Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "certains semblent " (Frans → Nederlands) :
Certains semblent être logique en termes de gradients de températures différents.
Voor sommige bestaat er een logische verklaring in termen van verschillende temperatuurgradiënten.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquo
i tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bie
...[+++]n plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste
dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Et là ce sont les différents pays d'Europe. Et vous pouvez voir, essentiellement deux types de pays. Les pays de droite semblent donner beaucoup et les pays de gauche semblent donner très peu, ou beaucoup moins. La question est, Pourquoi ? Pourquoi est-ce que certains pays donnent beaucoup et d'autres seulement un peu ? Quand vous posez cette question, les gens pensent normalement que c'est lié à des aspects culturels.
En dit zijn verschillende landen in Europa. en je ziet feitelijk twee verschillende typen landen. De landen rechts, die veel geven. En de landen links die maar heel weinig lijken te geven of veel minder. De vraag is, waarom? Waarom geven sommige landen veel en sommige landen weinig? Wanneer je mensen deze vraag stelt, denken ze meestal dat het iets met de cultuur moet zijn.
Donc, du Dapsone, ou quelque chose comme ça, vous devez le prendre pendant un certain temps. Il y a une histoire merveilleuse où il parle à un villageois en Inde. Il lui demande Est-ce que vous avez pris votre Dapsone ? Oui . Vous l'avez pris tous les jours ? Oui Vous l'avez pris pendant un mois ? Oui . En fait, ce que le type voulait dire, c'est qu'il avait donné les doses des 30 jours de Dapsoe à son chien, ce matin. (Rires) Il disait la vérité. Parce que dans une culture différente, le chien est votre substitut, vous savez, aujourd'hui , ce mois-ci , depuis la saison des pluies , Il y a beaucoup d'occasions de mauvaise interprétation. Et donc, un pro
blème ici est, dans certains ...[+++] cas, de savoir comment gérer des problèmes qui ne semblent pas intéressants, comme la conformité.
Bijvoorbeeld Dapsone of iets dergelijks moet je een tijdje blijven innemen. Er is een prachtig verhaal over een gesprek met een dorpeling in India. Heb je je Dapsone ingenomen? Ja . Heb je het elke dag ingenomen? Ja . Heb je het een maand lang ingenomen? Ja . Wat de man bedoelde was dat hij een 30-dagendosis Dapsone die ochtend aan zijn hond had toegediend. (Gelach) Hij vertelde de waarheid. Omdat in een andere cultuur, de hond een surrogaat voor je is, je weet wel, vandaag , deze maand , sinds het regenseizoen, er zijn veel mogelijkheden voor misverstanden. Het probleem hier is om in sommi
ge gevallen te achterhalen hoe om te gaan met zake ...[+++]n die oninteressant lijken, zoals het volhouden van de behandeling.Ils étudiaient les files d'attentes Netflix, et ont remarqué une chose assez drôle, que beaucoup d'entre nous ont certainement remarqué, et qui est qu'il y a certains films qui semblent juste remonter la file très vite pour entrer dans nos foyers.
Ze keken naar de Netflix wachtrijen en ze merkten iets grappigs op dat velen van ons waarschijnlijk al opgemerkt hadden, dat er een aantal films zijn die gewoon opduiken en in onze huizen terecht komen.
Certaines sont des ganglions lymphatiques enflés qui semblent un peu plus grandes que les autres.
Sommige ervan zijn gezwollen lymfeklieren die er een beetje groter dan de andere uitzien.
Et je voudrais que vous vous rendiez compte de deux choses : D'une, plus ils sont loin, plus ils nous semblent petits; et de deux, le pompier est toujours plus grand que le violoniste. Mais regardez ce qui se passe quand on cache certains résultats. Voilà.
Ik wil je bewust maken van de volgende feiten. Ten eerste, hoe groter de afstand, des te kleiner ze lijken. En ten tweede, de brandweerman is altijd groter dan de violist. Maar kijk wat er gebeurt als we er enkele doen verdwijnen. Precies.
Mais il y a d'autres cas où il est nécessaire de démarrer le processus en deçà de l'état d'origine, on a alors besoin de développer davantage de vaisseaux sanguins simplement pour revenir à un état normal. Par exemple, après une blessure. Et un corps humain est aussi capable de ça, mais seulement jusqu'au niveau, correspond à l'état normal. Mais ce que nous savons désormais
, c'est que pour un certain nombre de maladies, il y a des des défaillances du système, où le corps n'arrive pas à rétracter ces vaisseaux sanguins supplémentaires ou à en développer suffisamment de nouveaux au bon endroit au bon moment. Et dans ces situations, l'angio
...[+++]genèse n'est plus équilibré Et quand l'angiogenèse n'est plus à l'équilibre, une myriade de maladies peut s'ensuivre. Par exemple, une angiogenèse insuffisante, pas assez de vaisseaux sanguins, conduit à des blessures qui ne se soignent pas, à des crises cardiaques, aux problèmes de circulation sanguine dans les jambes, aux décès par accident vasculaire cérébral, à des lésions nerveuses. Et à l'autre extrémité, une angiogenèse excessive, trop de vaisseaux sanguins, conduit aussi à la maladie. Et c'est ce qu'on voit dans le cancer, la cécité l'arthrite, l'obésité, la maladie d'Alzheimer. En tout, il y a plus de 70 grandes maladies, qui touchent plus d'un milliard de personnes dans le monde, qui, de prime abord, semblent différentes les unes des autres, mais qui en fait partagent un dérèglement de l'angiogénèse comme dénominateur commun. Et avoir pu comprendre cela nous permet de reconsidérer la façon dont nous abordons effectivement ces maladies en contrôlant l'angiogenèse.
Er zijn ook situaties waarbij we een toestand van
tekort aan weefsel hebben en het nodig is bloedvaten te vormen om de normale toestand terug te krijgen. Na een verwonding, bijvoorbeeld. En het lichaam kan dat ook maar slechts tot aan de normale toestand, de norm. Maar nu weten we dat bij een aantal ziekten er defecten in dat systeem optreden zodat het lichaam de extra bloedvaten niet kan terugsnoeien of er niet genoeg nieuwe kan laten groeien op de juiste plaats en tijd. Dan zeggen we dat de angiogenese uit balans is. En als dat het geval is kunnen allerlei ziekten daarvan het gevolg zijn. Zo zal onvoldoende angiogenese, dus een tekort
...[+++]aan bloedvaten, leiden tot niet helende wonden, hartaanvallen, benen zonder circulatie, dood door infarct, zenuwbeschadiging. Aan de andere kant kan overdreven angiogenese, dus teveel bloedvaten, ook ziekten veroorzaken. Dat zien we bij kanker, blindheid, artritis, zwaarlijvigheid en Alzheimer. In totaal zijn er meer dan 70 belangrijke ziekten, waaraan meer dan een miljard mensen in de wereld lijden, en die oppervlakkig allen verschillend lijken te zijn, maar die in feite abnormale angiogenese als gemeenschappelijke noemer hebben. Dit inzicht laat ons toe de behandeling van deze ziekten te heroverwegen door angiogenese te controleren.Mais pourquoi est-ce que certains de nos arbustes communs ont des épines qui semblent être trop complexes pour résister au broutage d'un cerf ?
Waarom heeft gewoon struikgewas soms een dermate ingewikkelde takkenstructuur dat herten er niet van kunnen eten?
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence d
ans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort ge
leden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
certains semblent ->
Date index: 2021-03-05