Vertaling van "zou doen tussenkomen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

boodschappen voor gasten doen | klusjes doen voor klanten | boodschappen doen voor klanten | iets voor gasten doen
assister les clients en leur rendant de petits services | rendre divers services aux clients | rendre divers services à la clientèle | répondre aux demandes de la clientèle

in de vordering kunnen tussenkomen
recevable à intervenir dans la procédure

op de markt tussenkomen
intervenir sur le marché

in een vordering wegens inbreuk kunnen tussenkomen
être recevable à intervenir dans une instance en contrefaçon | être recevable à intervenir dans une procédure en contrefaçon

tussenkomen bij acties op het podium
intervenir avec des actions sur scène

afwas doen | afwassen | vaat doen
laver la vaisselle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Paragraaf 5 van artikel 89 bepaalt immers : « Wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer. »
L'article 89, § 5, dispose en effet que « lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».

In artikel 89, vijfde paragraaf, is inderdaad bepaald dat « wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer ».
L'article 89, paragraphe 5, dispose en effet que « lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».

Wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer.
Lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance.

« Wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer ».
« Lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».

« Wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringsnemer ».
« Lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».

Er is overigens geen sprake van een miskenning van het evenredigheidsbeginsel, gelet op het belang van de nagestreefde doelstellingen (bescherming van de beleggers en financieel evenwicht van de dekkingsregeling) en met inachtneming van de volgende factoren : er dient slechts te worden bijgedragen in het C. I. F. in verhouding tot de gepresteerde beleggingsdiensten, en niet tot het geheel van de activiteiten van de nieuwe kredietinstelling; de nadelen met betrekking tot de geldelijke middelen, die inherent zijn aan het stelsel, werden beperkt door de reeds aangehaalde beslissing van het Interventiefonds van de Beursvennootschappen; het stelsel is voorlopig, in afwachting van een algemeen stelsel dat alle traditionele kredietinstellingen zou doen tussenkomen voor de beursverrichtingen die door hun bemiddeling plaatsvinden; « een pikant detail is dat de verzoekende vennootschap ten gevolge van de wijziging van haar juridisch statuut ervoor heeft gezorgd haar clientèle in te lichten over de waarborg die voortaan door de depositobeschermingsregeling wordt geboden, terwijl de verzoekster, volgens de informatie waarover de tegenpartij beschikt, ervan heeft afgezien haar klanten in te lichten over het vermeende verlies van iedere bescherming betreffende hun activiteiten inzake financiële instrumenten terwijl, die logica volgend, haar verandering van statuut haar de mogelijkheid zou bieden niet langer bij te dragen in het C. I. F».
Il n'y a par ailleurs pas méconnaissance du principe de proportionnalité, eu égard à l'importance des objectifs poursuivis (protection des investisseurs et équilibre financier du système de couverture) et compte tenu des facteurs suivants : la contribution à la C. I. F. ne doit s'effectuer qu'à proportion des services d'investissement effectués, non pas au regard de l'ensemble des activités du nouvel établissement de crédit; les inconvénients de trésorerie inhérents au système ont été réduits suite à la décision de la Caisse d'intervention des sociétés de bourse déjà citée; le système est provisoire dans l'attente d'un système général qui ferait intervenir tous les établissements de crédit traditionnels pour les opérations de bourse passées à leur intermédiaire; « il est piquant de relever que suite à la modification de son statut juridique, la société requérante a pris soin d'informer sa clientèle de la garantie désormais fournie par le fonds de protection des dépôts cependant qu'à la connaissance de la partie adverse, la requérante s'est abstenue d'aviser ses clients de la prétendue perte de toute protection relative à leurs activités sur instruments financiers alors qu'à suivre sa thèse, son changement de statut lui permettrait de ne plus cotiser à la C. I. F».

Tenslotte kan ik als besluit nog mededelen dat, zoals ik gesteld heb in de voltallige zitting van de kamer van 7 december 1995, de verdwijningen van personen de vraag doen stellen naar de oprichting van een orgaan dat gedurende een bepaalde periode financieel zou tussenkomen ten voordele van die beproefde gezinnen.
J'ajouterai en guise de conclusion que, comme je l'ai signalé en séance plénière de la chambre en date du 7 décembre 1995, les disparitions de personnes posent la question de la mise sur pied d'une structure intervenant financièrement durant une période limitée, au bénéfice des familles éprouvées par celles-ci.