Vertaling van "zulks in rechte toch geen voldoende " (Nederlands → Frans) :

Voorts stelt het Comité, in verband met het Strafwetboek, dat ook al bestraft dat wetboek de feitelijkheden en voorziet het in zwaardere straffen zo ze ten opzichte van kinderen zijn gepleegd, zulks in rechte toch geen voldoende sluitend verbod vormt, gelet op artikel 17, § 1, van het herziene Handvest (6) .
S'agissant ensuite du Code pénal, même s'il « punit les voies de fait et prévoit des sanctions aggravées si elles sont commises à l'égard des enfants, cela ne constitue pas une interdiction en droit suffisante au regard de l'article 17,§ 1, de la Charte révisée » (6) .

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of er een discriminatie bestaat die zou voortvloeien uit een gecombineerde lezing van de in B.2 geciteerde bepalingen tussen, enerzijds, de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding en, anderzijds, de partij die afstand doet van het geding en die, volgens de verwijzende rechter, geen aanspraak zou kunnen maken op zulk een recht.
Le juge a quo interroge la Cour sur l'existence de la discrimination qui résulterait d'une lecture combinée des dispositions citées en B.2 entre, d'une part, la partie qui succombe sur le fond et qui a droit, si elle le demande et si elle se trouve dans les conditions pour ce faire, à une diminution ou à une absence de paiement d'une indemnité de procédure et, d'autre part, la partie qui se désiste de l'instance et qui, d'après le juge a quo, ne pourrait revendiquer pareil droit.

Door die situatie te vergelijken met die van een persoon die afstand doet van het geding en die geen aanspraak zou kunnen maken op zulk een recht indien artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek in die zin wordt geïnterpreteerd dat het niet van toepassing is op een afstand van geding, gaat de verwijzende rechter uit van een kennelijk onjuiste veronderstelling die de vergelijking waarover hij een uitspraak van het Hof vraagt, onwerkzaam maakt.
En comparant cette situation à celle de la personne qui se désiste de l'instance et qui ne pourrait revendiquer pareil droit, tout en interprétant l'article 1022 du Code judiciaire comme ne s'appliquant pas au désistement, le juge a quo part d'une hypothèse manifestement erronée, qui rend inopérante la comparaison sur laquelle il invite la Cour à se prononcer.

Hoewel kan worden ingestemd met de optie van de auteurs van het voorstel om geen afzonderlijke erkenning te vereisen van de medewerkers van wapenhandelaars of tussenpersonen, lijkt het toch geen overbodige luxe om van deze medewerkers een voldoende bewijs van beroepsbekwaamheid te verwachten.
Bien que l'on puisse souscrire à l'option des auteurs de la proposition de ne pas exiger d'agrément distinct pour les collaborateurs d'armuriers ou d'intermédiaires, attendre de ces collaborateurs une preuve d'aptitude professionnelle suffisante ne semble pas être un luxe superflu.

Op basis van een aantal citaten, van ondermeer Jurgen Habermas, stelt het lid vervolgens dat Staten het recht hebben hun historisch gegroeide, politiek-culturele levensvorm te beschermen tegen immigranten en op een bescherming tegen migranten wanneer deze niet voldoende tolerant zijn tegenover de multiculturele samenleving en bijvoorbeeld geen voldoende scheiding tussen Kerk en Staat kunnen respecteren.
Sur la base d'une série de citations, notamment de Jurgen Habermas, le membre précise ensuite que les États ont le droit de protéger leur forme de vie politique ou culturelle, façonnée par l'histoire, face à l'immigration et de se protéger contre les immigrés lorsque ces derniers ne sont pas suffisamment tolérants vis-à-vis de la société multiculturelle et, par exemple, ne peuvent pas respecter une séparation suffisante entre l'Église et l'État.

Het feit alleen dat een persoon bewust voor zichzelf een situatie creëert waaraan hij een recht ontleent, is op zich geen voldoende grond om aan te nemen dat er sprake is van misbruik[66].
Le simple fait qu’une personne crée délibérément les conditions lui conférant un droit ne constitue pas en soi une base suffisante pour conclure à un abus[66].

Bij de evaluatie van de omzetting van artikel 4 van het kaderbesluit zijn de nationale bepalingen waarbij geen onderscheid is gemaakt, voldoende bevonden. Toch dient er in verband met de vereiste juridische duidelijkheid een expliciete nationale strafbaarstelling te worden aangenomen.
Bien que la formulation non différenciée des dispositions nationales soit jugée satisfaisante en vue de l’évaluation de la transposition de l’article 4 de la décision-cadre, l’exigence de clarté juridique imposerait l’adoption d’incriminations nationales explicites.