Vertaling van " zivilgericht nicht " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Zivilgericht
burgerlijke rechtbank | burgerlijke rechter

zivilrechtliche Klage [ Klage vor einem Zivilgericht | Rechtsstreit ]
burgerlijke procedure

Zivilgericht
burgerlijke rechtbank

Negator | NICHT-Element | NICHT-Gatter | NICHT-Glied | NICHT-Schaltung | NICHT-Tor
NIET-poort

Blindgänger | nicht gezündeter Sprengkörper | nicht zur Wirkung gelangte Sprengmittel | nicht zur Wirkung gelangtes explosives Kampfmittel | nicht zur Wirkung gelangtes Kampfmittel | UXO [Abbr.]
niet-geëxplodeerde oorlogsmunitie | UXO [Abbr.]

frei verkäufliches Medikament [ nicht verschreibungspflichtige Arzneimittel | nicht verschreibungspflichtige Medikamente | rezeptfreies Arzneimittel | verschreibungsfreies Arzneimittel ]
vrij verkrijgbaar geneesmiddel [ OTC-geneesmiddel | receptvrij geneesmiddel | zelfzorggeneesmiddel | zelfzorgmedicijn | zonder recept verkrijgbaar geneesmiddel | zonder voorschrift verkrijgbaar geneesmiddel ]

nicht bewilligtes Gebäude [ illegales Gebäude | nicht bewilligter Bau ]
illegale constructie [ illegale bouw ]

Herstellung von nicht zum Rauchen bestimmten Tabakerzeugnissen | Herstellung von nicht zum Rauchen bestimmten Tabakprodukten
productie van rookvrije tabaksproducten

nicht-statutarisches Personal
niet-statutair personeel

nicht beamteter Arzt
geneesheer niet ambtenaar

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Jede Person, die nicht ordnungsgemäß vorgeladen wurde oder nicht in derselben Eigenschaft dem Verfahren beigetreten ist, kann Dritteinspruch gegen die - selbst vorläufige - Entscheidung einlegen, mit der ihren Rechten geschadet wird und die durch ein Zivilgericht gefällt wurde, oder durch ein Strafgericht, insofern dieses über zivilrechtliche Interessen urteilt.
« Ieder die niet behoorlijk is opgeroepen of niet in dezelfde hoedanigheid in de zaak is tussen gekomen, kan derdenverzet doen tegen een, zij het voorlopige, beslissing die zijn rechten benadeelt en die gewezen is door een burgerlijk gerecht, of door een strafgerecht in zover dit over burgerlijke belangen uitspraak heeft gedaan.

« Verstoßen die Artikel 848 bis 850 des Gerichtsgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie nicht vor den Strafgerichten anwendbar sind, auch wenn diese sich darauf beschränken, über die Zivilklage zu befinden, und es somit dem Angeklagten nicht ermöglichen, ein Verfahren auf Widerruf einer Prozesshandlung vor dem ordnungsmäßig mit der Zivilklage befassten Strafgericht gegen seinen früheren Beistand, den er nicht mit seiner Vertretung beauftragt haben soll, einzuleiten, während er einen Antrag auf Widerruf einer Prozesshandlung hätte einreichen können, wenn die Zivilklage vor einem Zivilgericht erhoben worden wäre?
« Schenden de artikelen 848 tot 850 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij niet van toepassing zijn voor de strafgerechten, zelfs wanneer zij zich ertoe beperken uitspraak te doen over de burgerlijke vordering, en de beklaagde dus niet de mogelijkheid bieden om voor het strafgerecht waarbij de burgerlijke vordering op regelmatige wijze aanhangig is gemaakt, een procedure tot ontkentenis in te stellen tegen zijn vorige raadsman van wie hij zegt dat hij hem niet ertoe gemachtigd heeft hem te vertegenwoordigen, terwijl indien de burgerlijke vordering voor een burgerlijk rechtscollege was ingesteld, hij een vordering tot ontkentenis had kunnen instellen ?

Wie der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 182/2008 vom 18. Dezember 2008 geurteilt hat, hat die Anwendung der Bestimmungen über die Verfahrensentschädigung auf alle Parteien in einer Streitsache vor einem Zivilgericht keine unverhältnismäßigen Folgen, da der Gesetzgeber darauf geachtet hat, den Zugang zum Gericht nicht zu behindern, indem er ein pauschales System vorgesehen hat und indem er innerhalb dieses Systems dem Richter eine gewisse Ermessensbefugnis zuerkannt hat bezüglich des Betrags der Verfahrensentschädigung, zu dem die unterlegene Partei schließlich verurteilt werden kann.
Zoals het Hof heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 brengt de toepassing van de bepalingen betreffende de rechtsplegingsvergoeding op alle partijen bij een geschil voor een burgerlijk rechtscollege geen onevenredige gevolgen met zich mee, aangezien de wetgever erover heeft gewaakt de toegang tot het gerecht niet te belemmeren door te voorzien in een forfaitair systeem en door, binnen dat systeem, een zekere beoordelingsbevoegdheid toe te kennen aan de rechter ten aanzien van het uiteindelijke bedrag van de rechtsplegingsvergoeding waartoe de in het ongelijk gestelde partij kan worden veroordeeld.

Der vorlegende Richter fragt sich, ob Artikel 19 § 5 Absatz 6 des vorerwähnten Gesetzes gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, insofern er es dem Zivilgericht nicht ermögliche, bei Verstössen, die « die aufeinander folgend durchgeführte und fortgesetzte Verwirklichung desselben Straftatsvorsatzes » darstellten, nur die schwerste Geldbusse zu verhängen, während bei strafrechtlichen Verstössen Artikel 65 des Strafgesetzbuches eine Absorption der leichteren strafrechtlichen Geldbussen durch die schwerste Geldbusse, die wegen eines der jeweiligen Verstösse verhängt werden könne, vorsehe.
De verwijzende rechter vraagt zich af of artikel 19, § 5, zesde lid, van de voormelde wet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre het de burgerlijke rechtbank niet de mogelijkheid biedt om enkel de zwaarste geldboete uit te spreken voor overtredingen die « de opeenvolgende en voortgezette uitvoering van eenzelfde misdadig opzet » zijn, terwijl, met betrekking tot strafrechtelijke inbreuken, artikel 65 van het Strafwetboek voorziet in een opslorping van de lichtere strafrechtelijke geldboeten door de zwaarste geldboete die voor één van de onderscheiden inbreuken kan worden opgelegd.

Die Unternehmen empfinden es als schwierig, die Systeme anderer Mitgliedstaaten zu verstehen und Zugang zu ihnen zu erhalten, und wenn sie Opfer einer rechtswidrigen Aneignung vertraulichen Know-hows werden, scheuen sie davor zurück, die Zivilgerichte anzurufen, da sie sich nicht sicher sein können, dass ihre Geschäftsgeheimnisse von den Gerichten gewahrt werden.
Bedrijven vinden de wetgeving van andere lidstaten moeilijk te begrijpen en moeilijk toegankelijk en wanneer zij het slachtoffer worden van onrechtmatige verkrijging of openbaarmaking of onrechtmatig gebruik van vertrouwelijke knowhow, zijn zij niet geneigd om een civiele procedure aan te spannen, omdat zij er niet zeker van zijn dat de rechter de vertrouwelijkheid van hun bedrijfsgeheimen zal handhaven.

Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob diese Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem der Angeklagte und die zivilrechtlich haftende Partei dazu verurteilt werden könnten, der Zivilpartei eine Verfahrensentschädigung zu zahlen, während die direkt ladende Zivilpartei nur dazu verurteilt werden könne, dem Angeklagten eine Verfahrensentschädigung zu zahlen, d.h. also nicht der zivilrechtlich haftenden Partei (erste präjudizielle Frage), und indem nur die freigesprochene direkt geladene Partei eine Verfahrensentschädigung zu Lasten der unterlegenen direkt ladenden Zivilpartei beanspruchen könne, d.h. also nicht die zivilrechtlich haftende Partei, während Letztere in einem von einem Zivilgericht verkündeten Urteil diese wohl beanspruchen könne (zweite präjudizielle Frage).
De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of die bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt doordat de beklaagde en de burgerrechtelijk aansprakelijke partij kunnen worden veroordeeld om aan de burgerlijke partij een rechtsplegingsvergoeding te betalen, terwijl de rechtstreeks dagende burgerlijke partij enkel kan worden veroordeeld om een rechtsplegingsvergoeding te betalen aan de beklaagde en niet aan de burgerrechtelijk aansprakelijke partij (eerste prejudiciële vraag) en doordat enkel de vrijgesproken rechtstreeks gedaagde aanspraak kan maken op een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de in het ongelijk gestelde rechtstreeks dagende burgerlijke partij en dus niet de burgerrechtelijk aansprakelijke partij, terwijl de laatstgenoemde in een vonnis uitgesproken door een burgerlijke rechtbank daarop wel aanspraak kan maken (tweede prejudiciële vraag).

" Wenn der Prokurator des Königs innerhalb von neunzig Tagen nach der an ihn gerichteten Anfrage nicht seine Absicht mitgeteilt hat, die Sache zu verfolgen, fordert der beauftragte Beamte vor dem Zivilgericht ein der in Absatz 1 erwähnten Verfahren der Wiedergutmachung, wenn die in Verstoss gegen die gesetzlichen Bestimmungen ausgeführten oder beibehaltenen Handlungen und Arbeiten im Sinne von Artikel 155, § 6, Absatz 1 die erforderliche Städtebaugenehmigung nicht erhalten könnten" .
" Indien de procureur des Konings niet binnen de negentig dagen na het aan hem gericht verzoek blijk geeft van het voornemen om vervolging in te stellen, vervolgt de gemachtigd ambtenaar voor de burgerlijke rechtbank één van de betaalwijzen bedoeld in lid 1 indien de handelingen en werken die in overtreding zijn uitgevoerd of in stand gehouden, niet voorzien zouden kunnen worden van de stedenbouwkundige vergunning vereist in de zin van artikel 155, § 6, lid 1" .

15. ist der Auffassung, dass ungeachtet des legitimen Bestrebens der Sportgremien, ihre eigenen sportrechtlichen Verfahren zu wahren, die Anrufung der Zivilgerichte, auch wenn dies unter sportlichen Gesichtspunkten nicht gerechtfertigt ist, nicht disziplinarrechtlich geahndet werden darf, und verurteilt die diesbezüglichen willkürlichen FIFA-Beschlüsse;
15. is van mening dat sportorganen weliswaar een legitieme wens kunnen hebben om hun eigen sportprocedures te verdedigen, maar dat een beroep op een burgerrechter, zelfs wanneer een dergelijk beroep in sportief opzicht niet gerechtvaardigd is, niet kan worden bestraft op grond van disciplinaire regels; veroordeelt de willekeurige besluiten van de FIFA in dit verband;

« Wird durch Artikel 34 § 2 Absatz 3 des Gesetzes vom 1. August 1985 zur Festlegung steuerrechtlicher und anderer Bestimmungen, insofern er die Antragstellung auf Hilfeleistung bei der Hilfskommission für Opfer vorsätzlicher Gewalttaten vom Vorliegen einer rechtskräftig gewordenen gerichtlichen Entscheidung über die öffentliche Klage oder einer Entscheidung des Untersuchungsgerichts abhängig macht, ein im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stehender Behandlungsunterschied eingeführt zwischen dem Opfer, das als Zivilpartei aufgetreten ist oder eine direkte Ladung veranlasst hat, und dem Opfer, das sich für ein Zivilverfahren entschieden hat und vom Vorteil der im Gesetz vorgesehenen Hilfe ausgeschlossen ist, wenn die Strafverfolgung nicht durchgeführt wurde, während aus Artikel 31 § 1 Absatz 1 Nr.3 desselben Gesetzes hervorgeht, dass das Opfer nicht dazu verpflichtet ist, vor dem Strafgericht vorzugehen, sondern den Schadensverursacher auch vor das Zivilgericht laden kann?
« Wordt bij artikel 34, § 2, derde lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen, in zoverre het de indiening van een verzoek tot hulp bij de Commissie voor hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden afhankelijk stelt van het bestaan van een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing over de strafvordering of van een beslissing van het onderzoeksgerecht, geen verschil in behandeling ingevoerd dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, tussen het slachtoffer dat zich burgerlijke partij heeft gesteld of een rechtstreekse dagvaarding heeft uitgebracht, en het slachtoffer dat gekozen heeft voor een burgerlijke procedure en dat is uitgesloten van het voordeel van de hulp waarin de wet voorziet, wanneer de strafvordering niet werd uitgeoefend, terwijl uit artikel 31, § 1, eerste lid, 3, van dezelfde wet blijkt dat het slachtoffer niet verplicht is voor het strafgerecht in rechte te treden, maar de veroorzaker van de schade eveneens voor het burgerlijke rechtscollege kan dagvaarden ?