Traduction de «nicht fluggesellschaften anwendbar seien » (Allemand → Néerlandais) :

Nach Auffassung des Ministerrates sei die Antwort auf die Vorabentscheidungsfrage offensichtlich nicht sachdienlich zur Beurteilung der Streitsache im Ausgangsverfahren, da die Artikel 1792 und 2270 des Zivilgesetzbuches offensichtlich nicht auf diese Streitsache anwendbar seien.
Volgens de Ministerraad zou het antwoord op de prejudiciële vraag klaarblijkelijk niet nuttig zijn voor de beslechting van het bodemgeschil, vermits de artikelen 1792 en 2270 van het Burgerlijk Wetboek op dat geschil klaarblijkelijk niet van toepassing zouden zijn.

In einem ersten Klagegrund bemängelt die klagende Partei, dass in Artikel 19 des angefochtenen Gesetzes vorgesehen sei, dass die Artikel 458 bis 463 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 auf die Finanzinstitute anwendbar seien, die nicht die im angefochtenen Gesetz vorgesehenen gesetzlichen Verpflichtungen einhielten.
In een eerste middel verwijt de verzoekende partij artikel 19 van de bestreden wet erin te voorzien dat de artikelen 458 tot 463 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 van toepassing zijn op de financiële instellingen die de bij de bestreden wet bepaalde wettelijke verplichtingen niet naleven.

Der Ministerrat führt an, dass die zweite Vorabentscheidungsfrage keine Antwort erfordere, da sie Bestimmungen betreffe, die offensichtlich nicht auf die vor dem vorlegenden Richter anhängigen Streitsache anwendbar seien.
De Ministerraad voert aan dat de tweede prejudiciële vraag geen antwoord behoeft in zoverre zij bepalingen beoogt die kennelijk niet van toepassing zijn op het voor de verwijzende rechter hangende geschil.

Die Parteien führen an, dass die neuen, in Artikel 7 des Gesetzes vom 30. Juli 2013 vorgesehenen Wohlverhaltensregeln nicht notwendigerweise auf die Versicherungsvermittler anwendbar seien, die in einem anderen Mitgliedstaat der Europäischen Union als Belgien eingetragen seien, selbst wenn diese ihre Tätigkeit in Belgien ausübten, und dass die anderen Mitgliedstaaten der Europäischen Union nicht eine solche Regelung vorsähen.
De partijen voeren aan dat de nieuwe gedragsregels waarin artikel 7 van de wet van 30 juli 2013 voorziet, niet noodzakelijk van toepassing zijn op de verzekeringstussenpersonen die zijn ingeschreven in een andere lidstaat van de Europese Unie dan België, hoewel zij hun activiteit in België uitoefenen en de andere lidstaten van de Europese Unie niet in een soortgelijke regeling voorzien.

Der Gerichtshof wird gefragt, ob Artikel 36 § 2 Nr. 3 des Gesetzes vom 26. Juni 2002 vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, indem die in Paragraph 1 dieses Artikels vorgesehenen Fristen nicht auf die entlassenen Arbeitnehmer anwendbar seien, die den Vorteil einer Entscheidung erhielten, die nach Ablauf eines vor der Schließung des Unternehmens rechtsgültig eingeleiteten Gerichtsverfahrens ausgesprochen worden sei, während diese Fristen wohl auf die entlassenen Arbeitnehmer anwendbar seien, die den Vorteil eines Vergleichs erhielten, der mit dem ehemaligen Arbeitgeber vor der Schließung des Unternehmens geschlossen worden sei.
Het Hof wordt gevraagd of artikel 36, § 2, 3°, van de wet van 26 juni 2002 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de in paragraaf 1 van dat artikel bedoelde termijnen niet van toepassing zijn op de ontslagen werknemers die het voordeel genieten van een beslissing uitgesproken na verloop van een gerechtelijke procedure, die vóór de sluiting van de onderneming geldig werd ingeleid, terwijl die termijnen wel van toepassing zijn op de ontslagen werknemers die het voordeel genieten van een dading die met de voormalige werkgever werd gesloten vóór de sluiting van de onderneming.

Ferner sei nach Auffassung des Ministerrates und des LIKIV die Vorabentscheidungsfrage der Lösung der Streitsache im Ausgangsverfahren nicht dienlich, da weder Artikel 73bis, noch Artikel 142 § 3 des koordinierten Gesetzes vom 14. Juli 1994 auf diese Streitsache anwendbar seien.
Nog volgens de Ministerraad en het RIZIV zou de prejudiciële vraag niet dienstig zijn voor de oplossing van het bodemgeschil vermits noch artikel 73bis, noch artikel 142, § 3, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 van toepassing zouden zijn op dat geschil.

Der betreffende stellvertretende Gerichtsrat am Appellationshof, der siebte Angeklagte vor dem vorlegenden Richter, bemerkt in seinem Schriftsatz, dass die stellvertretenden Magistrate nicht in der erschöpfenden Auflistung von Artikel 479 des Strafprozessgesetzbuches angeführt seien, sodass das darin vorgesehene « Gerichtsbarkeitsvorrecht » nicht auf diese Kategorie von Magistraten anwendbar sei und folglich die beiden Vorabentscheidungsfragen für gegenstandslos zu erklären seien.
De betrokken plaatsvervangende raadsheer bij het hof van beroep, zevende beklaagde voor de verwijzende rechter, merkt in zijn memorie op dat de plaatsvervangende magistraten niet zijn opgenomen in de exhaustieve opsomming van artikel 479 van het Wetboek van strafvordering, zodat het daarin bepaalde « voorrecht van rechtsmacht » niet van toepassing zou zijn op die categorie van magistraten en, bijgevolg, de twee prejudiciële vragen zonder voorwerp zouden moeten worden verklaard.

Nach Auffassung des vorlegenden Richters sei die Auslegung, wonach die vorerwähnten Artikel 12 und 24 nicht auf Fluggesellschaften anwendbar seien, durch Artikel 2 des Gesetzes vom 16. Februar 1994 erlaubt, in dem präzisiert sei, dass es auf in Belgien verkaufte oder zum Verkauf angebotene Reiseveranstaltungs- und Reisevermittlungsverträge anwendbar sei, da eine Fluggesellschaft, wenn sie ihre Beförderungsleistungen ausführe, für eigene Rechnung handele und weder ein Reiseveranstalter noch ein Reisevermittler im Sinne von Artikel 1 desselben Gesetzes sei.
Volgens de verwijzende rechter is de interpretatie volgens welke de voormelde artikelen 12 en 24 niet van toepassing zijn op de luchtvaartmaatschappijen toegestaan bij artikel 2 van de wet van 16 februari 1994, waarin wordt gepreciseerd dat die wet van toepassing is op de in België verkochte of ten verkoop aangeboden contracten tot reisorganisatie en reisbemiddeling, aangezien een luchtvaartmaatschappij, wanneer zij haar diensten als vervoerder verricht, voor eigen rekening handelt en noch een reisorganisator noch een reisbemiddelaar is in de zin van artikel 1 van dezelfde wet.

Die Frage betrifft die Vereinbarkeit des Gesetzes vom 16. Februar 1994, und insbesondere dessen vorerwähnter Artikel 12 und 24, in der Auslegung, wonach sie nicht auf Fluggesellschaften anwendbar seien, mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung.
De vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de wet van 16 februari 1994, en meer in het bijzonder van de voormelde artikelen 12 en 24 ervan, in de interpretatie volgens welke zij niet van toepassing zouden zijn op de luchtvaartmaatschappijen.

Die darin angeführten Behandlungsunterscheide seien nämlich nicht auf den fraglichen Artikel 353bis des Programmgesetzes (I) vom 24. Dezember 2002 zurückzuführen, sondern auf Artikel 31 des Gesetzes vom 19. Juni 2009 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen in Sachen Beschäftigung während der Krise, in dem der zeitliche Anwendungsbereich von Absatz 2 des vorerwähnten Artikels 353bis festgelegt werde, und auf Absatz 4 desselben Artikels 353bis, der erst am 1. Juli 2011 in Kraft getreten sei, sodass er zum Zeitpunkt des Streitfalls im Ausgangsverfahren nicht anwendbar gewesen sei.
De daarin aangevoerde verschillen in behandeling zouden immers niet hun oorsprong vinden in het in het geding zijnde artikel 353bis van de programmawet (I) van 24 december 2002, maar in artikel 31 van de wet van 19 juni 2009 houdende diverse bepalingen over tewerkstelling in tijden van crisis, dat de temporele werkingssfeer van het tweede lid van voormeld artikel 353bis bepaalt, en in het vierde lid van hetzelfde artikel 353bis, dat pas in werking is getreden op 1 juli 2011, zodat het niet van toepassing was ten tijde van het bodemgeschil.