In hoofdstuk II (Ontstaan van de accijns, de artikelen 7 t/m 13) worden de regels en de procedures in geval van tekorten en vermis, onregelmatigheden, en de voorwaarden voor teruggave of kwijtschelding van accijns verduidelijkt en gepreciseerd: een vermis in het kader van een accijnsschorsingsregeling wordt automatisch beschouwd als uitslag tot verbruik (artikel 7, lid 1); de accijnsgoederen worden niet geacht te zijn uitgeslagen tot verbruik in geval van algehele vernietiging of onherstelbaar verlies ervan, en de bevoegde autoriteiten hoeven niet meer na te gaan waaraan een tekort te
wijten is, dat wil zeggen toevallige omstandigheden of overmacht (artik ...[+++]el 7, lid 4); er wordt voorts in verduidelijkt dat de lidstaten ook bevoegd zijn om de procedures voor de teruggaaf en de kwijtschelding van de accijns vast te stellen (artikel 8); de procedure om te bepalen welke lidstaat gerechtigd is om de accijns in te vorderen wanneer zich onregelmatigheden hebben voorgedaan wordt vereenvoudigd door de term "onregelmatigheid" te omschrijven en de term "overtreding" te schrappen; ook wordt de regel veralgemeend volgens welke in dat geval het uitslaan tot verbruik wordt geacht te hebben plaatsgevonden in de lidstaat van verzending (artikel 9); wat de voorwaarden voor teruggaaf en kwijtschelding van accijns betreft, stelt de Commissie een algemeen principe voor, volgens welk het de lidstaten zijn die deze voorwaarden vaststellen (artikel 10); Le chapitre II (Fait générateur de l'accise, articles 7 à 13) clarifie et précise les règles et procédures applicables en cas de manquants, des irrégularités, ainsi que les conditions de remboursement et de remise des droits d'accise: la survenance de manquants dans le cadre d'un régime suspensif de droits d'accise constitue automatiquement une mise à la consommation (article 7, paragraphe 1); les produits soumis à accise ne sont pas réputés mis à la consommation s'ils sont totalement détruits ou irrémédiablement perdus, les autorités compétentes n'étant plus oblig
és d'établir la raison de l'incident, en termes de cas fortuits ou de for
...[+++]ce majeure (article 7, paragraphe 4); les États membres sont habilités à définir également les procédures de remboursement et de remise du droit d'accise (article 8); la procédure pour déterminer l'État membre habilité à procéder au recouvrement de l'accise en cas d'irrégularité est simplifiée, en définissant le terme «irrégularité» et en supprimant le terme «infraction»; et en généralisant la règle suivant laquelle, dans ce cas, la mise à la consommation est réputée avoir eu lieu dans l'État membre d'expédition (article 9); en ce qui concerne les conditions relatives au remboursement ou à la remise des droits d'accise, la proposition établit un principe général, suivant lequel il appartient aux États membres de déterminer ces conditions (Article 10); 
