Er sagte, dass Andrei Sacharow ein Erbe der Würde hinterlassen hätte, ein Erbe, in dem daraufhin gearbeitet würde, dass die Menschen friedlich zusammenlebten, und dass oft die Stimmen, die am meisten zählten, die Stimmen seien, die nicht gehört würden.
Hij zei dat Andrei Sacharov een erfenis naliet van waardigheid en van inzet voor de vreedzame coëxistentie van volkeren en dat de stemmen die het meest tellen, de stemmen zijn die we niet horen.