Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «cela ne concerne que quelques enfants » (Français → Néerlandais) :
Mais cela ne concerne que quelques enfants. Alors ce n'est pas très extensible. Nous devons changer la culture et les sentiments que les politiciens, les membres des conseils d'administration des écoles et les parents ont quant à la façon que nous avons d'accepter et les choses que nous acceptons aujourd'hui dans nos écoles.
Maar daar kunnen maar een paar kinderen terecht. Dus het is niet erg schaalbaar. We moeten de cultuur veranderen en het gevoel dat politici en schoolbestuurleden en ouders hebben over de manier van accepteren en wat we accepteren op onze hedendaagse scholen.
Cela peut concerner la santé de quelqu'un, sa carrière, quelque chose d'important pour eux.
Het kan gaan over iemands gezondheid, iemands carrière, iets dat voor hen van belang is.
Je n'allais pas rester dans mon bureau, je n'allais pas déléguer mon travail, et je n'allais pas avoir peur de régler quoi que ce soit qui n'était pas bon pour les enfants, peu importe si cela faisait de moi quelqu'un d'apprécié ou non.
Ik bleef niet in m'n kantoor zitten, ik delegeerde mijn werk niet, en ik was niet bang om wat dan ook aan te kaarten dat niet goed was voor kinderen, of mensen me nou leuk vonden of niet.
En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec
Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les
...[+++] élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, ma
ken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 1
1 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaa
l. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden
...[+++]in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.D'autres exemples d'actes du même genre avec d'autres gens, on se demande, on se demande : Est-ce vraiment la meilleure manière d'utiliser ces armes? Un chef de la police tire au taser dans la tête d'une jeune fille de 14 ans. Elle se sauvait. Que pouvais-je faire d'autre? (Rires) Ou en Floride : La police tire au taser sur un garçon de 6 ans à l'école primaire. Clairement, cet incident leur a beaucoup appris car, dans le même district : L
a police revoit ses consignes après avoir choqué des
enfants : un 2e enfant cho
qué par un Taser en quelques semaines. ...[+++] C'est le même district de police. Un autre enfant quelques semaines après celui de six ans. Juste au cas où vous penseriez que cela n'arrive qu'aux États-Unis, cela est arrivé aussi au Canada. Un de mes collègues m'a envoyé cette dépêche de Londres. Mais ma préférée, je dois le reconnaître, vient en fait des États-Unis : Des policiers tirent au Taser sur une femme handicapée de 86 ans dans son lit. J'ai vérifié les dépêches. Je les ai lues. J'étais vraiment surpris.
Er zijn andere voorbeelden van hetzelfde soort dingen met andere mensen waarbij je denkt: is dit nu echt een geschikte manier om niet-dodelijke wapens te gebruiken? Politiechef vuurt een taser af op het hoofd van een 14-jarig meisje. Ze was op de vlucht. Wat moest ik doen? (Gelach) Of in Florida: De politie
tasert een zes jaar oude jongen op de lagere school. Ze hebben daar duidelijk veel uit geleerd want in dezelfde wijk: Het politiebeleid geëvalueerd na 'geschokte' kinderen: tweede kind binnen enkele weken 'geschokt' door stroomstootwapen. In hetzelfde
...[+++]politiedistrict. Een ander kind binnen enkele weken na het taseren van de zes jaar oude jongen. Voor het geval je denkt dat zoiets alleen maar gebeurt in de Verenigde Staten, het gebeurde in Canada ook. Een collega stuurde mij dit uit Londen. Maar mijn persoonlijke favoriet is in feite afkomstig uit de Verenigde Staten: Agenten taseren 86 jaar oude gehandicapte vrouw in haar bed. Ik keek de verslagen ervan na. Ik was echt verrast. J
e voulais aussi quelqu'un qui non seuleme
nt voulait deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totalement d'acc
ord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer,
...[+++]dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulais aussi quelqu'un qui pèserait toujours une dizaine de kilos de plus que moi, et ce quel que soit mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72 données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik w
ilde ook iemand die niet alleen twee kinderen wilde, maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook iemand die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer door de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst
in een bovenste en onderste ...[+++] helft van punten en ik scoorde ze beginnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals: iemand die heel erg slim is, die me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'interv
alle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il
continue ...[+++]en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord
is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Un jour un responsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à
...[+++]celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij
zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aanwezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Ec
ht waar? Is dat dan niet ...[+++] makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar geen definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.pour d’autres personnes, parce que tant que nous pensons
au leadership comme quelque chose de plus grand que nous, tant que nous pensons au leadership comme quelque chose qui nous surpasse, tant que nous le voyons comme quelque chose qui change le monde, nous trouvons une excuse pour ne
pas nous l’attendre chaque jour de nous-même et des autres. Marianne Williamson a dit, « Notre plus grande peur n’est pas de ne pas être à la hauteur. Notre plus grande peur est d’être puissant outre mesure. C’est notre lumière, non pas notre obscurité
...[+++], qui nous fait peur. » Mon appel à l’action aujourd’hui est que nous avons besoin d'oublier tout cela. Nous devons surmonter la peur d’être incroyablement puissant dans la vie des autres. Nous devons la surmonter pour pouvoir avancer, et nos petits frères et nos petites sœurs, et un jour nos enfants -- ou nos enfants maintenant – peuvent regarder et commencer à valoriser l’impact que nous pouvons avoir sur la vie des uns sur les autres plus que l’argent, le pouvoir, les titres et l’influence.
Zolang we van leiderschap iets 'groter dan onszelf' maken, iets dat ons overstijgt, iets dat de wereld verandert, geven we onszel
f een excuus om het niet elke dag te verwachten, van onszelf en van anderen. Marianne Williamson zei: Onze grootste angst is niet dat we ongeschikt zijn, maar dat we al te machtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis, die ons beangstigt. Mijn oproep tot actie vandaag is dat we dat moeten overwinnen. We moeten onze vrees overwinnen voor de impact die we op elkaars leven kunnen hebben. We moeten hem overwinnen en overstijgen, en onze broertjes en zusjes, en later onze kinderen -- onze kinderen vandaag --
...[+++]kunnen waardering krijgen voor de impact die we op elkaars leven hebben, meer dan voor geld, macht, titels en invloed.A l'époque – il y
a quelques années – cela coûtait 100 000 $. Aujourd'hui, c'est 10 000. L'an prochain, ce sera 1000. Dans 2 ans à peu près, 100. Voici la vitesse à laquelle cela évolue. Voici le jeune Nick, il aime Batman et il a des pistolets. Un jour, Nick est arri
vé à l'hôpital pour enfants avec un ventre comme distendu par la famine. Ce n'était pas qu'il ne mangeait pas, c'était que, quand il mangeait, ses intestins s'ouvraient et les fèces se répandaient d
ans son ventre. Une ...[+++]centaine d'opérations plus tard, il dit à sa mère : Maman, prie pour moi. J'ai tellement mal. Son pédiatre avait une expérience en génétique clinique, il n'avait aucune idée de ce qui se passait, mais il proposa de séquencer le génome de l'enfant. On trouva une seule et unique mutation dans un gène responsable du contrôle de la mort cellulaire programmée.
Toen -- een paar jaar geleden -- kostte het $100.000. Tegenwoordig is het $10.000. Volgend jaar is het $1.000. Het jaar daarna
is het $100, pak me niet op een jaar. Zo snel ontwikkelt het zich. Hier is de kleine Nick -- houdt van Batman en waterpistolen. Op een bepaald moment verschijnt Nick in een kinderziekenhuis met een opgezwollen buik als bij een hongerslachtoffer. Het komt niet doordat hij niet eet, maar als hij eet, openen zijn darmen en lekken ontlastin
g in zijn maag. Dus honderd operaties later, kijkt hij zijn moeder aan en z
...[+++]egt: Mam, bid alsjeblief voor mij. Ik heb zoveel pijn. Zijn kinderarts heeft toevallig een achtergrond van klinische genetica en hij heeft geen idee wat er aan de hand is, maar hij zegt: Laten we het genoom van deze jongen sequensen. Ze vinden een mutatie op een enkel punt in een gen dat het afsterven van cellen controleert. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cela ne concerne que quelques enfants ->
Date index: 2022-08-03