Traduction de «zaak svensson c-466 » (Néerlandais → Français) :

Het Hof heeft eerst het materieel element onderzocht en eraan herinnerd dat er inderdaad een prejudiciële vraag hangende is voor het Hof van Justitie van de Europese Unie (zaak SVENSSON C-466/12 cfr. hierboven) en dat het antwoord op deze prejudiciële vraag een impact zal hebben op de regeling van het geschil, voor wat het materiële aspect van de feiten betreft.
Elle a d’abord examiné l’élément matériel en rappelant qu’il y a effectivement une question préjudicielle pendante devant la Cour de Justice de l’Union européenne (affaire SVENSSON C-466/12 cfr. ci-avant) et que la réponse donnée aura un impact sur la résolution du litige, pour ce qui est de la matérialité des faits.

Deze zaak is ingeschreven onder het rolnummer G/A.217.466/X-16.401.
Cette affaire est inscrite au rôle sous le numéro G/A.217.466/X-16.401.

Meer bepaald in de zaak C-466/12 Svensson dient het Hof van Justitie zich onder meer uit te spreken of in het geval van embedded linken er sprake is van een mededeling aan het publiek.
Il s’agit plus précisément de l’affaire C-466/12 Svensson, dans laquelle la Cour de Justice doit notamment déterminer s’il est question d’une communication au public dans le cas d’un lien intégré.

Deze zaak in ingeschreven onder het rolnummer G/A 194.015/VII-37.466.
Cette affaire est inscrite au rôle sous le numéro G/A 194.015/VII-37.466.

Art. 47. In de afdeling 4.1.11 van hetzelfde besluit, wordt het artikel 4.1.11.2, vernietigd bij het arrest van de Raad van State nr. 177.448 van 30 november 2007 in de zaak A. 176.285/VII-36.466, heringevoegd in de volgende lezing :
Art. 47. Dans la section 4.1.11 du même arrêté, l'article 4.1.11.2, annulé par l'arrêté du Conseil d'Etat n1 177.448 du 30 novembre 2007 dans l'affaire A. 176.285/VII-36.466, est rétabli dans la rédaction suivante :

Om deze reden is deze beschrijvende reeks van verwijzingen op zo’n actuele en belangrijke zaak (als het verslag van Britt-Svensson) er niet in geslaagd om mij met overtuigende argumenten voor zich te winnen en tot een positieve stem te laten besluiten, en heeft niet op een overtuigende en adequate manier op de overwogen oplossingen geantwoord.
Pour cette raison, un ensemble descriptif de références à une question aussi actuelle et importante (que le rapport Britt-Svensson) n’est pas parvenu à plaider avec des arguments convaincants et à déterminer un vote favorable et n’a pas répondu de façon claire et pratique aux solutions envisagées.

62. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd ;
62. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen, en raison du non-respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle ;

63. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd;
63. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen en raison du non‑respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle;

[29] Zaak C-466/99 Commissie/Italië, arrest van 24.1.2002 (beschikbaar op EHJ-website www.curia.int).
[29] Affaire C-466/99 Commission c/Italie, arrêt du 24.01.2002 (publié sur le site Internet de la CJCE : www.curia.int).