Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avec son optimisme à toute " (Frans → Nederlands) :
Au lieu de ça, il y
a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litani
e van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...M
ais pendant toutes ces années où j'ai couvert le Moyen Orient, je n'ai jamais été aussi optimiste qu'aujourd'hui quant au fait que le fossé entre le monde musulman et l'Occident est en train de rétrécir rapidement, et une des nombre
uses raisons de mon optimisme c'est que je sais qu'il y a des millions, des centaines de millions de gens, des musulmans comme ce vieil imam de Tunis, qui veulent reconquérir ce m
ot et restaurer son sens admirable et origin ...[+++]el.
Maar in de vele jaren waarin ik verslag deed van het Midden Oosten ben ik nooit zo optimistisch geweest als vandaag dat de kloof tussen de moslimwereld en het westen in hoog tempo kleiner wordt. Eén van de vele redenen voor mijn optimisme is dat ik weet dat er miljoenen, honderden miljoenen moslims zijn als die oude imam in Tunis, die dit woord terug opeisen en het in zijn oorspronkelijke, mooie staat herstellen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux
mille pers ...[+++]onnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hi
j zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Lo
rsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque i
nstant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de survei
llance qui contrôle tout le monde ...[+++]à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het ve
rmeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bek
...[+++]eken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour
quelque chose dans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dans une position délica
...[+++]te : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar
het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat
...[+++] iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.Qu'est-il arrivé à William J. Clinton ? On ne le saura peut-être jamais. Et ce n'est pas comme s'il était ici
, prêt à répondre à toutes ces questions. Et ce n'est pas comme s'il était ici, prêt à répondre à toutes ces questions. (Rires) Ça pourrait devenir embarrassant ! Tout
cela s'est produit sous son nez ! Si seulement il pouvait être là... (Rires) Il pourrait nous rappeler, comme il le fait dans le résumé de son autobiographie, que ce jour, Bill Clinton commença un voyage. Il pourrait nous rappeler, comme il le fait dans le résumé
...[+++] de son autobiographie, que ce jour, Bill Clinton commença un voyage. Un voyage qui fit de lui le premier président démocrate élu Un voyage qui fit de lui le premier président démocrate élu pour deux mandats consécutifs, depuis des générations.
Wat gebeurde er bij William Jefferson Clinton? Misschien zullen we het nooit weten. En ik heb opgemerkt, dat hij vandaag niet echt aanwezig is... ... om lastige vragen te beantwoorden. (Gelach) Dat zou immers pijnlijk kunnen worden, nietwaar? Ik wil maar zeggen: dit gebeurde allemaal tijdens zijn dienst. Maar àls hij hier was... (Gelach) ... had hij ons er vast aan herinnerd, zoals hij ook in zijn boek doet... ... dat Bill Clinton op deze dag een reis begon. Een reis die hem tot... ... de eerste gekozen Democratische president maakte... ... voor twéé termijnen - voor het eerst sinds vele jaren...
C'est ta capacité à reconnaître des sons simultanés, pas seulement des sons distincts, mais quand tout un orchestre joue, Derek, tu entends toutes les notes, et immédiatement, grâce à toutes ces heures d'entraînement, tu peux les rejouer sur ton clavier, et c'est ça qui fait la base de tout ton talent, je crois.
Dat vermogen om niet alleen afzonderlijke, maar ook simultane geluiden te horen - als een heel orkest speelt, hoor je iedere noot, Derek - en ze direct, door urenlang te repeteren, te reproduceren op het keyboard, dat is volgens mij de basis van je totale vermogen.
J'ai entendu l'astronaute Joe Allen expliquer comment il avait du apprendre tout ce qu'il pouvait sur son système de support de vie et puis comment il avait fait tout ce qui était en son pouvoir pour en prendre soin. Et puis il a montré cela et il a dit: système de support de vie . Nous devons apprendre tout ce que nous pouvons sur ce système et faire tout ce qui est en notre pouvoir pour en prendre soin.
Ik hoorde astronaut Joe Allen uitleggen hoe hij al het mogelijke had moeten leren over zijn levensonderhoudsysteem en daarbij al het mogelijke deed om dat systeem te onderhouden. Toen wees hij dit aan en zei: Levensonderhoudsysteem. We moeten er al het mogelijke over leren en er al het mogelijke aan doen om het te onderhouden.
Nous pensons qu'étudier comment les sons sont appris, nous fournira un modèle pour le reste de la langue, et peut-être pour les périodes critiques qui existent potentiellement dans l'enfance pour le développement social, émotionnel et cognitif. Donc nous étudions des bébés en utilisant une technique que nous utilisons dans le monde en
tier et les sons de toutes les langues. Les bébés sont assis sur les genoux d'un parent, et nous les entraînons à tourner la tête quand le son change -- par exemple de ah à ee S'ils le font au bon moment la boîte noire s'allu
...[+++]me et un panda joue du tambour. Un enfant de six mois adore cette tâche. Qu'avons-nous appris ? Eh bien les bébés du monde entier sont ce que je me plais à décrire comme des citoyens du monde ; ils peuvent distinguer tous les sons de toutes les langues, quel que soit le pays où nous effectuons les tests et la langue que nous utilisons. Et c'est remarquable parce que vous et moi ne pouvons le faire.
We denken dat we door te bestuderen hoe klanken worden geleerd, een model zullen hebben voor de rest van de taal, en misschien voor cruciale periodes in de kindertijd voor sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling. We hebben de baby's bestudeerd met
een techniek die we over de hele wereld gebruiken, en met de klanken van alle talen. De baby zit op de schoot van een ouder. We leren hen hun hoofd te draaien als een klank wijzigt, bijvoorbeeld van a naar e . Als ze dat o
p het juiste moment doen, licht de zwarte doos op en speelt een
...[+++] pandabeer op de trom. Een kind van zes maanden vindt dat een heerlijke klus. Wat hebben we geleerd? Baby's uit de hele wereld zijn wat ik graag wereldburgers noem. Ze kunnen alle klanken van alle talen onderscheiden, onafhankelijk van het land en de taal van de test. Dat is opmerkelijk, omdat jij en ik dat niet kunnen.Donc il garde ses crocs à l'extérieur de sa tête. Ce poisson là est un vérit
able arbre de Noël. Tout s'allume sur lui. Ce n'est pas seulement un appât ; il a une lampe torche intégrée. Il a ces lumières
dans son ventre qui sont comme des bijoux qu'il
utilise comme une sorte de camouflage qui cache son ombre, et donc quand il nage et qu'il y a un prédateur en dessous qui regarde il se fait disparaitre. Il a des éléments lumineux dans la bouche. Il a des éléments lumineux p
...[+++]artout, dans ses nageoires, dans la chair de son dos et dans son ventre, tous utilisés pour différentes choses, certaines que l'on comprend, certaines que l'on ne connait pas. Et nous en savons un peu plus sur la bioluminescence grâce à Pixar, et je suis très reconnaissante à Pixar pour avoir fait partagé mon sujet préféré avec tant de gens. J'aurai aimé qu'avec leur budget ils aient dépensé un tout petit peu plus d'argent pour engager, comme consultant, un pauvre étudiant de master qui aurait pu leur dire que ça ce sont les yeux d'un poisson qui a été conservé dans du formol.
Dus ze glijden in gleuven aan de buitenkant van de kop. Het is een kerstboom van een vis; alles eraan licht op. Het is niet alleen dat aas. Hij heeft een ingebouwde zaklamp. Hij heeft juweel-achtige lichtorganen op zijn buik die hij gebruikt voor een type camouflage die zijn schaduw opheft, dus als hij rondzwemt en onder hem kijkt een roofdier omhoog maakt hij zichzelf onzichtbaar. Hij heeft l
ichtorganen in zijn mond. Hij heeft lichtorganen in elke schub, in de vinnen, in een slijmlaag op de rug en de buik, allemaal gebruikt voor verschillende dingen, waarvan sommige bekend zijn, andere niet. We
weten al iets meer ...[+++]over bioluminescentie dankzij Pixar, en ik ben Pixar erg dankbaar dat ze mijn favoriete thema met zoveel mensen delen. Ik had wel graag gezien dat ze, met hun budget, een beetje meer geld hadden uitgegeven aan een consult van een arme promovendus die ze had kunnen vertellen dat dit de ogen zijn van een vis die geconserveerd is in formaldehyde. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avec son optimisme à toute ->
Date index: 2024-01-24