41. Stresses the need for a new global model for complementarity on which to base cooperation between humanitarian and development actors – allowing them to build gradually more resilient and self-reliant societ
ies – starting with joint analyses and programming; stresses that such a model should include, firstly, entry strategies for development actors all
owing them to build bridges in the field, secondly, crisis modifiers in development programmes, and, thirdly, exit strategies for humanitarian responses, allowing for a more flexibl
...[+++]e approach, and should include as well accountable and flexible multiannual funding mechanism for responding to protracted crises; stresses the importance of cooperation with local NGOs and civil society leaders for establishing permanent structures in conflict-sensitive areas; 41. benadrukt dat er behoefte is aan een nieuw mondiaal model van complementariteit voor de samenwerking tussen humanitaire actoren en ontwikkelingssamenwerkingsactoren – zodat zij geleidelijk weerbaardere en zelfredzamere samenlevingen kunnen opbouwen – te beginnen met gezamenlijke analyses en programmering; benadrukt dat een dergelijk model ten eerste instapstrategieën voor ontwikkelingsactoren moet omvatten, zo
dat zij ter plaatse bruggen kunnen bouwen, ten tweede "crisis modifiers" voor ontwikkelingsprogramma's, en ten derde exitstrategieën voor humanitaire responsen, die een meer flexibele aanpak mogelijk maken, alsook een verantwoo
...[+++]rd en flexibel meerjarig financieringsmechanisme om te reageren op aanhoudende crises; wijst op het belang van samenwerking met lokale niet-gouvernementele organisaties en leiders van het maatschappelijk middenveld om permanente structuren in conflictgevoelige gebieden tot stand te brengen;