Vertaling van "seinem schon zitierten urteil " (Duits → Nederlands) :

Der anwaltliche Beistand müsste in einer Frist gewährleistet werden, die unter den vorgesehenen 72 Stunden liegt, wie der EGMR in seinem so oft zitierten Urteil Saadi gegen das Vereinigte Königreich fordert, da eine Frist von über 48 Stunden seiner Auffassung nach einen Verstoß gegen Artikel 5.2 der EMRK darstellt.
Rechtsbijstand door een advocaat moet worden gewaarborgd binnen een termijn die korter is dan 72 uur zoals door het EHRM is gesteld in het herhaaldelijk geciteerde arrest in de zaak Saadi vs Verenigd Koninkrijk, waarin wordt overwogen dat een termijn van meer dan 48 uur een schending vormt van artikel 5, lid 2, van het EVRM.

Durch die Annahme der angefochtenen Artikel 7 und 8 wollte der Gesetzgeber berücksichtigen, was der Hof in seinem Urteil Nr. 154/2007 entschieden hatte, insbesondere die vorstehend zitierten Punkte B.51.2 und B.51.3.
Door de bestreden artikelen 7 en 8 aan te nemen heeft de wetgever rekening willen houden met hetgeen het Hof in zijn arrest nr. 154/2007 heeft beslist, meer bepaald met de hiervoor geciteerde B.51.2 en B.51.3 ervan.

Die präjudizielle Frage müsse im Sinne der durch den Hof in seinem schon zitierten Urteil Nr. 77/97 getroffenen Entscheidung beantwortet werden.
De prejudiciële vraag moet worden beantwoord in de zin van wat door het Hof werd beslist in zijn reeds aangehaalde arrest nr. 77/97.

Der Berichterstatter hat schon in seinem ursprünglichen Bericht einen relativ restriktiven Ansatz vorgeschlagen, wie wir mit dem Urteil des Europäischen Gerichtshofs umgehen sollen. Wir hingegen unterstützen eher die Interpretation der Europäischen Kommission, dass uns nämlich das Urteil des Europäischen Gerichtshofs erlaubt, strafrechtliche Sanktionen auf allen Gebieten des Gemeinschaftsrechts einzusetzen, allerdings nicht unter Schranken, sondern mit den Auflagen, die uns der Europäische Gerichtshof erteilt hat, und als ultima ratio zur Durchsetzung des Gemeinschaftsrechts.
De rapporteur heeft in zijn oorspronkelijke verslag reeds een betrekkelijk beperkende benadering voorgesteld voor de wijze waarop wij dit arrest van het Hof van Justitie moeten behandelen. Wij ondersteunen echter de interpretatie van de Europese Commissie, die meent dat het arrest van het Hof van Justitie ons toestaat strafrechtelijke sancties op alle gebieden van het Gemeenschapsrecht op te leggen, zij het dat daarbij geen grenzen gelden, maar de voorwaarden die het Hof van Justitie heeft gesteld, en met het uiteindelijke doel het Gemeenschapsrecht te handhaven.

Aus der Lesung der schon zitierten Urteile Nr. 32/96 und 75/97 könne man schliessen, dass, wenn der Staat in dieser Angelegenheit die Verantwortung für einen durch ihn begangenen, in einer ungleichen Behandlung der Arbeitnehmer bestehenden Fehler habe auf sich nehmen müssen, der Hof nur auf eine Vergleichbarkeit der Situationen des Staates als Arbeitgeber und der privaten Arbeitgeber schliessen könnte.
Uit de lezing van de reeds geciteerde arresten nrs. 32/96 en 75/97 kan men opmaken dat, indien de Staat in deze aangelegenheid verantwoordelijk was als gevolg van een door hem begane fout die bestaat in een ongelijkheid van behandeling onder de werknemers, het Hof niet anders zou kunnen dan besluiten tot de vergelijkbaarheid van de situaties van de Staat als werkgever en de privé-werkgever.

In dem schon zitierten Urteil Nr. 32/96 sei der Hof nicht der Frage nachgegangen, welches Schicksal allen Klagen auf Schadensersatz für einen Schaden zugedacht werden müsse, der sich auf die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches gründe, sondern nur für einen Schaden, der aufgrund der durch den Staat ausgeführten Arbeiten am Privateigentum entstanden sei.
In het reeds geciteerde arrest nr. 32/96 is het Hof niet nagegaan welk lot moet worden toebedeeld aan alle vorderingen tot schadeloosstelling van het nadeel gegrond op de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, maar enkel van het nadeel veroorzaakt aan privé-eigendommen door werken uitgevoerd door de Staat.

Wie der Hof schon in seinem Urteil Nr. 23/92 dargelegt hat, hat der Gesetzgeber bei der Verwendung des Ausdrucks « physisches, psychisches und soziales Wohlbefinden » nicht vom Gesundheitsbegriff, so wie dieser in der Gesetzgebung bezüglich der Kranken- und Invalidenversicherung üblicherweise verwendet wird, abweichen wollen.
Zoals het Hof reeds heeft uiteengezet in zijn arrest nr. 23/92 heeft de wetgever bij het gebruiken van de termen « fysiek, psychisch en sociaal welzijn » niet willen afwijken van het begrip gezondheid zoals het gewoonlijk is gebruikt in de wetgeving betreffende de ziekte- en invaliditeitsverzekering.