Vertaling van "zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven " (Nederlands → Frans) :

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psychosociaal oogpunt het (1) een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; (2) maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, (1) il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil (2). Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psycho-sociaal oogpunt het (1) een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; (2) maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, (1) il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil (2). Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psycho-sociaal oogpunt het een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil. Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

De minister verklaart dat los van het juridische aspect van de zaak dat niet onaanzienlijk is, de toekenning, aan alle ouders en gedurende een bepaalde periode, van het recht om officieel een voornaam of voornamen aan hun doodgeboren kind te geven, onvermijdelijk tot gevolg zal hebben dat die ouders geconfronteerd worden met de vraag of zij al dan niet van dit recht gebruik zullen maken.
Le ministre déclare qu'indépendamment de l'aspect juridique des choses, qui n'est pas négligeable, le fait d'ouvrir à tous les parents, pendant une période déterminée, le droit d'attribuer officiellement un ou des prénoms à leur enfant mort-né, aura inévitablement pour conséquence qu'ils seront confrontés à la question de savoir s'ils vont ou non faire usage de ce droit.

Ze zouden de passagiers ook duidelijk moeten aangeven waar zij hun klachten kunnen indienen, omdat passagiers vaak niet weten hoe zij stappen kunnen ondernemen.
Elles pourraient également communiquer aux passagers les coordonnées du service auquel ils peuvent adresser leur plainte, étant donné que bien souvent ils ne savent pas comment procéder.

Niet-begeleide minderjarige vluchtelingen die zich in derde landen bevinden, zouden ook in de EU kunnen worden hervestigd, als dit na zorgvuldige afweging in het belang van het kind blijkt te zijn en er geen andere duurzame oplossing is[27]. Bij het maken van deze afweging zullen de lidstaten nauw blijven samenwerken met het UNHCR en met de betrokken maatschappelijke organisaties.
La réinstallation dans l'UE des mineurs non accompagnés qui sont réfugiés dans un pays tiers pourrait aussi être envisagée après un examen minutieux de l'intérêt supérieur de l'enfant pour autant qu'il n'existe pas d'autre solution durable[27]. Pour procéder à ces appréciations, les États membres continueront de collaborer étroitement avec le HCR et les organisations compétentes de la société civile.

6. Op voorwaarde dat dit met het recht op een eerlijk proces strookt, mogen de lidstaten afwijken van lid 3 wanneer bijstand door een advocaat niet evenredig is in de omstandigheden van de zaak, met inachtneming van de ernst van het ten laste gelegde strafbare feit, de complexiteit van de zaak en de maatregelen die naar aanleiding van een dergelijk strafbaar feit zouden kunnen worden opgelegd, waarbij geldt dat de belangen van het kind altijd de eerste overweging dienen te vormen.
6. Pour autant que le droit à un procès équitable soit respecté, les États membres peuvent déroger au paragraphe 3 lorsque l'assistance d'un avocat n'est pas proportionnée au regard des circonstances de l'espèce, compte tenu de la gravité de l'infraction pénale alléguée, de la complexité de l'affaire et des mesures susceptibles d'être adoptées en rapport avec ladite infraction, étant entendu que l'intérêt supérieur de l'enfant demeure toujours une considération primordiale.

In zijn advies haalt de Raad de 3 punten aan die u vermeldt inzake de inhoud van de tekst: - de doelgroep van de +25 jaar wordt niet in aanmerking genomen, terwijl zij een permanente aanwezigheid aan hun zijde nodig zouden kunnen hebben, net zoals een kind jonger dan 25 jaar; - het gebruikte criterium voor de gehandicapte kinderen jonger dan 25 jaar is een medisch barema (een ongeschiktheidspercentage van 66 %) dat niet aangepast is aan de werkelijkheid van een handicap, omdat een kind dit percentage zou kunnen bereiken zonder een permanente aanwezigheid aan zijn zijde nodig te hebben, en omgekeerd, zouden bepaalde kinderen met een lager ongeschiktheidspercentage een hogere afhankelijkheidsgraad kunnen hebben (bijvoorbeeld autisten); - de duur van de uitkering, vastgelegd op zes maanden (per aanvraag) en twaalf maanden (over de hele loopbaan), komt niet overeen met de realiteit van sommige situaties die zich voordoen en die meerdere jaren kunnen duren.
Dans son avis, le Comité soulève les 3 points que vous mentionnez quant au contenu du texte: - le groupe-cible des plus de 25 ans n'est pas pris en compte, alors qu'ils sont susceptibles de requérir une présence continue à leur côté tout comme un enfant de moins de 25 ans; - le critère utilisé pour les enfants handicapés de moins de 25 ans est un barème médical (un pourcentage d'incapacité de 66 %) qui n'est pas adapté à la réalité d'un handicap car un enfant pourrait atteindre ce pourcentage sans nécessiter une présence permanente à ses côtés et, à l'inverse, certains enfants présentant un pourcentage d'incapacité réduit pourraient avoir une degré de dépendance plus élevé (par exemple, les autistes); - la durée de la dispense fixée à six mois (par demande) et à douze mois (sur l'ensemble de la carrière) ne correspond pas à la réalité de certaines situations vécues qui peuvent durer plusieurs années.

In het kader van de nieuwe verordening zouden exploitanten nog steeds verplicht zijn de consument te informeren over roamingprijzen wanneer deze naar een andere lidstaat reist, maar klanten zouden gemakkelijk kunnen aangeven deze informatie niet meer te willen ontvangen.
Le nouveau règlement maintiendrait l’obligation pour les opérateurs d'informer les consommateurs sur les tarifs de l'itinérance lorsqu’ils pénètrent dans un autre État membre, toutefois les clients seraient en mesure de renoncer facilement à recevoir ces informations.