Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "bien sûr seul un nombre très limité " (Frans → Nederlands) :
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séq
uences qui semblent bien plus significatives ...[+++] et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeer
d, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen
als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast,
als capabele redacte ...[+++]uren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).L'un s'appelait Chaussons de Ballet . Et l'autre Adorable . (Rires) Et alors j'ai demandé à ces deux dames. Et une d
es dame m'a dit: Eh bien, vous devriez certainement porter Chaussons de ballet . Et à quoi ça ressemble? Eh bie
n, c'est une nuance très élégante de rose. Bon. Très bien. L'autre dame me dit de porter Adorable . A quoi ça ressemble? C'est une nuance de rose glamour. Et alors je leur ai demandé: comment puis-je les distinguer? En quoi sont-ils différents? Et elles ont dit: Eh bien, l'un est élégant, l'autre est glamour. Bon, c'es
t bien. Et ...[+++] c'est la seule chose sur laquelle elles étaient d'accord: Eh bien, si je pouvais les voir, je serais clairement en mesure de les distinguer. (Rires) Et ce que je demandais c'était de savoir si elles étaient influencées par le nom ou le contenu de la couleur. Alors j'ai décidé de faire une petite expérience.
De ene heette Balletschoentjes en de andere was Beminnelijk . (Gelach) Ik vroeg het dus aan twee dames. Een van de dames zei mij: Je moet absoluut 'Balletschoentjes' dragen. Hoe ziet he
t eruit? Het is een heel elegant soort roze. OK, fantastisch. De andere dame zegt mij dat ik Beminnelijk moet dragen. Hoe ziet het eruit? Het is een glamoureus soort roze. En dus vroeg ik: Hoe kan ik ze uit elkaar houden? Waarin verschillen ze? En ze zeiden: Het ene is elegant, het andere is glamoureus. OK, dat wisten we. Het enige waarover ze het eens waren
was: als ik ze kon zien zou ik ze ...[+++] zeker uit elkaar kunnen houden. (Gelach) Wat ik me afvroeg was of zij beïnvloed werden door de naam of door de betekenis van de kleur. En dus besloot ik een klein experiment te doen.Cela ne fait aucune différence parce que la seule chose qui devrait limiter les performances d'un système comme celui-ci, c'est le nombre de pixels sur votre écran.
Het maakt allemaal niets uit omdat het enige wat de prestaties zou mogen beïnvloeden, op een dergelijk systeem, de hoeveelheid pixels op het scherm is.
Si nous libérons une quantité illimitée de puissance, alors nous allons -- [avoir] un nombre très limité de gens qui vont être à même d'en abuser.
Als we een oneindige hoeveelheid energie loslaten, dan zullen we -- dan kan maar een heel klein aantal mensen het misbruiken.
(Rires) Il s'avère qu'alors que chacune de ces différences individuelles est cloisonnée -
- il n'existe qu'un nombre limité de familles aux prises avec la schizophrénie, il n'existe qu'un nombre
limité de familles d'enfants qui sont transgenres, il n'existe qu'un nombre
limité de familles de prodiges -- qui font également face à des
défis similaires de bien des manières -- il n'existe qu'un nombre
limité de famille dans chacune de ces catégories -- mais
...[+++] si vous commencer à penser que s'arranger avec des différences au sein de votre famille est ce sur quoi les gens se penchent, alors vous découvrirez que c'est un phénomène quasi universel.
(Gelach) Deze individuele verschillen blijken allemaal verdeeld te zijn -- slechts enkele families krijgen te maken met schizofrenie, slechts enkele families hebben kinderen die transgender zijn, slechts enkele families hebben wonderkinderen -- families met gelijkaardige uitdagingen -- slechts enkele families horen in elk van deze categoriëen -- maar wanneer je bedenkt dat omgaan met verschillen binnen je familie hetgeen is dat mensen doen, dan ontdek je dat het een bijna universeel fenomeen is.
TG : Je suis passionnée que le fait que les choses que je réalise feront du monde un monde meilleur. Quand la mère d'un enfant autiste m'a dit: Mon enfant a été à l'école grâce à votre livre, ou grâce à une de vos conférences cela me rend heureuse. Vous savez, j'ai travaillé sur les abattoirs dans les années 80. Ils étaient absolument affreux. J'ai développé un
système de notation très simple pour les abattoirs avec lequel vous mesurez seulement le résultat, le nombre de bêtes ...[+++]qui sont tombées, le nombre de bêtes qui se sont piquées avec la sonde, le nombre de bêtes qui meuglent la têtes coupée. C'est très très simple. Vous observez directement des choses simples. ça a vraiment bien fonctionné. Je tire de la satisfaction à observer des choses qui mènent à des changements concrets dans le monde réel. Nous avons besoin de bien plus de cela et de bien moins de choses abstraites. (Applaudissements) CA : Quand nous parlions au téléphone, une des choses que vous avez dites qui m'a vraiment étonné était le fait qu'une chose qui vous passionne est les fermes de serveurs. Parlez-moi de ça.
TG: Ik ben gepassioneerd door te weten dat hetgeen ik doe de wereld kan verbeteren. Als de moeder van een autistisch kind me zegt mijn kind is naar school gegaan door jouw boek of één van je lezingen , dat maakt me blij. Ik heb gewerkt voor de slachthuizen. In de jaren '80 waren ze afschuwelijk.
Ik ontwikkelde een heel simpel puntensysteem voor slachthuizen waarmee je de resultaten kon meten, hoeveel dieren neervielen, hoeveel er werden geduwd met een pook, hoeveel er eindeloos loeien? Het is heel eenvoudig, Je observeert gewoon een aantal simpele zaken. Het werkte heel goed, en ik kreeg e
r voldoening van te ...[+++]zien dat het een echt verschil maakte in de echte wereld. We moeten dat meer doen en minder abstracte gedoe. (Applaus) CA: Toen we telefoneerden, vertelde je me verrassend dat je gepassioneerd was door 'server farms'. Vertel daar eens iets over.Il y ainsi plein de problèmes qui tombent sur les militaires dans ces situations, parce qu'ils font des choses pour lesquelles ils n'ont pas été entraînés, et ils font des choses pour lesquelles, dans leurs pays respectifs, ceux qui les font sont entraînés et
équipés de manière très différente. Il y a tout un tas de raisons pour lesquelles nous envoyons des militaires plutôt que des policiers faire ce boulot. Si l'Australie devait envoyer demain un millier de personnes en Papouasie Occidentale par exemple, nous n'aurions pas un millier de policiers disponibles pour s'y rendre dès demain mais nous avons un millier de soldats prêts à parti
...[+++]r. Donc quand nous devons envoyer quelqu'un, nous envoyons l'armée -- puisqu'ils sont là, disponibles, et puis quoi! ils sont habitués à partir faire tout ça, se débrouiller tout seuls, sans autre soutien. De ce point de vue, ils en sont capables. Mais ils n'ont pas la même formation que les policiers, et sûrement pas le même équipement que les policiers. Ceci leur a donc créé nombre de problèmes au moment de traiter ces questions. Il y a une question qui m'intéresse tout particulièrement c'est de savoir si, quand nous envoyons des troupes faire ces missions, nous devrions les équiper différemment, et notamment, est-ce que nous devrions leur donner accès à certaines des armes non létales dont dispose la police. Puisqu'ils ont les mêmes missions, ils devraient peut-être avoir les mêmes armes. Bien sûr, on peut imaginer toutes sortes d'endroits où ces armes pourraient être utiles. Par exemple, les postes de contrôle.
Ze krijgen in deze situaties te maken met een heleboel problemen voor militair personeel, waarvoor ze niet echt getraind zijn. Ze doen daar din
gen waarvoor in hun eigen land mensen zeer versc
hillend opgeleid en heel anders uitgerust zijn. Nu zijn er een heleboel redenen waarom we militairen sturen in plaats van politie om deze taken te verrichten. Als Australië morgen duizend mensen bijvoorbeeld naar West Papoea zou moeten sturen dan we hebben daar geen duizend politieagenten voor klaarstaan maar wel duizend soldaten. Als we iemand st
...[+++]uren, sturen wij het leger - omdat ze er zijn, ze zijn beschikbaar en, ach, ze zijn het gewoon om die dingen te doen en hun plan te trekken zonder al deze extra ondersteuning. Ze kunnen dat aan. Maar ze zijn niet getraind zoals politieagenten en ze zijn zeker niet uitgerust als politieagenten. Omgaan met dit soort kwesties bracht een hoop problemen met zich mee. De vraag is... - waar ik vooral in geïnteresseerd ben - of we militair personeel voor dit soort werk niet anders zouden moeten uitrusten. In het bijzonder of ze zouden moeten kunnen beschikken over de niet-dodelijke wapens die de politie heeft. Omdat ze gelijkaardig werk verrichten, moeten ze misschien wat van die dingen hebben. Natuurlijk is er een waaier van plaatsen waar je zou denken dat die dingen wel heel nuttig zouden zijn. Bij militaire controleposten bijvoorbeeld.Ensuite, deux mois se transforment en un mois, qui se transforme en deux semaines. Et un jour, je me réveille avec trois
jours avant la date limite, en n'ayant toujours pas écrit un mot
. Donc j'ai fait la seule chose que je pouvais : j'ai écrit 90 pages en 72 heures, avec non pas une, mais deux nuits blanches. Les humains ne sont pas faits pour passer deux nuits blanches. J'ai couru à travers le campus, plongé au ralenti, et donné la dissertation juste avant la date limite. J'ai cru que c'était la fin de tout ça. Mais une semaine aprè
...[+++]s, j'ai reçu un coup de téléphone de l'université. Et ils disent : « Tim Urban ? » Et j'ai répondu : « Oui. » « Il faut qu'on parle de votre thèse. » « OK. » Et ils disent : « C'est la meilleure que nous ayons jamais vue. » (Rires) (Applaudissements) Ce n'est pas vrai. (Rires) C'était une très, très mauvaise thèse.
Twee maanden werden één maand, en dan twee weken. Op een dag werd ik wakker, drie dagen voor de dead
line, en ik had nog geen woord geschreven. Dus deed ik het enig mogelijke: ik schreef 90 pagina's in 72 uur, ik deed niet één maar twee nachten door -- dat hoort een mens niet te doen -- sprintte de campus over, dook in slow motion en leverde ze net op de valreep in. Ik dacht dat het daarmee afgelopen was. Maar een week later ging de telefoon: het was de school. Zij: Spreek ik met Tim Urban? Ik: Ja . Zij: We moeten het over je thesis hebben. Ik: OK. Zij weer: Het is de beste die we ooit gezien hebben. (Gelach) (Applaus) Zo ging het niet. (
...[+++]Gelach) Het was een erg, erg slechte thesis.En fait, ça me rappelle quand, je ne sais pas, il y a quelques années j'ai donné une conférence dans une école à Palo Alto dans laquelle il y avait une douzaine d'enfants de 11 ans. Je devais parler à ces enfants pendant une heure. A 11 ans, ils étaient tous assis en demi-cercle me regardan
t avec leurs grands yeux, et j'ai commencé, il y avait un grand tableau derrière moi, et j'ai commencé à écrire un 1 suivi de 22 zéro derrière,
et j'ai dit « Très bien, maintenant regardez, c'est le
nombre ...[+++] d'étoiles dans l'univers visible, et ce nombre est tellement grand qu'il n'y a même pas de nom ». Et un de ces gamins a levé sa main et a dit, « Et bien, en fait il y en a un. C'est un Sextra-quadra-hexa-quelque chose ou autre». Pas vrai ?
Een paar jaar geleden gaf ik een lezing op een school in Palo Alto. Er waren ongeveer 12 kinderen van 11 jaar die kwamen luisteren. Ik kwam voor een lezing van een uur. Elfjarigen, die in een halve cirkel om mij heen zaten en naar me keken met grote ogen. Ik begon, er stond een whiteboard achter mij. Ik schreef een 1 met 22 nullen erachter en zei: Kijk, dit is het aantal sterren in het zichtbare heelal, en dit getal is zo groot dat er niet eens een naam voor bestaat. Eén van deze kinderen stak zijn hand op en zei: Er is eigenlijk wel een naam voor. Het is sextra-quadra-hexa of zoiets.
O
n le trouve aussi bien sur la côte est que la côte ouest, et les sy
mboles sont souvent très bien conservés, chacun de ces symboles a quatre bits -- c'est un mot binaire à quatre bits -- on dessine aléatoirement ces lignes dans le sable, et ensuite o
n les compte, si le nombre est impair, on fait une marque, et s'il e
st pair, on en fait deux, Et ils l ...[+++]e faisaient très rapidement, et je ne comprenais pas ce qu'ils voulaient en faire -- ils ne dessinaient les lignes aléatoires que quatre fois -- Je ne comprenais pas comment ils obtenaient les 12 autres symboles. Et ils ne voulaient pas me le dire. « Non, non. Je ne peux pas vous en parler », disaient-ils. Et moi de répondre : « Bon, je vous paierai, vous serez mon professeur, et je viendrai chaque jour et je vous paierai. » « Ce n'est pas une histoire d'argent. C'est une histoire de religion », disaient-ils. Et finalement, désespéré, j'ai dit : « Laissez-moi vous expliquer Georg Cantor en 1877. » Et j'ai commencé à leur expliquer pourquoi j'étais en Afrique, et ils devinrent très excités quand ils virent l'ensemble de Cantor. L'un d'eux a dit : « Venez. Je pense que je peux vous aider. » Et donc il me fit passer le rituel initiatique des prêtres bamanas.
Je vindt het op de Oostkust en op de Westk
ust, en de symbolen zijn vaak goed bewaard, ze hebben elk vier bits -- het is een binair woord van vier bits -- je trekt deze lijnen willekeurig in het zand, en telt dan terug. Is het oneven, dan trek je één lijn, is het even, dan trek je twee l
ijnen. Ze deden dit heel snel en ik snapte niet waar ze heengingen -- ze deden het willekeurige stuk maar vier keer -- ik snapte niet waar de andere 12 symbolen vandaan kwamen. Ze wilden het me niet zeggen. Ze zeiden: Nee, nee, ik kan het je niet vertel
...[+++]len. Ik zei: Kijk, ik betaal je, je kan mijn leraar zijn en ik zal je elke dag komen betalen. Ze zeiden: Het is geen kwestie van geld. Het is een kwestie van religie. Ten einde raad zei ik: Laat me jullie Georg Cantor in 1877 uitleggen. Ik begon uit te leggen waarom ik in Afrika was, en ze werden opgewonden toen ze de Cantorverzameling zagen. Eén van hen zei: Kom hier, ik denk dat ik je kan helpen. Hij leidde me door het initiatieritueel van een Bamanapriester. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
bien sûr seul un nombre très limité ->
Date index: 2022-02-27