Vertaling van "hof zwar gebeten " (Duits → Nederlands) :

Aus der Darlegung des sechsten Klagegrunds geht hervor, dass der Hof anschliessend gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 3 § 2 Absätze 1 und 2 des Gesetzes vom 20. Juli 2007 (ersetzt durch Artikel 13 des Gesetzes vom 17. Juni 2009) mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung zu urteilen, insofern diese Bestimmung einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Versicherungsunternehmen einführe, die vor dem 1. Juli 2007 einen nicht berufsgebundenen Krankenversicherungsvertrag im Sinne von Artikel 138bis -2 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 in der durch Artikel 4 des Gesetzes vom 17. Juni 2009 abgeänderten Fassung geschlossen hätten, und zwar einerseits denjenigen, die einen individuellen Vertrag geschlossen hätten, und andererseits denjenigen, die einen kollektiven Vertrag, also zugunsten mehrerer Personen geschlossen hätten.
Uit de uiteenzetting van het zesde middel blijkt dat het Hof vervolgens wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 3, § 2, eerste en tweede lid, van de wet van 20 juli 2007 (zoals het werd vervangen bij artikel 13 van de wet van 17 juni 2009), doordat die bepaling een verschil in behandeling zou invoeren tussen twee categorieën van verzekeringsondernemingen die, vóór 1 juli 2007, een andere dan beroepsgebonden ziekteverzekeringsovereenkomst hebben gesloten in de zin van artikel 138bis -2 van de wet van 25 juni 1992, gewijzigd bij artikel 4 van de wet van 17 juni 2009 : enerzijds, die welke een individuele overeenkomst hebben gesloten en, anderzijds, die welke een collectieve overeenkomst, dit wil zeggen een overeenkomst ten gunste van meerdere personen, hebben gesloten.

In der Klage wird der Hof zwar gebeten, eine direkte Kontrolle von Artikel L1531-2 § 6 des Kodex hinsichtlich des Artikels 23 der Verfassung vorzunehmen, doch aus den Klagegründen der Klageschrift geht hervor, dass die Kritik der klagenden Parteien sich ausschliesslich auf die durch die angefochtene Bestimmung eingeführte Behandlungsungleichheit zwischen den Kategorien von Personen bezieht, denen die klagenden Parteien angehören, und anderen Kategorien von Personen, die mit ihnen vergleichbar seien.
Hoewel het beroep het Hof verzoekt artikel L1531-2, § 6, van het Wetboek rechtstreeks te toetsen aan artikel 23 van de Grondwet, blijkt uit de middelen van het verzoekschrift dat de kritiek van de verzoekende partijen uitsluitend betrekking heeft op de ongelijkheid van behandeling die de bestreden bepaling invoert tussen de categorieën van personen waartoe de verzoekende partijen behoren en andere categorieën van personen die met hen vergelijkbaar zouden zijn.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter vorgelegten Rechtssache, der Begründung seiner Verweisungsentscheidung und der Formulierung der präjudiziellen Frage geht hervor, dass der Hof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 219 Absatz 4 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 mit den Artikeln 10, 11 und 172 Absatz 1 der Verfassung zu befinden, insofern er einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von der Gesellschaftssteuer unterliegenden Gesellschaften einführe, die für das Steuerjahr 2004 keine Ausgaben zugunsten eines Arbeitnehmers, der ihrem Personal angehöre und der Steuer der natürlichen Personen unterliege, durch Vorlegen einer Individualkarte und einer zusammenfassenden Aufstellung im Sinne von Artikel 57 desselben Gesetzbuches nachwiesen, und zwar einerseits diejenigen, die keine Entlohnung im Sinne der letztgenannten Bestimmung nachwiesen, und andererseits diejenigen, die keine Pauschalentschädigungen durch Erstattung der tatsächlichen Kosten des Arbeitgebers im Sinne derselben Bestimmung nachwiesen.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van zijn verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, van artikel 219, vierde lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in zoverre het een verschil in behandeling zou invoeren tussen twee categorieën van vennootschappen die aan de vennootschapsbelasting zijn onderworpen en die, voor het aanslagjaar 2004, kosten die zijn gemaakt voor een werknemer die een lid van hun personeel is en die aan de personenbelasting is onderworpen, niet verantwoorden door het overleggen van een individuele fiche en een samenvattende opgave, bedoeld in artikel 57 van hetzelfde Wetboek : enerzijds, die welke een in die laatste bepaling bedoelde bezoldiging niet verantwoorden en, anderzijds, die welke vaste vergoedingen als terugbetaling van werkelijke kosten eigen aan de werkgever, zoals bedoeld in dezelfde bepaling, niet verantwoorden.

Der Hof wird gebeten, sich zu dem Behandlungsunterschied zu äussern, den die fragliche Bestimmung in dieser Auslegung zwischen zwei Kategorien von Schuldnern der Steuer der natürlichen Personen einführe, die eine Uberbesteuerung infolge eines « neuen Faktums » im Sinne von Artikel 376 § 1 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 anföchten, und zwar einerseits diejenigen, die ein anderes Faktum als ein Urteil des Schiedshofes geltend machten, in dem in Beantwortung einer präjudiziellen Frage auf Unvereinbarkeit einer Gesetzesbestimmung mit dem Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz erkannt werde, und andererseits diejenigen, die ein solches Urteil geltend machten.
Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over het verschil in behandeling dat de aldus geïnterpreteerde in het geding zijnde bepaling tot stand zou brengen tussen twee categorieën van schuldenaars van de personenbelasting die een overbelasting betwisten die zou voortvloeien uit een « nieuw gegeven » in de zin van artikel 376, § 1, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 : enerzijds, diegenen die een ander feit aanvoeren dan een arrest van het Arbitragehof waarmee, in antwoord op een prejudiciële vraag, wordt geoordeeld dat een wetsbepaling niet bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie en, anderzijds, diegenen die een dergelijk arrest aanvoeren.

Der Hof wird gebeten, Artikel 57 § 2 des ÖSHZ-Gesetzes anhand der Artikel 10 und 11 der Verfassung zu prüfen, an sich oder in Verbindung mit deren Artikeln 22, 23 und 191 und mit den Artikeln 2, 3, 24, 26 und 27 des Internationalen Ubereinkommens über die Rechte des Kindes, sowie mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 3 Absatz 1 des vierten Zusatzprotokolls zu dieser Konvention, insofern dieser Artikel 57 § 2 zur Folge hätte, dass ausländische Eltern mit illegalem Aufenthalt, die sich jedoch in grundverschiedenen Situationen befänden, gleich behandelt würden, und zwar einerseits die Eltern mit illegalem Aufenthalt eines Kindes mit legalem Aufenthalt und andererseits die Eltern mit illegalem Aufenthalt eines Kindes mit ebenfalls illegalem Aufenthalt.
Aan het Hof wordt gevraagd artikel 57, § 2, van de organieke O.C. M.W.-wet te toetsen aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, en met de artikelen 2, 3, 24, 26 en 27 van het Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind, alsook met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met artikel 3.1 van het Vierde Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, in zoverre dat artikel 57, § 2, tot gevolg zou hebben dat het ouders van vreemde nationaliteit die illegaal op het grondgebied verblijven maar zich in fundamenteel verschillende situaties bevinden op dezelfde wijze zou behandelen : enerzijds, de illegaal op het grondgebied verblijvende ouders van een kind dat legaal op het grondgebied verblijft; anderzijds, de ouders die illegaal op het grondgebied verblijven en wier kind eveneens illegaal op het grondgebied verblijft.