Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "chez moi souvent " (Frans → Nederlands) :
Et quand une grosse usine tombe en panne, vous perdez mille mégawatts en quelques millisecondes, souvent pendant des semaines ou des mois, souvent sans prévenir.
Als een grote centrale het laat afweten, verlies je duizend megawatt in milliseconden, vaak weken- of maandenlang, en vaak zonder waarschuwing.
Vraiment -- je travaille seul chez moi, souvent en peignoir.
Echt -- ik werk alleen in mijn huis, vaak in mijn kamerjas.
Alors qu'en est-il de « moi-même » ? Ce grand personnage est souvent utilisé à la place de « me/moi » et de « je » parce qu'il a l'air plus impressionant. « S'il te plaît, préviens Jack ou moi-même » a peut-être l'air élégant, mais en fait, « moi » est le bon pronom dans cet exemple.
Maar wat met mezelf ? Dit karakter is vaak een vervanger voor me en ik omdat het meer indruk maakt. Vertel het Jack of mijzelf, alsjeblieft klinkt elegant, maar eigenlijk is mij het goede voornaamwoord hier,
Le problème est que -- disons qu'elle est tombée enceinte ce jour-là, ce jour-là -- neuf mois de grossesse, trois mois de congé maternité, six mois pour reprendre son souffle -- avance rapide de deux ans, le plus souvent -- et comme je l'ai vu -- les femmes commencent à penser comme ça plus tôt -- quand elles se sont fiancées, quand elles se sont mariées, quand elles commencent à penser à essayer d'avoir un enfant, ce qui peut prendre longtemps.
Het probleem is dat -- veronderstel dat ze die dag zwanger werd -- negen maanden zwangerschap, drie maanden moederschapsrust, zes maanden om op adem te kopen -- doorspoelen naar twee jaar verder, en vaker -- zo heb ik het gezien -- beginnen vrouwen daar veel eerder aan te denken -- als ze zich verloven, als ze trouwen, als ze beginnen denken aan een baby, wat lang kan duren.
Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyan
t maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopin
ement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vide
...[+++]r les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten,
en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Notre conversation a commencé avec moi disant, Je m'ennuie, et elle a répondu, Quand je m'ennuie je mange des bretzels,' Je m'en rappelle bien parce que c'est arrivé souvent. Juste après qu'il nous ait dit à mon frère et moi qu'il allait quitter ma mère, je me rappelle être allée à l'épicerie acheter un coca à la cerise. Ils avaient ce montage artistique morbide un gros plan des chaussures de Chad au milieu de l'autoroute.
Ons gesprek begon met ik die zei 'Ik verveel me,' en zij die antwoordde 'Als ik me verveel eet ik pretzels.' Ik herinner het me goed omdat dit vaak voorkwam. Meteen nadat hij mij en mijn broer had gezegd dat hij van mijn moeder zou scheiden, weet ik dat ik naar een supermarkt ging en een cherry cola kocht. Ze gebruikten akelig artistieke beelden, een close-up van de schoenen van Chad midden op de snelweg.
Ils ont essayé la tourte au poulet, le poulet frit, et enfin ils ont introduit les nuggets de poulet. La grande innovation des nuggets de poulet ce n'était pas de les nuggetifier , ça c'est un concept assez simple, mais l'astuce des nuggets de poulet c'est qu'ils ont réussi à détacher la viande de l'os d'une façon rentable, c'est pour ça que ça a pris si longtemps avant que d'autres les copient. Ca a pris 10
ans, et en quelques mois, c'était un tel succès qu'ils ont lancé ça dans tout le système McDonald's à travers le pays. Par contraste, on a le poulet du Général Tso, qui a démarré à New York City au début des années 70, et j'entrais à
...[+++] l'université à New York au début des années 70, donc... Et ce logo ! Donc moi, le poulet du Général Tso, et ce logo nous sommes liés sur un plan cosmique. Ce plat aussi a mis à peu près 10 ans à se répandre à travers les Etats-Unis en partant d'un restaurant lambda à New York City. Quelqu'un s'est dit Bon sang -- c'est sucré, c'est frit, c'est du poulet : les Américains vont adorer. Je dis souvent, comme on est dans la Silicon Valley -- si on considère que McDonald's est le Microsoft de la restauration.
Ze kwamen met de kipgebakjes de gefrituurde kip en toen introduceerden ze eindelijk de Chicken McNuggets. De noemenswaardige innovatie van de Chicken McNuggets lag niet in de nugget-ficatie - want dat was makkelijk genoeg -
maar de échte truc achter de Chicken McNuggets was dat het ze gelukt was om de kip van het bot te halen op een kostenefficiënte manier. Dat is waarom het zo lang duurde voordat anderen hen nabootsten. Ze deden er 10 jaar over maar toen was het in een paar maanden zo'n hit dat ze het gewoon introduceerden en uitrolden over het gehele McDonald's systeem in het land. Vergelijk met Generaal Tso's Kip, in de vroege jaren 7
...[+++]0 begonnen in New York, ongeveer toen ik aan de universiteit in New York begon, dus... (gelach) En dat logo! Dus ik, Generaal Tso's Kip en dit logo delen alle een karmische bond. Maar dat gerecht deed er ook zo'n 10 jaar over om zich door heel Amerika te verspreiden vanuit een willekeurig restaurant in New York waar iemand zei: Jesus, het is zoet, gefrituurd en kip. Amerikanen zullen er pap van lusten! Omdat we in de Bay Area van Silicon Valley zijn, zeg ik dat we McDonald's moeten zien als de Microsoft onder de culinaire eetbelevingen.On le trouve aussi bien sur la côte est que la côte ouest, e
t les symboles sont souvent très bien conservés, chacun de ces symboles a quatre bits -- c'est un mot binaire à quatre bits -- on dessine aléatoirement ces lignes dans le sable, et ensuite on les compte, si le nombre est impair, on fait une marque, et s'il est pair, on en fait deux, Et ils le faisaient très rapidement, et je ne comprenais pas ce qu'ils voulaient en faire -- ils ne dessinaient les lignes al
éatoires que quatre fois -- Je ne comprenais pas comment ils obtenaient
...[+++] les 12 autres symboles. Et ils ne voulaient pas me le dire. « Non, non. Je ne peux pas vous en parler », disaient-ils. Et moi de répondre : « Bon, je vous paierai, vous serez mon professeur, et je viendrai chaque jour et je vous paierai. » « Ce n'est pas une histoire d'argent. C'est une histoire de religion », disaient-ils. Et finalement, désespéré, j'ai dit : « Laissez-moi vous expliquer Georg Cantor en 1877. » Et j'ai commencé à leur expliquer pourquoi j'étais en Afrique, et ils devinrent très excités quand ils virent l'ensemble de Cantor. L'un d'eux a dit : « Venez. Je pense que je peux vous aider. » Et donc il me fit passer le rituel initiatique des prêtres bamanas.
Je vindt het op de Oostkust en op de Westkust, en de symbolen zijn vaak goed bewaard, ze hebben elk vier bits -- het is een binair woord van vier bits -- je trekt deze lijnen willekeurig in het zand, en telt dan terug. Is het oneven, dan trek je één lijn, is het even, dan trek je twee lijnen. Ze deden dit heel snel en ik snapte niet waar ze heengingen -- ze deden het willekeurige
stuk maar vier keer -- ik snapte niet waar de andere 12 symbolen vandaan kwamen. Ze wilden het me niet zeggen. Ze zeiden: Nee, nee, ik kan het je niet vertellen. Ik zei: Kijk, ik betaal je, je kan mijn leraar zijn en ik zal je elke dag komen betalen. Ze zeiden:
...[+++]Het is geen kwestie van geld. Het is een kwestie van religie. Ten einde raad zei ik: Laat me jullie Georg Cantor in 1877 uitleggen. Ik begon uit te leggen waarom ik in Afrika was, en ze werden opgewonden toen ze de Cantorverzameling zagen. Eén van hen zei: Kom hier, ik denk dat ik je kan helpen. Hij leidde me door het initiatieritueel van een Bamanapriester.Je me revois lisant ce livre, et à 3 heures du matin, alors que je le lisais et qu'il m'expliquait comment les paraboles que j'utilisais pour mesurer la rotation des galaxies, pouvaient aussi servir à communiquer, à envoyer des parcelles d'informations d'un système stellaire vers un autre. A 3 heures du matin, lorsque vous êtes to
ut seul, que vous n'avez pas beaucoup dormi, l'idée peut semb
ler très romantique mais plus encore, c'est l'idée de pouvoir prouver qu'il y a quelqu'un là-bas simplement en utilisant cette même technologie qui
...[+++] m'a attiré tellement que 20 ans plus tard j'ai pris un emploi à l'Institut SETI. Aujourd'hui, je dois avouer que ma mémoire est remarquablement poreuse et je me suis souvent demandé si il y avait du vrai dans cette histoire ou bien si c'était moi qui ne me rappelais pas bien de tout, mais j'ai récemment fait développer ce vieux négatif, ainsi, ici, vous pouvez voir le livre de Shklovsky et Sagan au-dessous d'un calculateur analogique.
Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Het beschreef hoe de antennes die ik gebruikte om de melkwegstelselbanen te meten, ook gebruikt kunnen worden om te communiceren, om stukjes informatie te verzenden van het ene sterrenstelsel naar het andere. Om 3 uur 's morgens, als je helemaal alleen bent, en weinig geslapen hebt, is dat een erg romantisch idee. Maar het idee dat je kunt bewijzen dat daar ver weg iemand is, -- door gebruik te maken van dezelfde technologie -- trok mij zo aan, dat ik 20 jaar later ging werken bij het
SETI-Instituut. Ik moet bekennen dat mijn geheugen grote gaten vertoont.
...[+++]Ik vraag me dan ook vaak af of er wel waarheid school in dit verhaal, of dat ik het mij fout herinner. Onlangs vergrootte ik een oud negatief en hier kun je beslist het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien. het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien.Les gens disent : « Personne ne m'aime. » Et on leur dit : « Moi, je t'aime, ta femme t'aime, ta mère t'aime. » Cette réponse n'est pas dure à trouver, pour la p
lupart des gens, au moins. Mais les dépressifs disent aussi : « Quoi qu'on fasse, on va tout finir par mourir. » Ou ils disent : « Il ne peut pas y avoir de vraie communion entre deux êtres humains. Chacun est enfermé dans son propre corps. » Ce à quoi il faut répondre : « Oui, en effet, mais là maintenant il vaut mieux se concentrer sur ce qu'on va prendre au petit
déjeuner. » (Rires) Souvent, ce qu'il ...[+++]s expriment, ce n'est pas la maladie, mais la perspicacité, et on arrive à penser que l'extraordinaire, c'est que la plupart d'entre nous sont au courant de ces questions existentielles mais elles ne nous troublent pas trop.
Ze zeggen: Niemand houdt van me. Je antwoordt: Ik hou van je, je vrouw houdt van je, je moeder houdt van je. Daarop kan je vrij gemakkelijk een antwoord geven, voor de meeste mensen dan toch. Maar wie depressief is, zal ook zeggen: Wat we ook doen, op het einde gaan we allemaal dood. Of: Er kan geen echte communicatie bestaan tussen twee menselijke wezens. Ieder van ons zit gevangen in zijn ei
gen lichaam. Daarop moet je zeggen: Dat is waar, maar ik denk dat we ons nu moeten concentreren over wat gaan hebben als ontbijt. (Gelach) Heel veel tijd besteden ze niet aan het uitdrukken van ziekte, maar van inzicht. Wat zo raar is, is dat de mee
...[+++]sten onder ons deze existentiële vragen kennen, maar er niet veel aandacht aan schenken. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
chez moi souvent ->
Date index: 2025-05-17