Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "moment le seul " (Frans → Nederlands) :
...x ser
ait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité
...[+++] agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de marchandises dans l'espace. Ce qui fait 1.3 million de dollars pour un humain moyen, 40 millions pour une voiture, et des milliards pour la station spatiale internationale. Ces coûts exorbitants constituent une des plus grandes barrières aux vols ...
... is om naar de ruim
te te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar i
ets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht e
...[+++]n raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze enorme kosten zijn de grootste beperking voor bemande ruimtevluchten. ...Les recheches de traitements donnent beaucoup d'espoir, et les gouvernements subventionnent l'élaboration d'un vaccin, mais pour le moment, les seuls moyens efficaces et accessibles face à une éventuelle épidémie, restent l'isolement, une bonne hygiène, et l'information.
Hoewel sommige experimentele geneesmiddelen veelbelovend zijn en regeringen de ontwikkeling van vaccins subsidieren, blijven in 2014 de enige algemene en doeltreffende oplossingen voor een ebola-uitbraak isolatie, goede hygiëne en informatie.
Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Cam
...[+++]pagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eureka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlij
k dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jou
w pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English coun
...[+++]try garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel van de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Et c'est le seul moment de votre vie, le seul moment de votre vie, où vous n'avez pas de compétition.
En het is de enige plaats in je leven -- de enige plaats in je leven -- waar je geen concurrentie hebt.
Qu'est-ce qui rend le présent, plus partic
ulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bie
...[+++]n plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, e
n vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeer
d, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ru
...[+++]w en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Et à l
a place d'avoir une seule cloche qui sonne une seule fois, installez plusieurs petites cloches qui sonnent à des endroits diffé
rents, à différents moments afin de répartir le trafic dans les couloirs. » Ça a résolu le problème, mais au lieu de dépenser plusieurs millions de livres, vous n'en dépensez que quelques centaines. Maintenant, on dirait que vous vous privez vous-même d'un emploi, mais en fait non. En fait, vous vous rendez plus utile. Les architectes sont en fait très, très bons pour ce genre de réflexion stratégique et
...[+++] ingénieuse. Et le problème c'est que, comme beaucoup de professionnels du design, nous sommes obsédés par l'idée de fournir une type particulier de produit au client, et je ne pense pas que ça doive encore être le cas.
In plaats van één schoolbel die eenmaal luidt, zouden er verscheidene schoolbellen op verschillende plekken en tijden kunnen luiden, en zo het verkeer door de gangen kunnen leiden. Het lost hetzelfde probleem op, maar nu kost het geen miljoenen, maar enkele honderden pond. Dit lijkt alsof je je eigen baan overbodig maakt, maar dat is niet zo. In werkelijkheid maak je je zo nuttiger. Architecten zijn zeer bedreven in dit soort vindingrijk, strategisch denken. Het probleem
is dat, net als in veel ontwerpberoepen, we gefixeerd zijn geraakt op het leveren van een bepaalde soort consumentenp
roduct. Volgens mij ...[+++]hoeft dit niet meer.Le photographe Boniface Mwangi a voulu protester contre la corruption dans son pays natal, le Kenya. Il a donc planifié ça : avec des amis, il se lèverait et ferait du chahut pendant un rassemblement public. Mais au moment de se lever... il était seul. Ce qui lui est arrivé après, dit-il, lui dévoila qui il était vraiment. Selon lui, « il y a deux jours vraiment marquants dans votre vie : le jour de votre naissance, et celui où vous découvrez pourquoi vous êtes né. ».
Fotograaf Boniface Mwangi wilde protesteren tegen corruptie in zijn thuisland Kenia. Hij maakte een plan: Hij en een aantal vrienden zouden tijdens een publieke massabijeenkomst opstaan en onrust stoken. Maar toen het er op aankwam, stond hij alleen. Wat daarna gebeurde toonde hem wie hij echt was. Zoals hij zegt: Er zijn twee krachtigste dagen in je leven. De dag dat je geboren wordt en de dag dat je er achter komt waarom. (Schokkende beelden)
Parce qu'au moment où les gens sont seuls, même pour quelques secondes, ils deviennent anxieux, ils paniquent, ils s'agitent, se saisissent d'un appareil.
Zodra mensen alleen zijn, al was het maar voor een paar seconden, worden ze angstig, panikeren ze, prullen ze, gaan ze op zoek naar een toestel.
L’importance de mieux appréhender des valeurs telles que la justice, l’équité et la vérité, est une évide
nce grandissante au moment où nos étudiants décou
vrent que l'intérêt seul ne leur dira pas ce qu'il doivent savoir lorsqu'il s'agit de repenser l'éducation, notre approche du système de santé, les stratégies à mettre en œuvre pour parvenir à une économie équitable. La valeur de l’Histoire prend aussi tout son sens. On se sent beaucoup moins seul. Vous n’êtes pas le premier à réfléchir à ces questions, et vous ne serez certainement
...[+++]pas le dernier non plus.
Het belang van het vinden van een juiste verhouding ten aanzien van waarden als rechtvaardigheid, gelijkheid, waarheid, wordt hoe langer hoe duidelijker al naar gelang de studenten ontdekken dat ze van alleen hun interesses niet kunnen leren wat ze nodig hebben om zaken in hero
verweging te kunnen nemen, zaken als onderwijs, onze benadering van de zorg, of strategieën om een economie van gelijkheid te verwezenlijken. De waarde van het verleden wordt ook nieuw leven ing
eblazen. Het levert veel gezelschap op. Je bent niet de eerste die d
...[+++]eze oplossing zoekt, en zult waarschijnlijk ook niet de laatste zijn.Concernant le souhait que je dois exprimer, je ne peux pas m'empêcher de penser à quand on est enfant et que tous vos amis vous demandent quel vœu on ferait si un génie vous demandais -
- vous accordait un seul voeu à faire, quel serait-il? Et j'ai toujours répondu, Eh bien, je souhaiterais savoir, avoir la sagesse de savoir exactement quel doit âtre
mon souhait . A ce moment là, vous vous seriez fait avoir, parce que vous sauriez quoi faire comme voeu et vous n'auriez plus de vœu. Et comme nous n'avons droit qu'à un seul voeu, à part
...[+++]l'an dernier où ils en avaient trois, je ne vais pas l'utiliser pour ça. Donc venons-en à ce que j'aimerais, qui est la paix dans le monde.
Met deze wens kan ik niet anders dan denken aan toen je klein was, en jij -- en al je vrienden je vragen: als een geest in de fles je één grote wens zou laten doen, wat zou die wens dan zijn? Ik antwoordde altijd: Ik zou wensen dat ik de wijsheid had om exact te weten wat ik moest wensen. Dan zou je gezien zijn, omdat je zou weten wat te wensen, en daarmee zou je wens zijn opgebruikt. Vermits we nu maar één wens hebben -- tot vorig jaar waren het drie wensen -- ga ik dat niet wensen. Over naar mijn wens dan maar: ik wens wereldvrede.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
moment le seul ->
Date index: 2020-12-27