Mehrere Züchter sprachen andere Schwächen innerhalb der Kommunikation an: so wiesen sie darauf hin, dass es keine spezielle Telefonnummer gab, um die Seuchenherde zu melden, so dass die einzige ihnen zur Verfügung stehende Nummer ständig besetzt war; dann die schwierigen Beziehungen zwischen den lokalen Veterinären und den Veterinärdiensten der Regierung, und besonders das Fehlen einer öffentlichen Untersuchung, das als weiteres Zeichen für den Mangel an Offenheit und Kommunikation seitens der Regierung empfunden wurde.
Door verschillende veehouders werden nog andere gebreken met betrekking tot de communicatie aan de orde gesteld, zoals het ontbreken van een speciale telefoonlijn voor het melden van besmettingsgevallen, waardoor de enig beschikbare lijn voortdurend bezet was. Ook werd gewezen op de slechte verstandhouding tussen de lokale dierenartsen en de nationale veterinaire diensten en met name op het uitblijven van een openbaar onderzoek, hetgeen ook weer gezien werd als symptomatisch voor een beleid dat op het punt van openheid en communicatie veel te wensen overliet.
