Traduction de « aufenthaltsrecht seiner » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

seiner Ruhegehaltsansprüche für verlustig erklärt werden | seiner Ruhegehaltsansprueche fuer verlustig erklaert werden
vervallen worden verklaard van zijn recht op pensioen

Beschluss zu Verhandlungen über das Einreise- und Aufenthaltsrecht natürlicher Personen [ DNNP ]
Besluit betreffende onderhandelingen over het verkeer van natuurlijke personen [ DNNP | BONP ]

definitives Aufenthaltsrecht
definitief verblijf

Aufenthaltsrecht
verblijfsrecht

Arbeitsgruppe Aufenthaltsrecht
Werkgroep Verblijfsrecht

Aufenthaltsrecht
recht van verblijf

Aufenthaltsrecht [ Aufenthaltserlaubnis | Aufenthaltsgenehmigung | Aufenthaltsnachweis | Aufenthalt von Ausländern ]
verblijfsrecht [ verblijfskaart | verblijf van vreemdelingen ]

seiner Verpflichtung entziehen (sich)
aan zijn verplichtingen tekortkomen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Aus dieser Rechtsprechung geht hervor, dass aufgrund der Wirksamkeit des Rechtes auf Freizügigkeit, das dem Unionsbürger durch die Artikel 20 und 21 des AEUV, durch Artikel 45 der Charta der Grundrechte und durch die Richtlinie 2004/38/EG gewährleistet wird, die Verpflichtung gilt, dass Letzterer in dem Mitgliedstaat, dessen Staatsangehöriger er ist, für seine Familienangehörigen, mit denen er sich in einem anderen Mitgliedstaat aufgehalten hat, unter den gleichen Bedingungen wie denjenigen, denen das Aufenthaltsrecht seiner Familienangehörigen aufgrund des Rechts der Europäischen Union in diesem Gastland unterlag, ein Aufenthaltsrecht erhalten kann.
Uit die rechtspraak blijkt dat door de daadwerkelijkheid van het recht van vrij verkeer, dat aan de burger van de Unie is gewaarborgd bij de artikelen 20 en 21 van het VWEU, bij artikel 45 van het Handvest van de grondrechten en bij de richtlijn 2004/38/EG, de verplichting is opgelegd dat die laatste, in de lidstaat waarvan hij onderdaan is, ten voordele van zijn familieleden met wie hij in een andere lidstaat verbleef, een verblijfsrecht kan verkrijgen onder dezelfde voorwaarden als die waaraan het verblijfsrecht van zijn familieleden, krachtens het recht van de Europese Unie, in dat gastland was onderworpen.

Hat ein Unionsbürger in einem Aufnahmemitgliedstaat ein unionsrechtliches Aufenthaltsrecht aus den Art. 20 AEUV und 21 AEUV, wenn der einzige Staat in der Union, in dem der Unionsbürger aufenthaltsberechtigt ist, der Staat seiner Staatsangehörigkeit ist, ein zuständiges Gericht jedoch als Tatsache festgestellt hat, dass seine Abschiebung aus dem Aufnahmemitgliedstaat in den Staat seiner Staatsangehörigkeit eine Verletzung seiner Rechte aus Art. 8 EMRK bzw. Art. 7 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union darstellen würde?
Heeft een burger van de Unie een EU-recht om in een gastlidstaat te verblijven op grond van de artikelen 20 VWEU en 21 VWEU, wanneer het enige land binnen de EU waar hij het recht heeft te verblijven, het land is waarvan hij de nationaliteit heeft, maar een bevoegde rechter feitelijk heeft vastgesteld dat het verwijderen van de burger uit de gastlidstaat naar de staat waarvan hij de nationaliteit heeft, diens rechten op grond van artikel 8 EVRM of artikel 7 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zou schenden?

Artikel 11 § 2 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 8. Juli 2011 ermöglichte es, dem Aufenthaltsrecht eines Ausländers, dem der Aufenthalt aufgrund von Artikel 10 gestattet war, insbesondere im nachstehend genannten Fall ein Ende zu setzen:
Artikel 11, § 2, van de wet van 15 december 1980, vóór de wijziging ervan bij de wet van 8 juli 2011, liet toe een einde te maken aan het verblijfsrecht van de vreemdeling die op grond van artikel 10 tot het verblijf was toegelaten, met name in het volgende geval :

« Der Minister oder sein Beauftragter kann dem Aufenthaltsrecht eines Unionsbürgers oder seiner Familienmitglieder ein Ende setzen, wenn dieser oder diese falsche oder irreführende Informationen oder falsche oder gefälschte Dokumente verwendet, einen Betrug begangen oder andere illegale Mittel in Anspruch genommen haben, die für die Zuerkennung dieses Rechts von entscheidender Bedeutung gewesen sind ».
« De minister of zijn gemachtigde kan een einde stellen aan het verblijfsrecht van de burger van de Unie of van zijn familieleden indien deze of dezen valse of misleidende informatie of valse of vervalste documenten hebben gebruikt of fraude gepleegd hebben of ander onwettige middelen gebruikt hebben die van doorslaggevend belang geweest zijn voor de erkenning van dit recht ».

« Verstößt Artikel 3 Nr. 3 des Gesetzes vom 26. Mai 2002, der bestimmt, dass ' um in den Genuss des Rechts auf soziale Eingliederung zu kommen, [.] eine Person unbeschadet der durch vorliegendes Gesetz vorgesehenen besonderen Bedingungen gleichzeitig [.] als Bürger der Europäischen Union oder als Mitglied seiner Familie, die ihn begleitet oder ihm nachkommt, gemäß den Bestimmungen des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern über ein Aufenthaltsrecht von mehr als drei Monaten verfügen [muss] ', dadurch, dass er Bulgaren und Rumänen striktere Bedingungen für den Erhalt des Aufenthaltsrechts von mehr als drei Monaten und demzufolge auch für das Recht auf das Eingliederungseinkommen auferlegt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er einen Behandlungsunterschied zwischen bulgarischen und rumänischen EU-Bürgern einerseits und anderen EU-Bürgern andererseits einführt?
« Schendt artikel 3, 3°, van de wet van 26 mei 2002, dat bepaalt dat, ' om het recht op maatschappelijke integratie te kunnen genieten, [.] de persoon tegelijkertijd en onverminderd de bijzondere voorwaarden die bij deze wet worden gesteld [,] [.] als burger van de Europese Unie, of als lid van zijn familie die hem begeleidt of zich bij hem voegt, [.] een verblijfsrecht voor meer dan drie maanden [moet genieten], overeenkomstig de bepalingen van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen ', in zoverre het aan de Bulgaren en aan de Roemenen striktere voorwaarden oplegt voor het verkrijgen van het verblijfsrecht voor meer dan drie maanden en dientengevolge van het recht op het leefloon, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 14 van het EVRM, doordat het een verschil in behandeling doet ontstaan tussen, enerzijds, de Bulgaarse en Roemeense Europese onderdanen en, anderzijds, de andere Europese onderdanen ?

Der Raad van State möchte wissen, ob das Unionsrecht einem drittstaatsangehörigen Familienangehörigen eines Unionsbürgers ein abgeleitetes Aufenthaltsrecht gewährt, wenn der Unionsbürger in dem Mitgliedstaat wohnt, dessen Staatsangehörigkeit er besitzt, sich im Rahmen seiner Berufstätigkeit aber regelmäßig in einen anderen Mitgliedstaat begibt.
In deze context wenst de Raad van State in wezen te vernemen of het Unierecht een afgeleid verblijfsrecht verleent aan een derdelander die familielid is van een burger van de Unie, wanneer de burger woont in de lidstaat waarvan hij de nationaliteit bezit, maar zich in het kader van zijn beroepsactiviteiten regelmatig naar een andere lidstaat begeeft.

Vor Inkrafttreten der Richtlinie über die Freizügigkeit der Unionsbürger, als der das Aufenthaltsrecht betreffende Art. 10 der Verordnung noch in Kraft war, setzte das in Art. 12 der Verordnung vorgesehene Recht auf Zugang zur Ausbildung nicht voraus, dass das Kind während der gesamten Dauer seiner Ausbildung ein spezifisches Aufenthaltsrecht nach Art. 10 behielt.
Vóór de inwerkingtreding van de richtlijn betreffende het vrij verkeer van burgers van de Unie, toen artikel 10 van de verordening, inzake het verblijfsrecht, nog van kracht was, werd voor het in artikel 12 van die verordening neergelegde recht van toegang tot het onderwijs niet als voorwaarde gesteld dat het kind tijdens zijn gehele studieduur een specifiek verblijfsrecht had op grond van artikel 10.

In Beantwortung einer anderen Frage, die sich in der Rechtssache Teixeira aufgrund des Umstands stellt, dass die Tochter von Frau Teixeira im Jahr 2009 18 Jahre alt und damit im Vereinigten Königreich volljährig wurde, nämlich der Frage, ob das Aufenthaltsrecht des Elternteils mit dem Eintritt der Volljährigkeit des Kindes endet, weist der Gerichtshof darauf hin, dass es für die dem Kind durch Art. 12 der Verordnung gewährten Rechte keine Altersgrenze gibt: Das Recht auf Zugang zur Ausbildung und das zugehörige Aufenthaltsrecht des Kindes gelten bis zum Abschluss seiner Ausbildung.
Ten slotte, in antwoord op een andere vraag die zich voordeed in de zaak Teixeira, namelijk of het verblijfsrecht van de ouder eindigt bij de meerderjarigheid van het kind, welke was ingegeven doordat de dochter van Teixeira in 2009 18 jaar werd en dus in het Verenigd Koninkrijk de meerderjarigheid bereikte, herinnert het Hof eraan dat voor de aan het kind door artikel 12 van de verordening verleende rechten geen leeftijdsgrens geldt: het recht van toegang tot het onderwijs en het daarmee samenhangende verblijfsrecht van het kind blijven bestaan tot het einde van zijn studie.

Der Gerichtshof gelangt zu dem Ergebnis, dass Art. 12 EG (das Diskriminierungsverbot) den Rechtsvorschriften des Vollstreckungsmitgliedstaats nicht entgegensteht, wonach die zuständige Justizbehörde dieses Staates die Vollstreckung eines gegen einen seiner Staatsangehörigen zur Vollstreckung einer Freiheitsstrafe ausgestellten Europäischen Haftbefehls verweigert, während eine solche Verweigerung im Fall eines Staatsangehörigen eines anderen Mitgliedstaats, der ein Aufenthaltsrecht als Unionsbürger hat, voraussetzt, dass er sich rechtmäßig fünf Jahre lang ununterbrochen im Hoheitsgebiet dieses Vollstreckungsmitgliedstaats aufgehalten hat.
Het Hof concludeert dat artikel 12 EG (het verbod van discriminatie) zich niet verzet tegen de regelgeving van de uitvoerende lidstaat op grond waarvan de bevoegde rechterlijke autoriteit van die staat weigert uitvoering te geven aan een Europees aanhoudingsbevel dat tegen een van zijn onderdanen is uitgevaardigd met het oog op de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf, terwijl aan een dergelijke weigering in het geval van een onderdaan van een andere lidstaat, die als burger van de Unie een verblijfsrecht heeft, de voorwaarde is verbonden dat die onderdaan gedurende een ononderbroken periode van vijf jaar rechtmatig op het grondgebied van die uitvoerende lidstaat heeft verbleven.

(1) Unbeschadet von Unterabsatz 2 berührt die Scheidung oder Aufhebung der Ehe des Unionsbürgers oder die Beendigung seiner eingetragenen Partnerschaft im Sinne von Artikel 2 Nummer 2 Buchstabe b) nicht das Aufenthaltsrecht seiner Familienangehörigen, die die Staatsangehörigkeit eines Mitgliedstaats besitzen.
1. Onverminderd het bepaalde in de tweede alinea, zijn scheiding, ontbinding of nietigverklaring van het huwelijk van burgers van de Unie of beëindiging van het geregistreerde partnerschap als bedoeld in artikel 2, punt 2, onder b), niet van invloed op het verblijfsrecht van hun familieleden die de nationaliteit van een lidstaat bezitten.