Vertaling van "zaak c-428 " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

ad acta gelegde zaak | geclasseerde zaak | geseponeerde zaak
affaire classée

een zaak beginnen | een zaak oprichten | een zaak opzetten
commencer son activité | lancer une affaire | se mettre à son compte

veroordeling in civiele en strafrechtelijke zaak zonder gevangenzetting
Condamnation, sans emprisonnement, après procès civil ou pénal

burgerrechtelijke zaak | civielrechtelijke zaak
affaire de droit civil

roerend eigendom [ inboedel | roerende goederen | roerende zaak | roerend goed | roerendgoedrecht ]
propriété mobilière [ bien meuble | bien mobilier | droit mobilier ]

opheffing van de zaak [ sluiting van een fabriek | sluiting van een onderneming ]
cessation d'activité [ fermeture d'entreprise | fermeture d'usine ]

theoretisch model van een zaak formuleren voor therapie
formuler un modèle de conceptualisation de cas pour la thérapie

beginsel van wederzijdse erkenning [ Cassis-van-Dijon-zaak ]
principe de reconnaissance mutuelle [ affaire Cassis de Dijon ]

toezicht houden op het beheer van een etablissement | toezicht houden op het beheer van een zaak
superviser la gestion d’un établissement

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Deze onroerende verhuur is evenwel aan de belasting onderworpen aangezien ze expliciet van de vrijstelling uitgesloten is als de terbeschikkingstelling van stalling voor rijtuigen. Het begrip « voertuigen » omvat namelijk ook boten (zie artikel 44, § 3, 2º, a, 1e streepje, van het BTW-Wetboek en het arrest van 3 maart 2005 van het Europees Hof van Justitie, zaak C-428/02, Fonden Marselisborg Lystbadehavn tegen Skatteministeriet).
Cette location immobilière est néanmoins passible de la taxe parce qu'elle est expressément exclue de l'exemption au titre de mise à disposition d'emplacements pour véhicules, la notion de véhicules englobant les bateaux (voir article 44, § 3, 2º, a, 1 tiret, du Code de la TVA et arrêt du 3 mars 2005 de la Cour de justice des Communautés européennes, rendu dans l'affaire C-428/02, Fonden Marselisborg Lystbadehavn contre Skatteministeriet).

Beroep tegen de beslissing van de vierde kamer van beroep van het BHIM van 3 augustus 2012 (zaak R 428/2012-4) inzake een verzoek tot omzetting van een gemeenschapsmerk in aanvragen voor nationale merken ingediend door Leketoy Stormberg Inter AS
Recours formé contre la décision de la quatrième chambre de recours de l’OHMI du 3 août 2012 (affaire R 428/2012-4), relative à la requête en transformation d’une marque communautaire en demandes de marques nationales introduite par Leketoy Stormberg Inter AS.

de beslissing van de vierde kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) van 3 augustus 2012 in zaak R 428/2012-4 te wijzigen en het verzoek om herstel in de vorige toestand toe te wijzen, en i) primair, de beslissing van het BHIM waarbij omzetting is toegestaan, te vernietigen, of ii) subsidair, Stromberg Menswear toe te staan beroep in te stellen tegen de beslissing van het BHIM waarbij omzetting is toegestaan en de zaak naar de kamer van beroep terug te verwijzen, en
réformer la décision de la quatrième chambre de recours de l’Office de l’harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) du 3 août 2012, dans l’affaire R 428/2012-4 et faire droit à la requête en rétablissement des droits, et i) à titre principal, annuler la décision de l’OHMI d’autoriser la transformation ou, ii), à titre subsidiaire, permettre à Stromberg Menswear de former un recours contre la décision de l’OHMI d’autoriser la transformation et renvoyer l’affaire devant la chambre de recours; et

de beslissing van de vierde kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) van 3 augustus 2012 in zaak R 428/2012-4 te vernietigen;
annuler la décision de la quatrième chambre de recours de l’Office de l’harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) du 3 août 2012, dans l’affaire R 428/2012-4;

In het arrest nr. 113 428 van 9 december 2002 in de zaak OCMW Wingene t. de gouverneur van de provincie West-Vlaanderen en de Vlaamse regering stelde de Raad van State het volgende :
Dans son arrêt nº 113 428 du 9 décembre 2002 dans l'affaire CPAS Wingene contre le gouverneur de la province de Flandre occidentale et le gouvernement flamand, le Conseil d'État a estimé que:

Primair een verzoek tot gedeeltelijke nietigverklaring van beschikking C(2009) 428 definitief van de Commissie van 28 januari 2009 in een procedure op grond van artikel 81 [EG] en artikel 53 van de EER-Overeenkomst (zaak COMP/39.406 — Olieslangen voor maritieme toepassingen), voor zover die beschikking verzoeksters betreft, en subsidiair een verzoek tot intrekking of aanzienlijke verlaging van de geldboete die hun bij die beschikking is opgelegd
À titre principal, demande d’annulation partielle de la décision C(2009) 428 final de la Commission, du 28 janvier 2009, relative à une procédure d’application de l’article 81 [CE] et de l’article 53 de l’accord EEE (Affaire COMP/39.406 — Tuyaux marins), dans la mesure où cette décision concerne les requérantes, et, à titre subsidiaire, demande d’annulation ou de réduction substantielle de l’amende qui leur a été imposée dans ladite décision.

[21] Dellas,zaak C-14/04; FNV , zaak C-124/05; Isère, zaak C-428/09.
[21] Affaire C-14/04, Dellas ; affaire C-124/05, FNV ; affaire C-428/09, Isère.

In zaak C‑428/11 (Purely Creative e.a., arrest van 18 oktober 2012) moest het Europees Hof van Justitie zich voor het eerst uitspreken over de uitlegging van een bepaling van bijlage I bij de richtlijn, met name punt 31, dat handelaren verbiedt de indruk te wekken dat de consument al een prijs heeft gewonnen, als het ophalen van de prijs afhankelijk is van de betaling van een bedrag of daaraan kosten zijn verbonden.
Dans l’affaire C-428/11 (Purely Creative e.a., 18 octobre 2012), la Cour était, pour la première fois, appelée à interpréter une disposition de l’annexe I de la directive, plus précisément son point 31 qui interdit aux professionnels de donner aux consommateurs l’impression qu’ils ont déjà gagné un prix lorsque la réclamation de ce prix est subordonnée à l’obligation de verser de l’argent ou de supporter un coût.