Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avaient pris deux " (Frans → Nederlands) :
Et l'épuisement des mères qui avaient pris deux, trois, parfois quatre bus pour amener leur enfant chez le médecin était tout simplement palpable. Les médecins, apparemment, n'avaient jamais vraiment assez de temps pour tous les patients, malgré tous leurs efforts. Et au cours des six derniers mois, je les coinçais dans le couloir pour leur demander une question un peu naïve mais fondamentale : « Si vous aviez des ressources illimitées, quelle est la chose unique que vous accorderiez à vos patients? » Et j'ai entendu la même histoire, encore et encore, une histoire que nous avons entendu des centaines de fois depuis.
De voelbare uitputting van moeders, die soms wel 4 bussen hadden moeten nemen om hun kind naar de dokter te brengen. De dokters leken nooit genoeg tijd te hebben voor alle patiënten, hoe ze ook hun best deden. Gedurende 6 maanden hield ik ze staande in de hal. Ik stelde ze een naïeve maar fundamentele vraag: 'Als je onbeperkte middelen had, wat zou je je patiënten dan vooral geven?' Steeds weer kreeg ik een verhaal, dat we daarna nog honderden keren gehoord hebben.
Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à ...[+++] repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
...[+++]gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais retournons aux îles Phoenix, qui sont le sujet de cette présentation. Quand je suis rentré, je me suis dit que ce que nous avions trouvé était incroyable. Je voulais retourner partager cela avec le gouvernement de Kiribati, situé à Tarawa, le groupe le plus à l'ouest. Alors je les ai contacté
s -- parce qu'ils m'avaient donné la permission de le faire -- et je leur ai dit: Je voudrais venir vous dire ce que nous avons trouvé . Pour une raison que j'ignore ils ne voulaient pas que je vienne, ou c'était difficile de trouver un moment et
un lieu, et cela a pris du temps, ...[+++] mais finalement ils ont dit: OK, vous pouvez venir. Mais si vous venez, vous devez inviter à déjeuner toutes les personnes présentes au séminaire . Alors j'ai dit: OK, je suis content de payer le déjeuner. Prenez ce que vous voulez . David Obura, un biologiste spécialiste des récifs coralliens, et moi-même sommes partis pour Tarawa, et pendant deux heures nous avons présenté les merveilleuses découvertes des îles Phoenix. Le pays n'en savait rien. Ils n'avaient aucune donnée sur cette région.
Maar nu terug naar de Phoenix Eilandengroep, welke het
onderwerp zijn van deze speech. Toen ik terug kwam zei ik: OK, dit is verbazingwekkend, wat we gevonden hebben. Ik wil graag terug gaan en dit delen met de regering van Kiribati, die nu in Tarawa zijn, De meest westelijk gelegen groep. Dus ik begon contact te leggen -- omdat ze me uiteindelijk een vergunning hadden gegeven om dit te doen -- en ik zei, Ik wil langs komen en vertellen wat we hebben gevonden. en om een of andere reden wilde ze niet dat ik zou komen, of het was lastig om een tijd en plaats te vinden, dus het duurde even, maar uiteindelijk zeiden ze, OK, kom maar. Maar al
...[+++]s je komt, moet je lunch betalen voor iedereen die naar het seminar komt. Dus is zei, OK, ik betaal de lunches. neem gewoon wat iedereen graag wil. En dus gingen David Obura, een koraalrifbioloog, en ikzelf naar Tarawa, en we presenteerden twee uur lang over de verbazingwekkende ontdekkingen over de Phoenix Eilandengroep. Het land heeft dit nooit geweten. Ze hadden nooit enige data op dit gebied.Et c'est à ce moment qu'éclata la Seconde Guerre Mondiale, qui fut relativement pacifique en Palestine. Mais dès qu'elle prit fin, les tensions reprirent, et les Britanniques se rendirent compte que les colonies comme la Palestine leur apportaient plus d'ennuis que de bénéfices, donc ils ont transmis le problème de la Palestine aux nouvellement créées Nations Unies. En mode Oh, hé là, ONU, pour ton premier casse-tête... Donc en novembre 1947, l'ONU a voté la partition
de la Palestine en deux Etats séparés, un Etat Juif et un Etat Palestinien. Le plan de partage proposait deux Etats à peu près égaux en superficie, mais dont les frontières
...[+++] ressemblaient à un puzzle.Je veux dire, on ne peut pas regarder cette carte et se dire Oui, ça va marcher ! Bien évidemment, ça ne marcha pas, et peu après l'annonce du plan, la bien-nommée guerre israélo-arabe de 1948 éclata avec Israël d'un côté et les Palestiniens et plusieurs Etats arabes de l'autre. Les israéliens ont gagné, et quand un armistice a été signé en 1949, Israël occupait un tiers de plus que ce qu'elle aurait eu avec le plan de partage. A côté, la Transjordanie a contrôlé puis annexé la Cisjordanie et la vieille ville de Jérusalem, et l'Egypte a pris le contrôle de la bande de Gaza. Plus de 700 000 Palestiniens ont fui leurs maisons et sont devenus des réfugiés dans les Etats arabes voisins. Pour les Israéliens, cette guerre a été la naissance de leur nation, mais pour les Palestiniens, c'était la Naqba , la catastrophe, puisqu'ils n'avaient plus d'Etat.
En toen kwam de Tweede Wereldoorlog, het was eigenlijk een best vredige tijd in Palestina. Maar toen kwam het tot een eind en de spanningen kwamen terug, de Britten realiseerden dat kolonies zoals Palestina meer problemen opleverden dan dat ze van waard waren, daarom hebben zij 'de kwestie' van Palestina overgedragen aan de nieuw opgerichte Verenigde Naties. Zo ongeveer als Oh hey daar, Verenigde Naties! Als eerste probleem krijgen jullie..... In november 1947 hebben de Verenigde Naties gestemd voor een opdeling van Palestina in een Palestijnse staat en een Joodse staat. Het opdelingsplan omvatte twee staten die ongeveer gelijk waren in omvang maar de grenzen leken op puzzelstukjes. Ik
bedoel, als je naar ...[+++]deze kaart kijkt denk je niet Ja, dat gaat goed werken En inderdaad, het werkte niet. Kort nadat het plan aangekondigd werd brak in 1948 (let op de naam) de: 'Arabisch- Israëlische' oorlog uit. Met Israël aan de ene kant en de Palestijnen met vele Arabische staten aan de andere kant. De Israëliërs wonnen en toen de wapenstilstand werd getekend in 1949 had Israël één-derde méér land bezet dan dat ze zouden hebben volgens het VN-plan. Ondertussen bezette, en later annexeerde, Jordanië de Westelijke Jordaanoever en de Oude stad van Jeruzalem en Egypte had de zeggenschap over de Gazastrook. Meer dan 700.000 Palestijnen vluchtte en werden vluchtelingen in de omliggende Arabische landen. Voor de Israëliërs was dit het begin van hun staat, voor de Palestijnen was het de 'nakba', de catastrofe, aangezien zij staatloos werden.Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous l
es deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que
le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équi
...[+++]pe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een molec
...[+++]ulaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avaient pris deux ->
Date index: 2025-01-22