In dit verslag is sprake van “minimuminkomen” – een omstreden vraagstuk – dat wordt gedefinieerd als zijnde een instrument dat iemand de mogelijkheid biedt een situatie van sociale uitsluiting achter zich te laten en een volledig actief leven te lijden. In het verslag staat echter ook dat het belangrijk is dit alles vergezeld te doen gaan van een breder opgezet beleid, dat ook rekening houdt met andere behoeften, zoals gezondheidszorg, onderwijs, opleiding, sociale diensten en huisvesting.
Ce rapport utilise le terme de «revenu minimum», une expression controversée définie comme un instrument qui permet d’accompagner les bénéficiaires pour leur permettre de passer des situations d’exclusion sociale à la vie active; il souligne également l’importance de politiques plus générales qui prennent aussi en considération les autres besoins: soins de santé, éducation, formation, services sociaux et logement.
