Traduction de «zou hebben zou dit impliceren dat sommige werkgevers twee » (Néerlandais → Français) :

2. Met betrokken tot uw vraag of de "redenen" (die rechtvaardigen dat er opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd worden gesloten) cumuleerbaar zijn of afzonderlijk kunnen worden toegepast, moet worden opgemerkt dat een werkgever die al gebruik zou hebben gemaakt van een van de twee afwijkingen respectievelijk voorzien door artikel 10bis, § 2 (totale duur van twee jaar) en artikel 10bis, § 3 (totale duur van drie jaar mits voorafgaandelijke toelating) slechts opnieuw beroep zal kunnen doen op een van deze mogelijkheden (voorzien in hetzelfde artikel 10bis) wanneer er een onderbreking zou zijn die toegeschreven kan worden aan de werknemer.
2. En ce qui concerne votre question de savoir si les "raisons" (permettant de conclure des contrats à durée déterminée successifs) sont cumulables ou peuvent être prises séparément, il y a lieu de répondre qu'un employeur, qui aurait déjà fait usage de l'une des deux dérogations prévues, respectivement, à l'article 10bis, § 2 (durée totale de deux ans) et à l'article 10bis, § 3 (durée totale de trois ans moyennant autorisation préalable) ne pourra recourir à nouveau à l'une de ces possibilités (prévue dans ce même article 10bis) qu'à la condition qu'intervienne une interruption attribuable au travailleur.

1° De terugwerkende kracht van artikel 3 waarborgt aan de werkgevers de voortzetting van de toestand die op 31 december 2006 gold; indien artikel 3 geen terugwerkende kracht zou hebben, zou dit impliceren dat sommige werkgevers twee soorten documenten in de loop van 2007 zou moeten bijhouden;
1° La rétroactivité de l'article 3 garantit aux employeurs le maintien de la situation qui prévalait au 31 décembre 2006; si l'article 3 n'avait pas eu cet effet rétroactif, cela aurait impliqué que certains employeurs auraient dû tenir deux types de documents différents au cours de l'année 2007;

Het is niet redelijk verantwoord dat, wanneer twee echtgenoten gemeenschap van goederen hebben, het kapitaal van een verplichte groepsverzekering die de werkgever van één van beiden aangaat ten voordele van zijn werknemer ter financiering van een aanvullend pensioen dat wordt betaald bij het bereiken van een bepaalde leeftijd door de aangeslotene, zou worden beschouwd als een eigen goed dat slechts aanleiding zou geven tot vergoeding indien premiebetaling ten laste van het gemeenschappelijk vermogen kennelijk de mogelijkheden van de betrokkene te boven zou zijn gegaan.
Il n'est pas raisonnablement justifié que, lorsque deux conjoints sont en communauté de biens, le capital de l'assurance-groupe obligatoire que souscrit l'employeur de l'un d'eux au bénéfice de son travailleur en vue de financer une pension complémentaire payée lorsque l'affilié atteint un âge déterminé, soit considéré comme un bien propre qui ne donnerait lieu à une récompense que si les versements effectués à titre de prime et prélevés sur le patrimoine commun étaient manifestement exagérés eu égard aux facultés de l'affilié.

Het gaat daarbij om goederen die Japan twee of drie weken – in sommige gevallen twee of drie maanden – voor de aardbeving hebben verlaten.
Il s’agit de marchandises qui ont quitté le Japon deux ou trois semaines – et parfois deux ou trois mois – avant le tremblement de terre.

Tot slot, zelfs in tijden van crisis en hoge werkloosheid melden sommige werkgevers dat ze problemen met aanwerving hebben.
Enfin, malgré la crise et le taux de chômage élevé, certains employeurs disent éprouver des difficultés à recruter.

« Is artikel 174, 5°, van de wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen strijdig met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het een sociaal verzekerde die met zijn werkgever een geschil heeft (dat niet binnen de termijn van twee jaar ter kennis van de verzekeringsinstelling is gebracht) toestaat de verjaring te genieten om te ontsnappen aan de terugbetaling van een onterecht ontvangen bedrag, terwijl een sociaal verzekerde die ook een geschil met zijn werkgever zou hebben (maar voor wie het geschil ter kennis van de verzekeringsinstelling zou zijn gebracht) de verjaring van twee jaar niet zal kunnen aanvoeren want zij zal door de verzekeringsinstelling kunnen zijn opgeschort ?
« L'article 174, 5°, de la loi du 14 juillet 1994 sur l'assurance maladie invalidité est-il contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il permet à un assuré social qui est en litige avec son employeur (litige non porté à la connaissance de l'organisme assureur dans le délai de deux ans) de bénéficier de la prescription pour échapper à la restitution d'un indu alors qu'un assuré social qui serait également en litige avec son employeur (mais pour lequel le litige aurait été porté à la connaissance de l'organisme assureur) ne pourra invoquer la prescription de deux ans car elle aura pu être suspendue par l'organisme assureur ?

Een dergelijke werkwijze zou evenwel impliceren dat de door het besluit aan de consumenten geboden bescherming wordt beperkt, ingevolge de beperkte keuze van de financiële instrumenten en van de effecten en waarden waarop het besluit sommige bepalingen van de WHP van toepassing zou verklaren, of dat de tekst onnodig wordt verzwaard, indien ervoor zou worden geopteerd in het besluit de lijst op te nemen van de financiële instrumenten, effecten en waarden waarop de voornoemde drie financiële basiswetgevingen betrekking hebben.
Procéder de la sorte entraînerait cependant soit une réduction de la protection que l'arrêté apporte aux consommateurs, par l'effet d'un choix limité des instruments financiers et des titres et valeurs auxquels l'arrêté rendrait certaines dispositions de la LPC applicables, soit un alourdissement inutile du texte, au cas où l'on choisirait d'intégrer dans l'arrêté la liste des instruments financiers et des titres et valeurs visés par les trois législations financières de base précitées.

(9) Overwegende dat onder de definitie van beleggingsonderneming ook kredietinstellingen vallen die vergunning hebben om beleggingsdiensten aan te bieden; dat die kredietinstellingen met betrekking tot hun beleggingsverrichtingen ook aan een beleggerscompensatiestelsel moeten deelnemen; dat evenwel niet hoeft te worden bepaald dat die kredietinstellingen bij twee afzonderlijke stelsels aangesloten moeten zijn, mits één stelsel voldoet aan de vereisten van deze richtlijn en van Richtlijn 94/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 1994 inzake de depositogarantiestelsels (6); dat het voor beleggingsondernemingen die kredietinstellingen zijn, in sommige gevallen echter moeilijk kan zijn onderscheid te maken tussen deposito's die onder Richtlijn 94/19/EG vallen, en geld dat in verband met beleggingsverrichtingen wordt gehouden; dat de lidstaten de mogelijkheid moeten hebben zelf te bepalen welke van de twee richtlijnen op dergelijke vorderingen van toepassing is;
(9) considérant que la définition d'une entreprise d'investissement englobe les établissements de crédit qui sont autorisés à fournir des services d'investissement; que ces établissements de crédit doivent également être tenus de participer au système d'indemnisation des investisseurs pour ce qui concerne leurs opérations d'investissement; qu'il n'est, toutefois, pas nécessaire de prévoir que ces établissements de crédit adhèrent à deux systèmes distincts dès lors qu'un seul répond aux exigences de la présente directive et de la directive 94/19/CE du Parlement européen et du Conseil, du 30 mai 1994, relative aux systèmes de garantie des dépôts (6); que, pour les entreprises d'investissement qui sont des établissements de crédit, il peut, néanmoins, être difficile, dans certains cas, d'opérer une distinction entre des dépôts couverts par la directive 94/19/CE et des fonds détenus en relation avec des opérations d'investissement; qu'il convient de laisser aux États membres la faculté de déterminer celle des deux directives qui est applicable à de telles créances;