Sofern entsprechende internationale Abkommen eine sogenannte Stillhalteklausel enthalten, könnte sich daraus für bestimmte Mitgliedstaaten die Verpflichtung ergeben, von den Regeln der gemeinsamen Visumpolitik in Übereinstimmung mit ihren jeweiligen Rechtsvorschriften und Vorgehensweisen abzuweichen, die zu dem Zeitpunkt galten, zu dem die Stillhalteklausel für sie in Kraft trat.
Wanneer dergelijke internationale overeenkomsten een zogeheten „standstillbepaling” bevatten, kunnen bepaalde lidstaten verplicht zijn om van de regels van het gemeenschappelijk visumbeleid af te wijken overeenkomstig hun nationale wetgeving en praktijken die van toepassing of van kracht waren op het tijdstip waarop de standstillbepaling voor hen in werking trad.