Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "aident les gens à se sentir bien " (Frans → Nederlands) :
Karen Armstrong a dit ce que je pense être une histoire emblématique d'un discours qu'elle a prononcé aux Pays-Bas et, après coup, le mot compassion a été traduit par pitié. Alors maintenant,quand la compassion apparait dans les informations, c'est trop souvent sous la forme d'histoires qui aident les gens à se sentir bien ou bien d'encadrés contant la vie de personnes héroïques que vous ne pourrez jamais devenir ou bien de fins heureuses ou d'exemples d'abnégation qui semblent être trop beaux pour être vrais la plupart du temps. Notre imagination culturelle touchant à la compassion a été étouffée par des images idéalistes.
Karin Armstrong vertelde, denk ik, een illustrerend verhaal over een toespraak die zij in Holland gaf. Achteraf bleek het woord 'compassie' vertaald te zijn als medelijden. Als compassie in het nieuws komt, is dat te vaak in de vorm van stichtende stukjes, of columns over heldhaftige mensen die je nooit kunt evenaren of happy endings of voorbeelden van zelfopoffering die meestal te goed zijn om waar te zijn. Ons cultureel denken rond compassie is doodgeslagen met ideaalbeelden
Les gens ont besoin de se sentir bien là-dessus.
Men moet er een goed gevoel over hebben.
parce qu'ils vous disent précisément où v
ous allez. Ils vous aident à suivre le rythme, ils vous donnent le temps donc vous tiendrez les délais. Numéro quatre, toujours utiliser une télécommande. Est-ce que vous m'avez vu toucher l'ordinateur? Non, pas du tout. Et pourquoi pas? Parce que j'utilise une télécommande. Utilisez toujours une télécommande. Numéro trois: le document que vous distribuez n'est pas votre présentation. Si vous suivez mes suggestions, vous allez avoir une présentation très minimale, très zen. Ce qui est excellent pour transmettre qui vous êtes et
pour impliquer les gens ...[+++] émotionnellement. Mais ça n'est pas vraiment un bon document à distribuer. Vous voulez un document qui donne beaucoup plus d'informations, parce que le document doit se suffire à lui-même sans vous. Numéro trois. Ne lisez pas votre discours. Vous imaginez? Eh bien, vous devriez investir dans mon entreprise parce qu'elle est vraiment bien . Ça ne marche pas, non? Ne lisez pas votre discours. Enfin le numéro Un des trucs pour une bonne présentation: Ne regardez jamais, jamais l'écran. Vous devez établir un lien avec votre public, et vous voulez toujours que ce lien soit en un-à-un. L'écran devrait apparaître visuellement derrière vous, et compléter ce que vous faites au lieu de vous remplacer. C'est comme ça qu'il faut faire un pitch en capital-risque.
want dat toont je precies wat je doet. het helpt
je tempo te houden, geeft je een timer, zodat we op tijd eindigen. Vier: gebruik altijd een afstandsbediening. He
b je me de computer zien aanraken? Nee. Waarom niet? Omdat ik de afstandsbediening gebruik. Altijd gebruiken. Nummer drie: je folders zijn niet je presentatie. Als je mijn adviezen opvolgt, geef je een heel summiere zenachtige presentatie. Dat is fantastisch om ove
r te brengen wie je bent en mensen ...[+++] emotioneel te betrekken. Maar het vervangt geen folder. Je folder moet veel meer informatie geven, want de folder moet op zichzelf kunnen staan. Nummer drie: lees je tekst niet op. Kun je het je voorstellen? U zou moeten investeren in mijn bedrijf, want... Werkt niet, hè? Lees je tekst niet op. De belangrijkste presentatietip: kijk nooit naar het scherm. Je maakt contact met je publiek hier, en je wil een 1 op 1 connectie. Het scherm vult je visueel aan... het vervangt je niet. Zo pitch je aan een durfkapitalist.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie e
t on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld.
...[+++]Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au lieu d'aider les gens à se soigner et reprendre leurs vies en main, nous les avons chassé de la société, nous avons f
ait en sorte qu'ils aient plus de mal à trouver un emploi et une situation stable, nous supprimons leurs avantages et aide sociales s'ils se font arrêter avec de la drogue, nous les jetons dans des cellules de prison, qui sont littéralement des cages, nous mettons des g
ens qui ne sont pas bien dans un environnem
ent qui les font se ...[+++]sentir encore pire et nous les détestons parce qu'ils n'arrivent pas à se rétablir.
In plaats van mensen helpen genezen en hun leven terugkrijgen, hebben we ze verdreven uit de maatschappij, het ze mo
eilijker gemaakt om banen te krijgen en stabiel te worden, nemen we ze uitkering en steun af als we ze met drugs betrappen, gooien we ze in gevangenissen, wat letterlijk kooien zijn, stoppen we ongezonde mensen in een situ
atie waarin ze zich slechter voelen, en h
aten we ze omdat ze niet genezen ...[+++]. Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus com
me une blague – les gens se demanderont pour ...[+++]quoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. W
e begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit
niet langer al
s een grap klinken, ...[+++]mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.(Rires) Donc une chose que je voudrais vraiment que les gens sachent : vous devriez vraiment vous sentir autorisés à formuler ce genre d'hypothèses pour les animaux que vous connaissez bien.
(Gelach) Ik zou graag willen dat mensen voelen dat ze van bepaalde veronderstellingen uit moeten kunnen gaan over de wezens die ze goed kennen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
aident les gens à se sentir bien ->
Date index: 2023-04-03