Samenvattend kunnen we zeggen dat er twee soorten bepalingen zijn: bepalingen die een verplichting opleggen om rech
tshulp te verlenen, zoals de bepalingen inzake
telefoon- en videoconferenties, gecontroleerde afleveringen en de interceptie van telecommunicatie, en bepalingen die geen verplichting creëren maar enkel een wettelijk kader vaststellen voor lidstaten die wensen samen te werken op specifieke terreinen, zoals bijvoorbeeld de bepalingen inzake gezamenlijke opsporingsteams, undercover-operaties en de toezen
...[+++]ding en behandeling van gerechtelijke stukken.
D’un point de vue général, il existe deux types de dispositions : celles qui créent une obligation d’entraide - notamment les dispositions relatives au téléphone et à la vidéoconférence, aux livraisons surveillées et à l’interception des télécommunications ; et celles qui ne créent pas ce type d’obligation, mais fournissent un cadre juridique pour les États membres qui souhaitent coopérer de la manière prescrite - par exemple, les dispositions relatives aux équipes communes d’enquête, aux enquêtes discrètes et à l’envoi et à la remise de pièces de procédure.