Vertaling van "aeuv verankerten freien kapitalverkehr " (Duits → Nederlands) :

Maßnahmen, die gegen den in Artikel 63 AEUV verankerten freien Kapitalverkehr verstoßen.
maatregelen die inbreuk maken op artikel 63 van het Verdrag inzake het vrije verkeer van kapitaal.

Zudem vertritt die Kommission die Auffassung, dass Ungarn gegen die in der EU-Grundrechtecharta in Verbindung mit den AEUV-Bestimmungen zum freien Kapitalverkehr verankerten Rechte auf Vereinigungsfreiheit, auf Schutz der Privatsphäre und auf Schutz personenbezogener Daten verstößt.
Bovendien handelt Hongarije volgens de Commissie in strijd met de vrijheid van vereniging en het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens, die zijn verankerd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, dat moet worden gelezen in samenhang met de bepalingen van het EU-Verdrag over het vrije verkeer van kapitaal.

Diese Einschränkungen verstoßen gegen die EU-Vorschriften über die Niederlassungsfreiheit (Artikel 49 AEUV) und den freien Kapitalverkehr (Artikel 63 AEUV) sowie gegen Artikel 31 und 40 des Abkommens über den Europäischen Wirtschaftsraum (EWR), die die Niederlassungsfreiheit und den freien Kapitalverkehr in der EU und im EWR garantieren.
Deze beperkingen zijn in strijd met het EU-recht betreffende de vrijheid van vestiging (artikel 49 VWEU), de vrijheid van kapitaalverkeer (artikel 63 VWEU) en de artikelen 31 en 40 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER), die het recht van vestiging en het vrije verkeer van kapitaal in de EU en de EER moeten garanderen.

Im Vertrag über die Arbeitsweise der Europäischen Union (AEUV) ist das Grundprinzip des freien Kapitalverkehrs zwischen EU-Ländern sowie zwischen EU- und Nicht-EU-Ländern verankert.
Het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) garandeert het algemene beginsel van het vrije kapitaalverkeer tussen EU-landen onderling en tussen EU- en niet-EU-landen.

Nach Auffassung der Kommission verstößt eine solche Vorschrift gegen den Grundsatz der Niederlassungsfreiheit und das Diskriminierungsverbot (Artikel 49 AEUV) sowie das Prinzip des freien Kapitalverkehrs (Artikel 63 AEUV) und kann auch nicht durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt werden.
De Commissie is van mening dat een dergelijke maatregel indruist tegen de vrijheid van vestiging, het non-discriminatiebeginsel (artikel 49 VWEU) en het vrije kapitaalverkeer (artikel 63 VWEU) en niet kan worden gerechtvaardigd op basis van dwingende redenen van algemeen belang.

42. Was sodann den in Art. 56 AEUV verankerten freien Dienstleistungsverkehr anbelangt, könnten die in Rede stehenden Bestimmungen des flämischen Dekrets auch die Ausübung der Tätigkeiten der im Immobiliensektor aktiven Unternehmen beschränken, was sowohl für die Unternehmen gilt, die im belgischen Staatsgebiet niedergelassen sind und ihre Dienstleistungen u.a.
42. Wat vervolgens de vrijheid van dienstverrichting als neergelegd in artikel 56 VWEU betreft, zouden de aan de orde zijnde bepalingen van het Vlaamse decreet ook een belemmering kunnen vormen voor de uitoefening van de activiteiten van vastgoedondernemingen, zowel voor vastgoedondernemingen die in België gevestigd zijn en hun diensten met name aan niet-ingezetenen aanbieden als die welke in andere lidstaten gevestigd zijn.

74. Da die Bestimmungen des Vertrags und des EWR-Abkommens über den freien Dienstleistungsverkehr der streitigen Regelung entgegenstehen, braucht diese nicht gesondert anhand von Art. 63 AEUV und Art. 40 EWR-Abkommen geprüft zu werden, die beide den freien Kapitalverkehr zum Gegenstand haben (vgl. entsprechend Urteil Kommission/Belgien, Randnr. 79).
74. Aangezien de bepalingen van het Verdrag en van de EER-Overeenkomst betreffende de vrijheid van dienstverrichting zich verzetten tegen de litigieuze regeling, behoeft deze regeling niet afzonderlijk aan artikel 63 VWEU en artikel 40 van de EER-Overeenkomst inzake het vrije verkeer van kapitaal te worden getoetst (zie naar analogie arrest Commissie/België, reeds aangehaald, punt 79).

stellt fest, dass die Europäische Union den in den Verträgen verankerten freien Kapitalverkehr anerkannt hat, was zur wirtschaftlichen Entwicklung beigetragen hat; stellt jedoch fest, dass mit dem freien Kapitalverkehr keine Angleichung der Besteuerung von Ersparnissen vorgenommen und keine angemessene grenzübergreifende Regulierung und Aufsicht auf EU-Ebene eingerichtet wurden;
merkt op dat de Europese Unie de in EU-verdragen vastgelegde vrijheid van het kapitaalverkeer in juli 1990 heeft erkend, waarmee een bijdrage is geleverd aan de economische ontwikkeling; merkt evenwel op dat het vrije kapitaalverkeer niet vergezeld is gegaan van een harmonisering van de belasting op spaargelden, adequate grensoverschrijdende regulering of toezicht op Europees niveau;

3. Der Europäische Gerichtshof hat wiederholt geurteilt, dass der freie Kapitalverkehr nur dann durch eine nationale Regelung begrenzt werden kann, wenn diese durch einen der in Artikel 65 Absatz 1 des AEUV genannten Gründe oder durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses im Sinne der Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofes gerechtfertigt ist (EuGH, 4. Juni 2002, C-367/98, Kommission gegen Portugal, § 49; EuGH, 1. Juli 2010, C-233/09, Dijkman, § 49; EuGH, 7. April 2011, C-20/09, Kommission gegen Portugal, § 59), wobei ein rein wirtschaftliches Ziel die Beschränkung einer durch den AEUV garantierten Grundfreiheit nicht rechtfertigen und somit keinen gültigen Rechtfertigungsgrund für die Beschränkung des freien Kapitalverkehrs darstellen kann (EuGH, 7. April 2011, C-20/09, Kommission gegen Portugal, § 65).
3. Het Hof van Justitie heeft herhaaldelijk geoordeeld dat het vrije verkeer van kapitaal slechts door een nationale regeling kan worden beperkt op voorwaarde dat deze regeling wordt gerechtvaardigd door een van de in artikel 65, lid 1 VWEU genoemde redenen of door dwingende redenen van algemeen belang in de zin van de rechtspraak van het Hof van Justitie, (HvJ 4 juni 2002, C-367/98, Commissie v. Portugal, § 49; HvJ 1 juli 2010, C-233/09, Dijkman, § 49; HvJ 7 april 2011, C-20/09, Commissie v. Portugal, § 59) waarbij een zuiver economische doelstelling in geen geval een beperking van een door het VWEU gewaarborgde fundamentele vrijheid kan rechtvaardigen en dus ook geen geldige rechtvaardigingsgrond kan uitmaken om het vrije verkeer van kapitaal te beperken (HvJ 7 april 2011, C-20/09, Commissie v. Portugal, § 65).