Vertaling van "zaak werden twee ministeriële " (Nederlands → Frans) :

Uit het onderzoek van de eerste drie middelen in de zaak nr. 6372 en van de eerste twee middelen in de zaak nr. 6373 is gebleken dat het bestreden artikel 1412quinquies van het Gerechtelijk Wetboek, onder voorbehoud van de vernietiging ervan in de in B.21 aangegeven mate, met betrekking tot het beginsel van de uitvoeringsimmuniteit van de eigendommen van buitenlandse mogendheden en de voorwaarden waaronder het mogelijk is ervan af te wijken, niet afwijkt van de in het internationaal gewoonterecht algemeen aanvaarde regels, regels die vóór de inwerkingtreding van de bestreden wet reeds door de Belgische rechtscolleges werden toegepast.
L'examen des trois premiers moyens dans l'affaire n° 6372 et des deux premiers moyens dans l'affaire n° 6373 a montré que, sans préjudice de son annulation dans la mesure indiquée en B.21, l'article 1412quinquies du Code judiciaire attaqué ne s'écarte pas, en ce qui concerne le principe de l'immunité d'exécution des biens appartenant aux puissances étrangères et les conditions dans lesquelles il est possible d'y déroger, des règles communément admises en droit coutumier international, règles qui étaient déjà appliquées par les juridictions belges avant l'entrée en vigueur de la loi attaquée.

- Die tien onderzoeken van conflictsituaties hebben geleid tot een aantal vervolgingen tegen verdachten, verdeeld als volgt: o vier zaken (betreffende vijf verdachten) zijn in de aan het proces voorafgaande fase, vóór het verschijnen van de verdachte(n) (in alle zaken is een bevel tot aanhouding uitgevaardigd tegen de verdachten, die thans op de vlucht zijn); o voor drie processen (betreffende drie beschuldigden) die nog niet van start zijn gegaan, is een gerechtsdag in eerste aanleg bepaald (het volgende begint in augustus 2016); o drie processen (betreffende acht beschuldigden) zijn aanhangig in eerste aanleg; o één proces (betreffende één veroordeelde in eerste aanleg) is in de fase van het beroep ten gronde; o twee processen (betreffende twee veroordeelden) zijn in de fase van de herstelprocedure na de definitieve veroordeling; o vijf procedures werden zonder veroordeling in de loop van het geding afgesloten (één persoon werd vrijgesproken, bij twee personen werden de feiten die hen ten laste werden gelegd tijdens de voorafgaande fase niet bevestigd, bij drie personen werden de tenlasteleggingen ingetrokken of werd een buitenvervolgingstelling uitgesproken); o één zaak werd onontvankelijk verklaard (complementariteitsbeginsel, omdat identieke nationale procedures werden of waren gevoerd). o verschillende procedures eindigden in verschillende fasen van de procedure ingevolge het overlijden van de vervolgde persoon.
- De ces dix enquêtes sur des situations de conflit ont découlé un certain nombre de poursuites contre des suspects répartis comme suit: o quatre affaires (concernant cinq suspects) sont au stade préliminaire du procès, avant comparution du suspect (dans tous ces cas, les suspects font l'objet d'un mandat d'arrêt et sont actuellement en fuite); o trois procès (concernant trois accusés) sont fixés en première instance et n'ont pas encore commencé (le prochain débutera en août 2016); o trois procès (concernant huit accusés) sont en cours en première instance; o un procès (concernant un condamné en première instance) est en phase d'appel sur le fond; o deux procès (concernant deux condamnés) sont en phase de procédure de révision après condamnation définitive; o cinq procédures ont été clôturées en cours d'instance sans condamnation (une personne a été acquittée, deux ont vu les charges non confirmées à leur encontre en phase préliminaire, trois ont vu les charges retirées ou ont bénéficié d'un non-lieu); o une affaire a été déclarée irrecevable (principe de complémentarité, des poursuites nationales identiques étant en cours ou ayant abouti); o plusieurs procédures ont pris fin à différents stades des procédures à la suite du décès de la personne poursuivie.

Op 28 mei 2008 hield de arrondissementsrechtbank een hoorzitting, voor welke de heer Zombori en mevrouw Morvai werden opgeroepen, maar waarbij beiden om gegronde redenen afwezig waren. De arrondissementsrechtbank besloot hierop de zaak in twee procedures op te splitsen: een procedure met betrekking tot de inmiddels bij naam bekende vermeende daders, en een procedure betreffende de nog altijd anonieme daders.
Le tribunal a tenu, le 28 mai 2008, une audience à laquelle le plaignant et Krisztina Morvai avaient été dûment convoqués.

E. overwegende dat sinds dit recente geweld in New Delhi in de nationale en internationale pers op grote schaal melding wordt gemaakt van andere verkrachtingen, bijvoorbeeld het bericht van 27 december 2012 over een meisje in Punjab dat zelfmoord pleegde nadat de politie had geweigerd om de groepsverkrachting waarvan zij het slachtoffer was te onderzoeken en haar in plaats daarvan had geadviseerd om met een van de verkrachters te trouwen, of het bericht van 12 januari 2013 uit Punjab over een 29-jarige moeder van twee kinderen die tijdens een busrit door een aantal mannen werd verkracht onder omstandigheden die sterk leken op de verkrachting van de Indiase studente en in welke zaak eveneens zes arrestaties werden verricht, en het bericht, een dag later, over een 16-jarig meisje dat zichzelf na een verkrachting in brand stak;
E. considérant que, depuis cette récente agression à New Delhi, la presse nationale et internationale a largement fait état d'autres viols tels que celui commis le 27 décembre 2012 au Panjab sur une jeune fille qui s'est suicidée après avoir été victime d'un viol collectif et que la police eut refusé d'enregistrer sa plainte ou d'arrêter le coupable, suggérant au contraire qu'elle épouse un de ses agresseurs, ou celui commis le 12 janvier 2013 au Panjab sur une femme de 29 ans, mère de deux enfants, qui a été violée durant un voyage en autobus dans des circonstances très similaires de celles du cas précité, sur quoi la police a de nouveau arrêté six suspects, une jeune fille de 16 ans s'immolant le lendemain par le feu après avoir été violée;

J. overwegende dat de doodstraffen die werden uitgesproken tegen Ali Abdullah Hassan al‑Sankis en Abdulaziz Abdulridha Ibrahim Hussain voor het doden van twee politieagenten tijdens de demonstraties tegen de regering in Bahrein zijn bekrachtigd door het Nationaal hof van beroep voor de veiligheid op 22 mei 2011; overwegende dat de zaak van de twee mannen na beroep is verwezen naar het Bahreinse Hof van cassatie, dat naar verwachting op 28 november 2011 een uitspraak zal doen;
J. considérant que, le 22 mai 2011, la cour d'appel de sécurité nationale a confirmé les condamnations à mort d'Ali Abdullah Hassan Al-Sankis et d'Abdulaziz Abdulridha Ibrahim Hussain, accusés d'avoir tué deux policiers au cours des manifestations antigouvernementales à Bahreïn; que les jugements rendus à l'encontre de ces deux hommes font l'objet d'un appel devant la Cour de cassation de Bahreïn qui devrait rendre son verdict le 28 novembre 2011;

J. overwegende dat de doodstraffen die werden uitgesproken tegen Ali Abdullah Hassan al-Sankis en Abdulaziz Abdulridha Ibrahim Hussain voor het doden van twee politieagenten tijdens de demonstraties tegen de regering in Bahrein zijn bekrachtigd door het Nationaal hof van beroep voor de veiligheid op 22 mei 2011; overwegende dat de zaak van de twee mannen na beroep is verwezen naar het Bahreinse Hof van cassatie, dat naar verwachting op 28 november 2011 een uitspraak zal doen;
J. considérant que, le 22 mai 2011, la cour d'appel de sécurité nationale a confirmé les condamnations à mort d'Ali Abdullah Hassan Al-Sankis et d'Abdulaziz Abdulridha Ibrahim Hussain, accusés d'avoir tué deux policiers au cours des manifestations antigouvernementales à Bahreïn; que les jugements rendus à l'encontre de ces deux hommes font l'objet d'un appel devant la Cour de cassation de Bahreïn qui devrait rendre son verdict le 28 novembre 2011;

De twee door rekwirantes ingestelde beroepen bij het Gerecht, op 11 april en 4 juli 2003 respectievelijk, strekten er in de eerste plaats toe beschikking C(2003) 559/4 van de Commissie van 10 februari 2003, nietig te doen verklaren, alsook, voor zover nodig, beschikking C(2003) 85/4 van de Commissie van 30 januari 2003, waarbij Akzo en Akcros en hun respectievelijke dochterondernemingen werden gelast zich aan verificaties krachtens artikel 14, lid 3, van verordening nr. 17 te onderwerpen (zaak COMP/E-1/38.589), en de Commissie te gelasten, bepaalde documenten die bij de betrokken verificatie in beslag waren genomen terug te geven en haar te verbieden om van de inhoud daarvan gebruik te maken (zaak T‑125/03). Zij strekten er in de tweede plaats toe de afwijzende beschikking van 8 mei 2003 nietig te doen verklaren (zaak T‑253/03).
Les deux recours introduits par les parties requérantes devant le Tribunal, respectivement, les 11 avril et 4 juillet 2003, avaient pour objet, en premier lieu, une demande visant, d’une part, l’annulation de la décision de la Commission C (2003) 559/4, du 10 février 2003, et, en tant que de besoin, de la décision de la Commission C (2003) 85/4, du 30 janvier 2003, ordonnant à Akzo et à Akcros ainsi qu’à leurs filiales respectives de se soumettre à des vérifications au titre de l’article 14, paragraphe 3, du règlement n° 17 (affaire COMP/E-1/38.589), et, d’autre part, à ordonner à la Commission de restituer certains documents saisis dans le cadre de la vérification en cause ainsi qu’à lui interdire d’en utiliser le contenu (affaire T‑125/03) et, en second lieu, une demande visant l’annulation de la décision de rejet du 8 mai 2003 (affaire T‑253/03).

In 2007 werden 129 zaken tot tevredenheid van de klager geschikt door de instelling of het orgaan zelf. Dit is meer dan twee keer zo veel als het aantal zaken dat op deze manier in 2006 werd geschikt, hetgeen aangeeft dat de instellingen en organen van de EU steeds meer bereid zijn om klachten bij de ombudsman te zien als een mogelijkheid om gemaakte fouten recht te zetten en ten behoeve van de burgers met de ombudsman samen te werken. Nadat een Duitse universiteit had geklaagd over een betalingsgeschil met de Commissie in het kader van een project in het ERASMUS-programma, nam de ombudsman contact op met de Commissie, die de zaak vervolgens binnen twee weken schikte door de gevraagde som plus rente te betalen.
Au cours de l'année 2007, l'institution ou l'organe concerné ont donné satisfaction au plaignant dans 129 cas. Ce chiffre représente plus de deux fois le nombre de cas ayant connu une telle issue en 2006 et reflète la disposition croissante des institutions et organes à considérer les plaintes adressées au médiateur comme une occasion de corriger des erreurs et de coopérer avec le médiateur dans l'intérêt des citoyens européens. À la suite d'une plainte déposée par une université allemande, en conflit avec la Commission à propos d'une somme qui devait être versée pour un projet relevant du programme Erasmus, le médiateur a contacté la Commission, qui a réglé le problème en deux semaines en payant la somme réclamée, augmentée d'intérêts.

In de tweede zaak [3] stelt Advocaat-generaal Jacobs voor om een onderscheid te maken tussen twee soorten zaken, op basis van de aard van de band tussen de toegekende financiering en de door de Staat opgelegde verplichtingen en op basis van de helderheid waarmee deze verplichtingen werden omschreven.
Dans l'autre affaire [3], l'Avocat général M. Jacobs propose d'établir une distinction entre deux catégories de cas, fondée sur la nature du lien entre le financement accordé et les charges imposées par l'Etat, et sur la clarté avec laquelle ces charges sont définies.

[12] Er werden negen procedures wegens niet-mededeling geopend met betrekking tot Richtlijn 92/29/EEG, waarvan er één heeft geleid tot een arrest van het Hof van Justitie (Zaak C-410/97 Commissie tegen Luxemburg [1998] Jurisprudentie I-6813), en negen met betrekking tot Richtlijn 93/103/EG, waarvan er twee hebben geleid tot een arrest van het Hof van Justitie (Zaak C-364/97 Commissie tegen Ierland [1998] Jurisprudentie I-6593 en zaak C-362/98 Commissie tegen Italië [1999] Jurisprudentie I-6299).
[12] Neuf procédures pour non-communication ont été engagées concernant la directive 92/29/CEE, dont l’une a abouti à un arrêt de la Cour de justice (affaire C-410/97, Commission contre Luxembourg , Rec. 1998, p. I-6813), et neuf concernant la directive 93/103/CE, dont deux ont donné lieu à des arrêts de la Cour de justice (affaire C-364/97, Commission contre Irlande, Rec. 1998, p. I-6593, et affaire C-362/98, Commission contre Italie, Rec. 1999, p. I-6299).