Vertaling van "fragliche bestimmung dient zwar einem " (Duits → Nederlands) :

Die fragliche Bestimmung dient zwar einem rechtmäßigen Ziel, doch dieses Ziel kann nicht ihre Rückwirkung rechtfertigen.
Hoewel de in het geding zijnde bepaling een wettig doel nastreeft, zou dat doel de retroactiviteit ervan evenwel niet kunnen verantwoorden.

Folglich hat die fragliche Bestimmung nicht zu einem erheblichen Rückschritt des Rechts auf den Schutz einer gesunden Umwelt geführt, der nicht durch Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt werden könnte.
De in het geding zijnde bepaling heeft bijgevolg niet geleid tot een aanzienlijke achteruitgang van het recht op de bescherming van een gezond leefmilieu die niet zou kunnen worden gerechtvaardigd door redenen van algemeen belang.

Die fragliche Bestimmung dient nicht dazu, einen bestimmten Sektorenplan abzuändern im Hinblick auf die Änderung der Hauptzweckbestimmung eines Gebiets, sondern durch sie sollen für sämtliche in der Wallonischen Region geltenden Sektorenpläne die zusätzlichen Angaben bezüglich eines Hauptgebiets und somit eine sehr spezifische Unterkategorie eines Gebiets abgeschafft werden, um zur allgemeinen Zweckbestimmung des Gebiets zurückzukehren.
De in het geding zijnde bepaling heeft niet tot doel een bepaald gewestplan te herzien om de hoofdbestemming van een gebied te wijzigen, maar strekt ertoe, voor het geheel van de geldende gewestplannen op het grondgebied van het Waalse Gewest, de bijkomende aanduidingen betreffende een hoofdgebied, en dus een zeer specifieke subcategorie van een gebied te schrappen, om terug te keren tot de generieke bestemming van het gebied.

Im Verhältnis zu den anderen Mobilitätsmaßnahmen, die im Gesetz vom 1. Dezember 2013 vorgesehen sind, weist die durch die fragliche Bestimmung eingeführte Regelung mehrere Besonderheiten auf; es handelt sich um eine Regelung der verpflichtenden funktionalen Mobilität durch eine hauptberufliche Ernennung an einem Gericht in Verbindung mit einer subsidiären Ernennung an den zwei anderen Gerichten des Gerichtsbezirks Eupen; andererseits ist die Regelung der funktionalen Mobilität eine Übergangsregelung, die auf Richter Anwendung findet, die bereits an den Arbeits- oder Handelsgerichten Verviers und Eupen ernannt waren; aus der Formulierung der fraglichen Bestimmung geht hervor, dass im Unterschied zu dem, was in Artikel 147 Absätze 1 und 2 des Gesetzes vom 1. Dezember 2013 vorgesehen ist (Ernennung « van Rechts wegen »), durch diese Übergangsregelung eine neue hauptberufliche Ernennung im bestehenden Amt sowie eine subsidiäre Ernennung an den zwei anderen Gerichten des Bezirks vorgeschrieben wird; schließlich findet diese neue Ernennung in einem territorial unveränderten Gerichtsbezirk Anwendung.
In vergelijking met de andere mobiliteitsmaatregelen waarin de wet van 1 december 2013 voorziet, vertoont de bij de in het geding zijnde bepaling ingevoerde regeling verschillende bijzonderheden : het betreft een regeling van functionele mobiliteit waartoe wordt verplicht door een benoeming in hoofdorde in een rechtbank gekoppeld aan een benoeming in subsidiaire orde in de twee andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement Eupen; die regeling van functionele mobiliteit is bovendien een overgangsregeling die van toepassing is op rechters die reeds zijn benoemd in, respectievelijk, de Arbeidsrechtbank of de Rechtbank van Koophandel te Verviers en te Eupen; uit de formulering van de in het geding zijnde bepaling blijkt dat, in tegenstelling tot wat artikel 147, eerste en tweede lid, van de wet van 1 december 2013 (benoeming « van rechtswege ») voorziet, die overgangsregeling een nieuwe benoeming in hoofdorde in het bestaande ambt oplegt, alsook een benoeming in subsidiaire orde in de twee andere rechtbanken van het arrondissement; ten slotte is die nieuwe benoeming van toepassing in een territoriaal ongewijzigd gerechtelijk arrondissement.

Die fragliche Bestimmung in Verbindung mit Artikel II. 285 des Kodex des Hochschulwesens ist nicht vereinbar mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern sie zur Folge hat, dass eine Beschwerdemöglichkeit beim Rat für Streitsachen über Studienfortgangsentscheidungen nur Studenten vorbehalten ist, die mit einem Diplomvertrag eingeschrieben sind, und eine solche Beschwerdemöglichkeit nicht vorgesehen ist für (angehende) Studenten, die mit einem Credit-Vertrag oder einem Prüfungsvertrag eingeschrieben sind.
De in het geding zijnde bepaling, in samenhang gelezen met artikel II. 285 van de Codex Hoger Onderwijs, is niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij tot gevolg heeft dat een beroepsmogelijkheid bij de Raad voor de betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen enkel wordt voorbehouden aan studenten die zijn ingeschreven met een diplomacontract en in een dergelijke beroepsmogelijkheid niet is voorzien voor (kandidaat-) studenten die zijn ingeschreven met een credit- of examencontract.

Deshalb möchte der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung einen Behandlungsunterschied einführe, indem einer Partei die Ausübung eines Grundrechts - und zwar des Rechts auf gerichtliches Gehör - versagt werde, während dieses Grundrecht jedem anderen Bürger gewährleistet werde.
Derhalve wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling instelt, doordat aan een partij de uitoefening van een grondrecht, te weten het recht op toegang tot de rechter, wordt ontzegd, terwijl dat grondrecht voor elke andere burger wordt gewaarborgd.

Die fragliche Bestimmung ist Teil eines Bündels von Maßnahmen, die dem Bemühen entsprechen, dass « Rechtsunterworfene, die die Wiedergutmachung von Schäden vor einem Zivil- bzw. einem Strafgericht fordern, gleich behandelt werden » (Parl. Dok., Senat, 2006-2007, Nr. 3-1686/4, SS. 6 und 8; ebenda, Nr. 3-1686/5, S. 32; Parl. Dok., Kammer, 2006-2007, DOC 51-2891/002, S. 5).
De in het geding zijnde bepaling maakt deel uit van een geheel van maatregelen die beantwoorden aan de zorg « dat men de rechtsonderhorigen die het herstel vragen van een schade voor een burgerlijke of een strafrechtelijke jurisdictie op gelijke voet zou behandelen » (Parl. St., Senaat, 2006-2007, nr. 3-1686/4, pp. 6 en 8; ibid., nr. 3-1686/5, p. 32; Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2891/002, p. 5).

Außerdem möchte das vorlegende Rechtsprechungsorgan vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung zu zwei anderen, nicht gerechtfertigten Behandlungsunterschieden führe zwischen einerseits den Parteien, die bereits am Strafverfahren beteiligt seien zu dem Zeitpunkt, zu dem die Anklagekammer die Nichtigkeit von regelwidrigen Handlungen verkünde, und den Parteien, die erst anschließend am Strafverfahren beteiligt seien, und andererseits zwischen Parteien, die an einem Strafverfahren beteiligt seien, in dem die Anklagekammer die Nichtigkeit von regelwidrigen Handlungen verkünde, und Parteien in einem Strafverfahren, in dem keine Nichtigkeit verkündet werde.
Voorts wenst het verwijzende rechtscollege van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling leidt tot twee andere niet verantwoorde verschillen in behandeling, enerzijds, tussen de partijen die reeds in de strafprocedure betrokken zijn op het ogenblik dat de kamer van inbeschuldigingstelling de nietigheid van onregelmatige handelingen uitspreekt en de partijen die pas nadien in de strafprocedure betrokken worden en, anderzijds, tussen partijen die betrokken zijn in een strafprocedure waarin de kamer van inbeschuldigingstelling de nietigheid van onregelmatige handelingen uitspreekt en partijen in een strafprocedure waarin geen nietigheid is uitgesproken.

Die fragliche Bestimmung stellt folglich eine erhebliche Verringerung des Umweltschutzniveaus für die Personen dar, deren Umwelt durch die Erteilung einer Städtebaugenehmigung in Bezug auf Handlungen und Arbeiten in einem Gebiet, auf das die in Artikel 127 § 1 Absatz 1 Nr. 8 des WGBRSEE erwähnte Vorschrift Anwendung findet, beeinträchtigt werden kann.
De in het geding zijnde bepaling houdt bijgevolg een aanzienlijke vermindering in van het beschermingsniveau van een gezond leefmilieu van de personen wier leefmilieu kan worden aangetast door de toekenning van een stedenbouwkundige vergunning voor handelingen en werken in een gebied waarop het in artikel 127, § 1, eerste lid, 8°, van het WWROSPE beoogde voorschrift van toepassing is.

Im Gesetz selbst sind also die wesentlichen Elemente der Steuer festgelegt, und zwar die Bestimmung des Steuerpflichtigen; die fragliche Bestimmung ist folglich mit Artikel 170 der Verfassung vereinbar.
De wet bepaalt dus zelf de essentiële elementen van de belasting, en namelijk de aanwijzing van de belastingplichtigen; de in het geding zijnde bepaling is bijgevolg bestaanbaar met artikel 170 van de Grondwet.