Vertaling van "zij een beslissing van niet-toewijzing krijgen en zich ofwel moeten " (Nederlands → Frans) :

Hoe langer de asielprocedure gemiddeld duurt, hoe meer opvangcapaciteit er nodig is en hoe groter de kans is dat er voor nieuwe asielzoekers geen plaats wordt gevonden in de opvangstructuren, zodat zij een beslissing van niet-toewijzing krijgen en zich ofwel moeten wenden tot een OCMW met het oog op financiële steun ofwel tot de arbeidsrechtbank met het oog op het afdwingen van dwangsommen.
Plus la durée moyenne de cette procédure est longue et plus la capacité d'accueil doit être grande et le risque que de nouveaux demandeurs d'asile ne trouvent pas de place au sein des structures d'accueil est grand également, ce qui a comme conséquence que ces demandeurs se voient notifier une décision de non-attribution et sont contraints de se tourner, soit vers un CPAS en vue d'obtenir une aide financière, soit vers le tribunal du travail en vue d'obtenir des astreintes.

De landen die tegen gestemd hebben, zouden het recht moeten krijgen om zich niet door de betrokken beslissing gebonden te achten (opt-out).
Les États membres qui ont voté contre la décision devraient avoir le droit de ne pas s'estimer liés par celle-ci (possibilité de s'exclure opt-out).

Voorts kan men er niet omheen dat de magistraten van de gewone rechtbanken momenteel slecht « toegerust » zijn om zich vertrouwd te maken met een geschil in sportzaken zonder de specifieke kenmerken van deze menselijke activiteit of de juiste draagwijdte van hun rechterlijke beslissing ­ waarvoor zij immers de structuren van de betreffende sporttak zeer goed moeten kennen ­ uit het oog te verliezen.
Ensuite, il faut bien admettre que les magistrats de l'ordre judiciaire semblent actuellement bien mal « équipés » pour aborder la connaissance d'un litige à caractère sportif sans perdre de vue ni les spécificités réelles de cette activité humaine, ni l'étendue exacte des répercussions éventuelles de leurs décisions judiciaires qui nécessitent une parfaite connaissance des structures du secteur sportif concerné.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par deux jugements de 24 février 2016 en cause respectivement de M.A. et K. N'G. contre l'officier de l'état civil de la ville de Namur et de L.V.D. et K.D. contre l'officier de l'état civil de la commune de Sambreville, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 7 mars 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé les questions préjudicielles suivantes : « Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'a que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'a ce que le juge soit saisi da ...

4. De federale politie heeft tot dusver niemand van haar werknemers moeten ontslaan voor feiten van radicalisme of banden met een radicaal milieu omdat: a) er tot nu geen enkele beslissing (vonnis noch arrest) van een gerechtelijke overheid in dat verband werd overgemaakt aan een bevoegde tuchtoverheid; b) het al dan niet ernstige vermoeden op zich niet rechtstreeks kan leiden tot een ontslag (statutair noch disciplinair, zonder een procedure die gebaseerd is op het vaststaan en de toewijzing van feiten); c) het loutere vermoeden van radicalisering of banden met het milieu altijd het voorwerp dient uit te maken van een vertrouwelijk verslag dat gericht wordt aan de gerechtelijke overheden en dat dan, in het geval van het nemen van een voorlopige schorsing per ordemaatregel, dat vermoeden officieel moet bevestigen.
4. Jusqu'à présent, la police fédérale n'a licencié aucun employé pour des faits de radicalisme ou des faits présentant un lien avec le milieu radial parce que: a) il n'y a jusqu'à présent aucune décision (jugement ou arrêt) d'une autorité judiciaire dans ce domaine qui a été transmise à une autorité disciplinaire compétente; b) il n'y a pas de soupçon sérieux en soi, dans chaque cas, qui peut mener directement à un renvoi (ni statutaire ni disciplinaire, sans une procédure qui est basée sur des faits avérés et reconnus); c) le simple soupçon de radicalisation ou de fréquentation du milieu doit toujours faire l'objet d'un rapport confidentiel destiné aux autorités judiciaires et qui, dans le cas d'une suspension provisoire par mesure d'ordre, sert à confirmer officiellement ce soupçon.

De federale politie heeft tot dusver nog niemand van haar werknemers moeten ontslaan voor feiten van radicalisme of banden met een radicaal milieu omdat: - er tot nog toe geen enkele definitieve beslissing (vonnis noch arrest) van een gerechtelijke overheid in dat verband werd overgemaakt aan een bevoegde tuchtoverheid; - het al dan niet ernstige vermoeden op zich niet rechtstreeks kan leiden tot een ontslag (statutair noch disciplinair, zonder een procedure die gebaseerd is op het vaststaan en de toewijzing van feiten); - het loutere vermoeden van radicalisering of banden met het milieu altijd het voorwerp dient uit te maken van een vertrouwelijk verslag dat gericht wordt aan de gerechtelijke overheden en dat dan, in het geval van het nemen van een voorlopige schorsing per ordemaatregel, dat vermoeden officieel moet bevestigen.
Jusqu'à présent, la police fédérale n'a licencié aucun employé pour des faits de radicalisme ou des faits présentant un lien avec le milieu radial parce que: - il n'y a jusqu'à présent aucune décision définitive (jugement ou arrêt) d'une autorité judiciaire dans ce domaine qui a été transmise à une autorité disciplinaire compétente; - il n'y a pas de soupçon sérieux en soi, dans chaque cas, qui peut mener directement à un renvoi (ni statutaire ni disciplinaire, sans une procédure qui est basée sur des faits avérés et reconnus); - le simple soupçon de radicalisation ou de fréquentation du milieu doit toujours faire l'objet d'un rapport confidentiel destiné aux autorités judiciaires et qui, dans le cas d'une suspension provisoire par mesure d'ordre, sert à confirmer officiellement ce soupçon.

Het korps verslaggevers heeft evenveel (en zelfs meer) waarborgen te bieden inzake de rechten van de verdediging : ten eerste moeten verslaggevers jurist of econoom zijn met ervaring inzake rechtspleging; ten tweede wordt de beslissing genomen door een korps, dus collegiaal. Dat biedt meer waarborgen dan wanneer één enkele persoon beslist, ook al is die voorzitter van de Raad; ten derde krijgen de verslaggevers een administratief en bezoldigingsstatuut dat hun onafhankelijkheid waarborgt; zij komen in dienst na een examen; zoals magistraten kunnen zij geen bevelen vragen noch krijgen; zij hebben een vlakke loopbaan : voor hun bevorderingen of loonsverhogingen hangen zij van niemand af (zelfs magistraten genieten deze waarborg niet aangezien zij voor hun bevorderingen afhangen van de Koning).
Le corps des rapporteurs offre autant (sinon plus) de garanties liées aux droits de la défense : premièrement les rapporteurs doivent être juristes ou économistes à condition d'avoir une expérience en matière de procédure; deuxièmement la décision est prise par un corps, donc collégialement; ceci offre plus de garanties qu'une décision prise par une seule personne, fût-elle président du Conseil; troisièmement les rapporteurs bénéficient d'un statut pécuniaire et administratif garantissant leur indépendance; ils sont recrutés par concours; ils ne peuvent solliciter ni recevoir d'injonctions (comme les magistrats); ils bénéficient d'une carrière plane : ils ne dépendent de personne pour leurs promotions ou leurs augmentations de traitement (même les magistrats n'ont pas cette garantie, puisqu'ils dépendent du Roi pour leurs promotions).