over gezond leven -- kwetsbaar, beroerd en afhankelijk worden is niet leuk, of doodgaan nou leuk is of niet. Dus dit is hoe ik het wil beschrijven. Het is een wereldwijde trance. Dit zijn het
soort ongelofelijke excuses die mensen geven voor veroudering. Oké, ik probeer niet te zegg
en dat deze excuses compleet waardeloos zijn. Er zijn hier goede argumenten te geven. Dingen waar we over zo
uden moeten denken, ...[+++]vooruit plannen zodat niets verloren gaat, zodat we de turbulentie minimaliseren als we uitvogelen hoe we veroudering moeten genezen.Vous allez échouer parce que, parce que vous n'allez pas la suivre, parce que vous allez inventer une nouvelle excuse, une nouvelle excuse pour ne pas agir, et cette excuse je l'ai entendue tellement de fois. Oui, je voudrais poursuivre une grande carrière, mais je tiens aux relations humaines plus qu'aux accomplissements.
Jullie gaan falen, omdat jullie niet doorzetten, omdat jullie een nieuw excuus zullen bedenken, welk excuus dan ook om niets te doen. Dit excuus heb ik zo vaak gehoord. Ik wil graag een fantastische carrière, maar ik vind persoonlijke relaties belangrijker dan iets bereiken.
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignoranc
e, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux des Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi
...[+++] et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Maman, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk
komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels
heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent
...[+++] gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Mammie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is de regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ...Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et je suis passée des politiques de sécurité à la nourriture parce qu
e je me suis rendue compte que quand j'ai faim, je suis très énervée. Et je suppose que
c'est aussi le cas pour le reste du monde. Surtout si vous avez faim et que vos enfants ont faim et que les enfants de vos voisins ont faim et que tout votre quartier a faim,
vous êtes assez en colère. Et en fait, surprise surprise, il semble que les régions du monde qui ont fa
...[+++]im sont aussi celles où il y a le plus d'insécurité. Donc j'ai accepté un poste aux Programme Alimentaire Mondial de l'ONU pour traiter ces problèmes d'insécurité à travers les problèmes de sécurité alimentaire. Et pendant que j'étais là-bas, j'ai découvert ce qui me semble être le plus génial de leurs programmes. Ca s'appelle les Repas Scolaires et c'est vraiment une idée simple pour s'insérer dans le cycle de la pauvreté et de la faim qui se poursuit pour de nombreuses personnes dans le monde, et ainsi l'arrêter. En donnant aux enfants un repas scolaire gratuit, on les fait venir à l'école, ce qui est bien sûr de l'éducation, le premier pas pour sortir de la pauvreté. Mais cela leur donne aussi les micro- et macro-nutriments nécessaires pour se développer sur le plan mental et physique.
Van het veiligheidsbeleid ben ik bij eten gekomen, omdat ik me realiseerde dat wanneer ik honger heb, ik erg kwaad ben. En ik neem aan de rest van de wereld ook. Vooral als je honger hebt, en je kinderen hebben honger, en de kinderen van de buren hebben honger, en je hele buurt heeft honger, dan ben je behoorlijk kwaad. En inderdaad, zie daar, het lijkt erop dat de delen van de wereld met honger ook de onveiligste delen van de wereld zijn. Dus nam ik een baan aan bij het voedselprogramma van de Verenigde Naties om deze veiligheidsproblemen
helpen op te lossen door voedsel veilig te stellen. Terwijl ik daar werkte, stootte ik op naar mijn
...[+++] mening hun briljantste hulpprogramma. Het heet 'Schoolvoeding' en het is een heel eenvoudig idee om zo'n beetje midden in de cyclus van armoede en honger te komen die wereldwijd voor een hoop mensen bestaat, en deze te stoppen. Door kinderen een gratis schoolmaaltijd te geven, dit krijgt ze naar school, wat natuurlijk opleiding is, de eerste stap uit de armoede. Maar het geeft ze ook de micro- en macrovoedingsstoffen die ze nodig hebben om zich zowel mentaal als fysiek volledig te ontwikkelen.Pourquoi ne pas transformer notre colère pour le plus grand bien de la société ?
Waarom kunnen we onze woede niet inzetten om de maatschappij te verbeteren?
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
colère comme excuse pour ->
Date index: 2024-03-06