Vertaling van "erhoben habe indem sie als zivilpartei aufgetreten sei oder " (Duits → Nederlands) :

Der Hof wird von der Kommission für finanzielle Hilfe zugunsten von Opfern vorsätzlicher Gewalttaten gefragt, ob Artikel 3 des Gesetzes vom 26. März 2003 « zur Festlegung der Bedingungen, unter denen die Kommission für finanzielle Hilfe zugunsten von Opfern vorsätzlicher Gewalttaten eine Hilfe gewähren kann » gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem er dazu führe, dass eine Person, die das Opfer einer vorsätzlichen Gewalttat geworden sei und nach einer strafrechtlichen Verfahrenseinstellung durch die Staatsanwaltschaft eine Schadenersatzklage vor dem Zivilgericht erhoben habe, von der finanziellen Hilfe der Kommission ausgeschlossen werde, während eine Person, die das Opfer einer vorsätzlichen Gewalttat geworden sei und nach einer strafrechtlichen Verfahrenseinstellung durch die Staatsanwaltschaft eine Schadenersatzklage erhoben habe, indem sie als Zivilpartei aufgetreten sei oder eine direkte Ladung vor den Strafrichter veranlasst habe, wohl finanzielle Hilfe von der Kommission erhalten könne.
Het Hof wordt door de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden ondervraagd over een eventuele schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, door artikel 3 van de wet van 26 maart 2003 « houdende de voorwaarden waaronder de commissie voor financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden hulp kan toekennen », doordat het tot gevolg heeft dat een persoon die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die, na strafrechtelijk sepot door het openbaar ministerie, een vordering tot schadevergoeding heeft ingesteld voor de burgerlijke rechtbank, wordt uitgesloten van de door de Commissie toegekende financiële hulp, terwijl een persoon die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die, na strafrechtelijk sepot door het openbaar ministerie, een vordering tot schadevergoeding instelde door middel van een burgerlijke partijstelling of een rechtstreekse dagvaarding voor de strafrechter, wel financiële hulp van de Commissie kan verkrijgen.

« Verstösst Artikel 3 des Gesetzes vom 26. März 2003 zur Festlegung der Bedingungen, unter denen die Kommission für finanzielle Hilfe zugunsten von Opfern vorsätzlicher Gewalttaten eine Hilfe gewähren kann, der Artikel 31bis [.] Nr. 3 Absatz 1 des Gesetzes vom 1. August 1985 zur Festlegung steuerrechtlicher und anderer Bestimmungen eingeführt hat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er eine Person, die das Opfer einer vorsätzlichen Gewalttat wurde und nach einer strafrechtlichen Verfahrenseinstellung durch die Staatsanwaltschaft eine Schadenersatzklage erhoben hat, indem sie eine Ladung vor das Zivilgericht veranlasst hat, von der finanziellen Hilfe der Kommission ausschliesst, während eine Person, die das Opfer einer vorsätzlichen Gewalttat wurde und nach einer strafrechtlichen Verfahrenseinstellung durch die Staatsanwaltschaft eine Schadenersatzklage erhoben hat, indem sie als Zivilpartei aufgetreten ist oder eine direkte Ladung vor den Strafrichter veranlasst hat, wohl finanzielle Hilfe von der Kommission erhalten kann?
« Schendt artikel 3 van de wet van 26 maart 2003 houdende de voorwaarden waaronder de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden een hulp kan toekennen, dat artikel 31bis, [.] 3°, eerste lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen heeft ingevoerd, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, door : een persoon, die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die na strafrechtelijk sepot door het Openbaar Ministerie een vordering tot schadevergoeding instelde door dagvaarding voor de burgerlijke rechtbank, van financiële hulp door de Commissie uit te sluiten, terwijl een persoon, die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die na strafrechtelijk sepot door het Openbaar Ministerie een vordering tot schadevergoeding instelde door middel van een burgerlijke partijstelling of een rechtstreekse dagvaarding voor de strafrechter, wel een financiële hulp door de Commissie kan bekomen ?

Der vorlegende Richter ersucht den Gerichtshof zu prüfen, ob die fragliche Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoße, indem sie lediglich eine zeitweilige und bedingte Abgabenbefreiung für die Inhaber dinglicher Rechte an Gebäuden und/oder Wohnungen, die als Denkmal unter Schutz gestellt worden seien, vorgesehen habe, während gemäß Artikel 4 letzter Absatz des Dekrets über Gewerbebetriebsgelände eine endgültige Abgabenbefreiung für die Inhaber dinglicher Rechte an Gewerbebetriebsgeländen, die als Denkmal unter Schutz gestellt worden seien, vorgesehen sei, da die vorerwähnten Gewerbebetriebsgelände nicht ohne Hinzufügung zusätzlicher Bedingungen in das Inventar aufgenommen würden.
De verwijzende rechter verzoekt het Hof na te gaan of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt doordat zij enkel voorzag in een tijdelijke en voorwaardelijke vrijstelling van heffing voor de houders van zakelijke rechten van gebouwen en/of woningen die beschermd zijn als monument, terwijl overeenkomstig artikel 4, laatste lid, van het Decreet Bedrijfsruimten wordt voorzien in een definitieve vrijstelling van heffing voor de houders van zakelijke rechten van bedrijfsruimten die beschermd zijn als monument daar voormelde bedrijfsruimten niet worden opgenomen in de inventaris zonder toevoeging van bijkomende voorwaarden.

Die vorgebrachten Beschwerdegründe laufen zusammengefasst hinaus auf einen Verstoß gegen: - den Gleichheitsgrundsatz, indem ein nicht gerechtfertigter Behandlungsunterschied eingeführt werde (1) zwischen den juristischen Personen des öffentlichen Rechts und den Privatpersonen, insofern die Erstgenannten von dem Verfahrensrisiko befreit würden, wenn sie im Allgemeininteresse aufträten, und insofern diese Befreiung nicht gegenseitig sei, was ebenfalls die Waffengleichheit verletze, (2) zwischen den Rechtsuchenden je nachdem, ob sie gegenüber einer Privatperson oder einer juristischen Person des öffentlichen Rechts obsiegen würden, (3) zwischen den Verfahrensparteien vor dem Staatsrat und vor den Zivilgerichten, insofern eine juristische Person des öffentlichen Rechts, die vor dem Staatsrat auftrete, wohl zur Zahlung einer Verfahrensentschädigung verurteilt werden könne; - das Recht auf gerichtliches Gehör und das Recht auf einen tatsächlichen Rechtsbehelf, da die allgemeine Befreiung von der Zahlung einer Verfahrensentschädigung auf Seiten von juristischen Personen des öffentlichen Rechts eine abschreckende Wirkung auf die Rechtsuchenden habe, die gegen eine solche juristische Person prozessieren möchten, sodass ebenfalls das Recht der Verteidigung, die Waffengleichheit, das Recht auf rechtlichen Beistand, die im Aarhus-Übereinkommen und im Unionsrecht enthaltenen Garantien und die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches verletzt würden; - das Eigentumsrecht, indem die Rechtsuchenden, die gegenüber einer juristischen Person des öffentlichen Rechts obsiegten, keinen Anspruch auf eine Verfahrensentschädigung erheben könnten, was in Enteignungsstreitsachen unter anderem zur Folge haben könne, dass keine « gerechte Entschädigung » im Sinne von Artikel 16 der Verfassung oder kein « gerechtes Gleichgewicht » im Sinne von Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention bestehe; - den Grundsatz der Rechtssicherheit, indem die angefochten ...
De aangevoerde grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, doordat een niet-verantwoord verschil in behandeling wordt ingesteld (1) tussen de publiekrechtelijke rechtspersonen en de privépersonen, in zoverre de eerstgenoemden worden vrijgesteld van het procesrisico indien zij optreden in het algemeen belang, en in zoverre die vrijstelling niet wederkerig is, hetgeen tevens afbreuk zou doen aan de wapengelijkheid, (2) tussen de rechtzoekenden, naargelang zij in het gelijk worden gesteld ten aanzien van een privépersoon of een publiekrechtelijke rechtspersoon, (3) tussen de procespartijen voor de Raad van State en voor de burgerlijke rechtscolleges, in zoverre een publiekrechtelijke rechtspersoon die optreedt voor de Raad van State wel kan worden veroordeeld tot betaling van een rechtsplegingsvergoeding; - het recht op toegang tot de rechter en het recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel, doordat de algemene vrijstelling van publiekrechtelijke rechtspersonen van de betaling van een rechtsplegingsvergoeding een ontradend effect heeft op de rechtzoekende die tegen een dergelijke rechtspersoon wil procederen, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan het recht van verdediging, aan de wapengelijkheid, aan het recht op juridische bijstand, aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, en aan de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; - het eigendomsrecht, doordat de rechtzoekende die ten aanzien van een publiekrechtelijke rechtspersoon in het gelijk wordt gesteld geen aanspraak kan maken op een rechtsplegingsvergoeding, hetgeen in onteigeningsgeschillen meteen tot gevolg zou hebben dat er geen sprake is van een « billijke schadeloosstelling » in de zin van artikel 16 van de Grondwet of van een « billijk evenwicht » in de zin van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens; - het rechtszekerheidsbeginsel, doordat de bestreden bepaling bij gebrek ...

Erstens machen sie geltend, dass die Kommission bei der Ausübung ihrer Befugnisse gemäß Art. 18 der Richtlinie 91/496 (9) nur über einen sehr begrenzten Beurteilungsspielraum verfügt habe und dass sie diese Befugnisse überschritten habe, indem sie die Einfuhr aus Ländern verboten habe, in denen keine Fälle einer Infizierung mit der Aviären Influenza oder kein konkretes Ausbreitungsrisiko aufgetreten seien.
Ten eerste voeren verzoeksters aan dat de Commissie slechts een zeer beperkte beoordelingsmarge had voor het uitoefenen van haar bevoegdheid op grond van artikel 18 van richtlijn 91/496 (9) en dat de Commissie deze bevoegdheid heeft overschreden doordat zij de invoer heeft verboden uit landen waar zich geen gevallen van besmetting met Aviaire Influenza of waar zich geen concreet risico op verspreiding hadden voorgedaan.

Der Hof wird vom Staatsrat gebeten zu prüfen, ob durch Artikel 34 § 2 Absatz 3 des Gesetzes vom 1. August 1985 zur Festlegung steuerrechtlicher und anderer Bestimmungen in der auf den Sachverhalt der Streitsache anwendbaren Fassung, d.h. vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 26. März 2003, ein im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stehender Behandlungsunterschied zwischen dem Opfer, das als Zivilpartei aufgetreten sei oder eine direkte Ladung veranlasst habe und das die Kommission für finanzielle Hilfe zugunsten von Opfern vorsätzlicher Gewalttaten um Hilfe bitten könne, einerseits und dem Opfer, das sich für ein Zivilverfahren entschieden habe und vom Vorteil der im Gesetz vorgesehenen Hilfe ausgeschlossen sei, wenn die Strafverfolgung nicht durchgeführt worden sei, andererseits eingeführt werde.
Het Hof wordt door de Raad van State verzocht om na te gaan of bij artikel 34, § 2, derde lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen, zoals het van toepassing was op de feiten van het geschil, dit wil zeggen vóór de wijziging ervan bij de wet van 26 maart 2003, geen verschil in behandeling wordt ingevoerd dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, tussen, enerzijds, het slachtoffer dat zich burgerlijke partij heeft gesteld of een rechtstreekse dagvaarding heeft uitgebracht, dat de Commissie voor hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden kan verzoeken om hulp, en, anderzijds, het slachtoffer dat gekozen heeft voor een burgerlijke procedure en dat is uitgesloten van het voordeel van de hulp waarin de wet voorziet, wanneer de strafvordering niet werd uitgeoefend.

P. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie nicht u. a. die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,
P. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn arrest van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft verklaard dat de Italiaanse republiek niet heeft voldaan aan haar verplichtingen overeenkomstig de Gemeenschapswetgeving, doordat zij heeft nagelaten alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om er met name voor te zorgen dat afval wordt gerecycleerd of opgeruimd zonder dat dit gevaren oplevert voor de menselijke gezondheid en zonder dat gebruik wordt gemaakt van processen of methoden die het milieu schade kunnen toebrengen en door o.m. het achterlaten, storten of ongestuurd opruimen van afval te verbieden; overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van richtlijn 2006/12/EG,

O. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen, indem sie zum einen nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie zum anderen nicht die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,
O. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn arrest van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft verklaard dat de Italiaanse republiek niet heeft voldaan aan haar verplichtingen overeenkomstig de Gemeenschapswetgeving, doordat zij heeft nagelaten alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om er met name voor te zorgen dat afval wordt gerecycleerd of opgeruimd zonder dat dit gevaren oplevert voor de menselijke gezondheid en zonder dat gebruik wordt gemaakt van processen of methoden die het milieu schade kunnen toebrengen en door o.m. het achterlaten, storten of ongestuurd opruimen van afval te verbieden, overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van richtlijn 2006/12/EG,

O. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen, indem sie zum einen nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie zum anderen nicht die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,
O. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn arrest van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft verklaard dat de Italiaanse republiek niet heeft voldaan aan haar verplichtingen overeenkomstig de Gemeenschapswetgeving, doordat zij heeft nagelaten alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om er met name voor te zorgen dat afval wordt gerecycleerd of opgeruimd zonder dat dit gevaren oplevert voor de menselijke gezondheid en zonder dat gebruik wordt gemaakt van processen of methoden die het milieu schade kunnen toebrengen en door o.m. het achterlaten, storten of ongestuurd opruimen van afval te verbieden, overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van Richtlijn 2006/12/EG,