Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "bon après y avoir un peu " (Frans → Nederlands) :
Tout ça a l'air vraiment dingue, non ? Vous aimeriez le voir ? (Public : Ouais !) OK, notre service juridique a préparé un avertissement. Et le voici
. (Rires) Mais bon, après y avoir un peu réfléchi, on s'est dit que ce serait plus simple d'utiliser un laser non-létal. Voici Eric Johanson qui a en fait construit l'appareil, avec des pièces achetées sur eBay... Et Pablos Holman, ici, qui a des moustiques dans la boîte. Nous avons l'appareil ici. Et nous allons vous montrer, au lieu du laser tueur, qui sera une pulsation très brève, instantanée, nous allons avoir un pointeur la
...[+++]ser vert qui va rester sur le moustique pendant, disons, une période de temps assez longue, sinon, vous ne verriez pas très bien. A toi Éric. Eric Johanson : Ici, nous avons un réservoir, à l'autre extrémité de la scène. Et là, sur cet écran d'ordinateur, on peut voir voler les moustiques. Et si Pablos excite un peu les moustiques, on les verra voler. Maintenant, c'est une routine assez classique de traitement de l'image. Laissez-moi vous montrer comment ça marche. Ici vous pouvez voir que les insectes sont suivis pendant leur vol, ce qui est assez amusant.
Dus dit klinkt echt maf, niet? Wil je het zien? (Publiek: Ja.) OK, ons juridisch departement h
eeft een disclaimer voorbereid. Hier komt hij. (Gelach) Toen we hier even over hadden nagedacht dachten we dat het misschien eenvoudiger zou zijn om dit met een niet-dodelijke laser te doen. Eric Johanson, die het apparaat heeft gebouwd met onderdelen van eBay. En Pablos Holman, hier, die heeft muggen in het aquarium. We hebben het toestel hier. En wat we je zullen tonen in plaats van de dodelijke laser, die een heel korte, onmiddellijke puls
...[+++] is, is een groene laseraanwijzer die op de mug zal blijven staan voor een hele tijd, anders kan je het niet goed zien. Neem het maar over, Eric. Eric Johanson: Wat we hier hebben is een aquarium aan de andere kant van het podium. En dit computerscherm kan de muggen zien rondvliegen. En als Pablos onze muggen een beetje opjaagt kunnen we ze zien rondvliegen. Dat is een nogal simpele beeldverwerkingsroutine. Laat me jullie tonen hoe het werkt. Hier kan je zien dat de insecten gevolgd worden terwijl ze rondvliegen, wat nogal leuk is.Qui peut faire en sorte qu'un poisson ait bon goût après avoir été trop cuit? Pas moi, mais ce gars-là y arrivait. Appelons-le Miguel. En fait il s'appelle Miguel. (Rires) Et non, il n'avait pas cuit le poisson, et ce n'était pas un chef cuisinier. Du moins pas au sens où vous et moi l'entendons. C'est un biologiste de Veta La Palma.
Wie kan een vis zo goed doen smaken nadat hij te gaar gekookt is? Ik niet, maar deze vent wel. Laten we hem Miguel noemen. Eigenlijk is zijn naam ook Miguel. (Gelach) En nee, hij heeft de vis niet gekookt en hij is geen kok. Ten minste niet op de manier zoals jij en ik begrijpen. Hij is een bioloog in Veta La Palma.
Aller dans l'espace est d
ifficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial
, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbit
...[+++]e revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astr
onaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wa
t ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar ie
...[+++]ts toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Je suis donc rentré chez moi et en dinant avec ma femme je lui racontais tout ceci, Et on était à peu près, « Attends une seconde, si nous savons que cette techn
ologie existe ou on peut utiliser les yeux pour contrôler les choses, pourquoi ne pas trouver un moyen pour que TEMPT puisse contrôler un laser et il pourrait faire des graffitis à nouveau, ce serait merveilleux. » Voila comment l’aventure a co
mmencé. Et deux ans après, un an après, après s’être organ
isé un peu ...[+++] et après avoir fait bouger un petit peu les choses, nous avons réalisé deux choses. Une, nous avons abattu les portes des compagnies d’assurance, et nous avons trouvé une machine pour TEMPT pour le faire communiquer – une machine de Stephen Hawking.
Ik ging naar huis en vertelde hierover aan mijn vrouw, bij het eten, en we zeiden: Momentje, als we weten dat deze technologie bestaat waardoor je met je ogen dingen kan controleren, waarom zoeken we dan niet uit hoe TEMPT een laser kan controleren? Als hij opnieuw graffiti kon doen, dan zou dat g
eweldig zijn. En zo begon de tocht. Een jaar of twee later, na een hoop organisatie, en een hoop dingen verstouwen, hadden we een paar dingen bereikt. Eén: we liepen de deuren van de verzekeringsmaatschappij
en plat en regelden voor TEMPT een machine w ...[+++]aarmee hij kon communiceren -- een Stephen Hawking-machine.Et ce qui est tellement frustrant, c'est que ce n'est pas un cas unique ; ça se produit dans tout le monde en développement. 35 mi
llions d'opérations sont tentées chaque année sans anesthésie sûre. Mon collègue, le docteur Paul Fenton, vivait cette réalité. Il était le responsable de l'anesthésiologie dans un hôpital au Malawi, un CHU. Il allait travailler tous les jours dans une salle d'opération comme celle-ci, et essayait d'administrer une anesthésie et d'enseigner à d'autres comment le faire en employant le même équipement qui devenait si peu fiable, et absolument pas sûr, d
ans son hôpital. Et ...[+++]après une énième opération, et vous pouvez imaginer, une tragédie vraiment indicible, il a dit simplement, « C'est bon, j'abandonne. Ça suffit. Il doit y avoir mieux que ça. » Alors il s'est rendu au bout du couloir jusqu'à l'endroit où on jetait toutes ces machines qui les avaient lâchés, je pense que c'est le terme scientifique exact, et il s'est mis à bricoler. Il a pris une pièce d'ici et une autre de là, et il a essayé de fabriquer une machine qui travaillerait dans la réalité à laquelle il était confronté.
Wat zo frustrerend is: dit is geen unieke gebeurtenis. In de ontwikkelingslanden gebeuren elk jaar 35 miljoen operaties zonder veilige anesthesie. Mijn collega, Dr Paul Fenton, maakte dat mee. Hij was hoofdanesthesioloog in een ziekenhuis in Malawi, een academisch ziekenhuis. Hij werkte elke dag in een operatiekamer als deze. Hij probeerde anesthesie te leveren, en anderen te leren dit te doen met diezelfde machine die in dit ziekenhuis zo onbetrouwbaar en, eerlijk gezegd, onveilig was. Na talloze operaties en zoals je je kan voorstellen, onuitsprekelijke tragedies, zei hij: Genoeg geweest. Ik ben het zat. Er moet iets beters komen. Hij ging kijken tussen al die machines die er de brui aan hadden gegeven - ik denk dat dat de wetenschappelij
ke term is ...[+++] - en hij begon daar wat te knutselen. Hij verzamelde wat onderdelen en probeerde een machine te bedenken die zou werken in de realiteit waarmee hij werd geconfronteerd.Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce
...[+++] soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendsch
...[+++]ap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que le
s habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zo
nlicht waarin alles ...[+++]voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un ga
rçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir.
...[+++] Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Qui déci
de que Soho devrait avoir cette personnalité et que le Quartier Latin devrait avoir cet
te personnalité? Eh bien, il y a des décisions exécutives, mais surtout la réponse est - tout le monde et personne. Tout le monde contribue un peu. Aucune personne seule n'est vraiment l'ultime acteur derrière la personnalité d'un q
uartier. Même chose pour la question de qui fai
sait vivre les rues ...[+++]après le 11 septembre dans mon quartier? Eh bien, c'était toute la ville. L'ensemble du système y travaille en quelque sorte, et tout le monde contribue un petit peu. Et c'est de plus en plus ce que nous commençons à voir sur le Web d'un tas de façons intéressantes. Ce n'était en fait pas encore vraiment le cas, sauf avec des choses très expérimentales, lorsque j'ai écrit Emergence et quand le livre est sorti. Donc ça a été un moment très optimiste, je crois, et je veux seulement parler de quelques-unes de ces choses. Je pense qu'il y a effectivement un nouveau genre de modèle d'interactivité qui commence à émerger en ligne dès maintenant. Et l'ancien modèle ressemblait à ça -
Wie bepaalt dat Soho deze uitstraling heeft en dat de Latino-wijk dat karakter heeft? Er zijn een soort van uitvoeringsbesluiten, maar over het algemeen is het antwoord -- iedereen en niemand. Iedereen draagt een beetje bij. Niet één persoon heeft de doorslaggevende invloed over het karakter van een wi
jk. Hetzelfde geldt voor de vraag wie de straat levendig hield in mijn wijk gedurende de periode na 11 september. Dat was de hele stad. Het hele systeem werkte eraan mee en iedereen droeg zijn steentje bij. Dat zien we meer en meer op het internet op verschillende interessante manieren -- waarvan de meeste voordien niet bestonden, behalve i
...[+++]n heel experimentele activiteiten, toen ik Emergence aan het schrijven was en het boek uitkwam. Het is dus een erg optimistische tijd geweest. Ik wil een paar zaken daarvan bespreken. Ik denk dat er een nieuw model van interactiviteit in opkomst is op dit moment. Het oude zag er zo uit.Soigner par le son est une merveilleuse modalité. Elle existe depuis des milliers d'années. Je vous encourage à l'explorer. On fait de grandes choses dans ce domaine, on traite l'autisme maintenant, la démence et d'autres malad
ies. Et la musique, bien sûr. Simplement écouter de
la musique est bon pour vous, si c'est de la musique qui est faite avec de bonnes intentions, faite avec amour, en général. De la musique religieuse, c'est bon. Mozart, c'est bon. Il existe toutes sortes de types de musique qui sont très saines. Et quatre modal
...[+++]ités pour lesquelles vous devez entrer en action et vous impliquer. D'abord, écoutez consciencieusement. J'espère qu'après ma conférence vous le ferez. Ça donne une dimension entièrement nouvelle à votre vie, et c'est merveilleux d'avoir cette dimension.
Geluidsgenezing is wonderlijke modaliteit. Het is er al duizenden jaren. Ik spoor je echt aan om dit te verkennen. Er gebeuren geweldige dingen, die nu autisme, dementie en andere ziekten behandelen. En muziek, natuurlijk. Gewoon naar muzie
k luisteren is goed voor je, als het muziek is die met goede bedoeling is gemaakt, met liefde is gemaakt, meestal. Religieuze muziek, goed. Mozart, goed. Er zijn allerlei soorten muziek die erg gezond zijn. En vier modaliteiten waarbij je in actie moet treden en betrokken moet raken. Eerst en vooral, luister bewust. Ik hoop dat je dat na
deze toespraak zal doen ...[+++]. Het is een hele nieuwe dimensie in je leven, en het is wonderlijk om die te hebben. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
bon après y avoir un peu ->
Date index: 2024-06-15