Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "aux gens tout " (Frans → Nederlands) :
On ne peut pas donner des lentilles aux gens tout le temps. C'est un mauvais calcul parce que ça revient moins cher de donner des lentilles que de ne pas en donner.
We kunnen niet blijven doorgaan met linzen uit te delen aan de mensen. Dan heb je verkeerd gedacht want het is goedkoper linzen uit te delen dan om het niet te doen.
Donc vous donnez aux gens tout un tas de tâches différentes.
Je geeft mensen dus een heleboel verschillende taken.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Un jeu dans lequel vous don
nez de l'argent aux gens, et à chaque tour, ils peuvent mettre de l'argent dans un pot commun, puis l'expérimentateur double la somme du pot commun qui est ensuite divisée parmi les joueurs. C'est une
belle analogie pour toute sorte de problèmes environnementaux où l'on demande aux gens de faire un sacrifice alors qu'ils ne bénéficient pas entièrement du fruit de leur sacrifice. Vous voulez vraiment que les autres se sacrifient mais chacun est tenté d'adopter le comportement du passager clandestin. Ce qu'il
...[+++]se passe, c'est qu'au début, les gens coopèrent raisonnablement -- Tout est joué anonymement -- au premier tour, les gens donnent la moitié de l'argent qu'ils ont. Mais ils se disent rapidement, Vous savez quoi, les autres ne donnent pas tant que ça.
Een spel waarbij je mensen geld geeft. Bij elke ronde van het spel kunnen ze geld in een gemeenschappelijke pot steken. Dan verdubbelt de onderzoeker wat erin zit en wordt het onder de spelers verdeeld. Dit is een mooie analogie voor allerlei milieukwesties waarbij we mensen vragen iets op te offeren en zijzelf niet echt baat hebben bij hun offer. Je wil dat alle anderen opofferen, maar zwartrijden is verleidelijk voor iedereen. Eerst beginnen mensen redelijk coöperatief -- het spel wordt anoniem gespeeld -- in de eerste ronde geven mensen ongeveer de helft van wat ze kunnen. Ze zien snel: Weet je, de anderen doen niet zoveel.
Il a donné 2000 cinqs ce jours-là, et il s’est lavé les mains avant et après et il n’est pas tombé malade. Et ceci a été fait également sans permission, même si personne ne
s’en est soucié. Je peux donc dire qu'au fil des années, une des reproches les plus fréquentes à Improv Everywhere qui ont été laissées en anonyme dans les commentaires de
YouTube est : « Ces gens ont du temps à perdr
e ». Et vous savez, tout le monde ne va pas a
...[+++]imer tout ce que vous faites, et j’ai certainement développé une insensibilité grâce aux commentaires sur Internet, mais celui-ci m’a toujours irrité, parce que nous n’avons pas de temps à perdre. Ceux qui participent aux événements Improv Everywhere s’amusent autant que n’importe quel autre New Yorkais, ils choisissent juste de passer leur temps d’une manière inhabituelle. Chaque samedi et dimanche, des centaines et des milliers de gens chaque automne se réunissent dans les stades de football pour regarder les matchs. Et je n’ai jamais vu personne commenter, en regardant un match de football, en disant, « Tous ces gens dans les tribunes, ils n’ont rien à faire. » Et bien sûr ce n’est pas vrai. C’est un merveilleux moyen de passer le temps un après-midi de weekend, regarder un match de football dans un stade.
Hij gaf die dag 2000 high fives, hij waste zijn handen ervoor en erna en werd niet ziek. Dat gebeurde ook zonder toestemming, hoewel niemand zich daar zorgen over leek te maken. In de loop der jaren is op YouTube een van de meest gehoorde anonieme commentaren op Imp
rov Everywhere: Die mensen hebben te veel tijd om handen. Niet iederee
n gaat alles wat je doet leuk vinden en ik heb zeker door die opmerkingen op internet een dik vel gekregen, maar net die kritiek heeft me altijd dwarsgezeten omdat we niet te veel tijd om handen hebben. D
...[+++]e deelnemers aan Improv Everywhere events hebben net zo veel vrije tijd als elke andere New Yorker. Ze kiezen er nu en dan voor om hem op een ongewone manier door te brengen. Elke zaterdag en zondag verzamelen honderdduizenden mensen elke herfst in voetbalstadions om de spelen te gaan bekijken. Ik heb nog nooit iemand over het kijken naar een voetbalwedstrijd horen zeggen: Al die mensen op de tribunes hebben te veel tijd om handen. Natuurlijk zegt niemand dat. Een perfect prachtige manier om een weekendmiddag door te brengen is naar een voetbalwedstrijd in een stadion gaan kijken.Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a
ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractè
re Japonais mais de toute façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki,
...[+++] nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu: En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto ope
nde in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klei
...[+++]n stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.Je ne veux pas faire des choses belles. Je veux rendre le monde meilleur. Quand nous avons conçu NeoNurture nous avons fait
très attention aux gens qui vont s'en servir, par exemple, les familles pauvres, les médecins de campagne, les infirmières débordées, et même les réparateurs. Nous pensions que
nous avions pensé à tout, que nous avions tout fait comme il faut. Eh bien il se trouve qu'il y a toute une constellation de gens qui doivent être impliqué
...[+++]s dans un produit pour qu'il réussisse : la fabrication, le financement, la distribution, la réglementation. Michael Free de PATH dit qu'il faut trouver qui va choisir, utiliser et payer les créances pour un produit comme celui-là. Et il faut que je me pose la question : les investisseurs demandent toujours Quel est votre métier, et qui sont vos clients ? Qui sont nos clients ? En voici un exemple.
I
k wil geen mooie dingen maken. Ik wil de wereld verbeteren. Bij het ontwerp van NeoNurture was onze focus gericht op de mensen die het ontwerp zouden gebruiken: arme families, plattelandsdokters, overbelaste verpleegsters, zelfs herstellers. We dachten dat we alles onder controle hadden. Het blijkt echter dat er een ho
op mensen betrokken moeten worden bij een succesvol product: productie, financiën, distributie, regelgevers. Michael Free van PATH zegt dat je moet uitzoeken wie zal '‘kiezen, gebruiken en betalen' voor een product als dit. Ik stel dezelfde
...[+++] vraag als de durfkapitalisten: Wat is je bedrijf en wie zijn jouw klanten? Wie zijn onze klanten? Een voorbeeld.Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait parler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le C
hinois moyen ignore ...[+++]tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we
het waarschijnlijk toch echt over moeten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste e
euw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op
...[+++] stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten,
...[+++] maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Nous partageons d'autres types de divertissements -- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèque
s. des universités. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de compte commence et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les plateformes de partage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait-il que ça se passe maintenant, je pense qu'il y a un certain nombre
de vecteurs que je veux vous donner comme contexte. L'
...[+++]un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ait amenés à repenser notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
We delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken, universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uiteindelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwegen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van de bevolking en de dichtheid in steden. Meer mensen, kleinere ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering.
...[+++] We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
aux gens tout ->
Date index: 2023-08-29