Vertaling van "zaak c-290 99 raad " (Nederlands → Frans) :

(1) Hof van Justitie, 19 maart 2002, zaak C-309/99, J. C. J. Wouters, J. W. Savelbergh en Price Waterhouse Belastingadviseurs BV tegen Algemene Raad van de Nederlandse Orde van advocaten, JT, 2002 (eveneens te consulteren via de webstek van het Europees Hof van Justitie : www. curia. eu. int).
(1) Cour de Justice, 19 mars 2002, affaire c-309/99, J. C. J. Wouters, J. W. Savelbergh et Price Waterhouse Belastingadviseur BV contre Algemene Raad van de Nederlandse Orde van advocaten, JT, 2002 (également consultable sur le site web de la Cour européenne de justice : www. curia. eu. int).

(1) Arrest van het Hof van 19 februari 2002 in zaak C-35/99 (verzoek van de Pretore di Pinerolo bij beschikking om een prejudiciële beslissing) : Strafzaak tegen Manuele Arduino :(« Bindende tariefregeling voor advocaten — Besluit van de Nationale Raad van de Orde — Goedkeuring door de minister van Justitie — Artikelen 5 en 85 EG-Verdrag (thans artikelen 10 EG en 81 EG) ») (2002/C 109/02); PB C 109 van 4 mei 2002, blz. 1.
(1) Arrêt de la Cour du 19 février 2002 dans l'affaire C-35/99 (demande de décision préjudicielle du Pretore di Pinerolo): Manuele Arduino/ (« Tarif obligatoire des honoraires d'avocat — Délibération du Conseil national de l'ordre — Approbation par le ministre de la Justice — Articles 5 et 85 du traité CE (devenus articles 10 CE et 81 CE) ») (2002/C 109/02); JO C 109 du 4 mai 2002, p. 1.

(1) Arrest van het Hof van 19 februari 2002 in zaak C-35/99 (verzoek van de Pretore di Pinerolo bij beschikking om een prejudiciële beslissing) : Strafzaak tegen Manuele Arduino : (« Bindende tariefregeling voor advocaten — Besluit van de Nationale Raad van de Orde — Goedkeuring door de minister van Justitie — Artikelen 5 en 85 EG-Verdrag (thans artikelen 10 EG en 81 EG) ») (2002/C 109/02); PB C 109 van 4 mei 2002, blz. 1.
(1) Arrêt de la Cour du 19 février 2002 dans l'affaire C-35/99 (demande de décision préjudicielle du Pretore di Pinerolo): Manuele Arduino/ (« Tarif obligatoire des honoraires d'avocat — Délibération du Conseil national de l'ordre — Approbation par le ministre de la Justice — Articles 5 et 85 du traité CE (devenus articles 10 CE et 81 CE) ») (2002/C 109/02); JO C 109 du 4 mai 2002, p. 1.

(1) Hof van Justitie, 19 maart 2002, zaak C-309/99, J.C.J. Wouters, J. W. Savelbergh en Price Waterhouse Belastingadviseurs BV tegen Algemene Raad van de Nederlandse Orde van advocaten, JT, 2002 (eveneens te consulteren via de webstek van het Europees Hof van Justitie : www.curia.eu.int).
(1) Cour de Justice, 19 mars 2002, affaire c-309/99, J.C.J. Wouters, J.W. Savelbergh et Price Waterhouse Belastingadviseur BV contre Algemene Raad van de Nederlandse Orde van advocaten, JT, 2002 (également consultable sur le site web de la Cour européenne de justice : www.curia.eu.int).

Zowel in de rechtspraak als in de rechtsleer wordt uit de voormelde grondwetsbepalingen afgeleid dat het oprichten en organiseren van de diensten van algemeen bestuur zaak van de Koning is (advies 37.904/4 gegeven op 22 december 2004 over een voorstel van wet 'tot oprichting van een FOD Migratie, tot afschaffing van de Dienst Vreemdelingenzaken en tot overheveling van de taken inzake het vreemdelingen- en het asielbeleid van de FOD Binnenlandse Zaken naar de FOD Migratie' (Parl.St. Kamer 2004-05, nr. 1465/001); zie inzonderheid ook Grondwettelijk Hof, 2 juni 2004, nr. 99/2004, B.6.2; J. VELAERS, De Grondwet en de Raad van State, afdeling wetgeving, Maklu, Antwerpen, 1999, 369; Fr. DELPEREE, Le droit constitutionnel de la Belgique, Brussel, Bruylant, 2000, 898; D. Batselé, T. Mortier en M. Scarcez, Initiation au droit constitutionnel, 2e ed., Brussel, Bruylant, 2014, 317).
Tant la jurisprudence que la doctrine déduisent des dispositions constitutionnelles précitées que la création et l'organisation des services de l'administration générale sont de la compétence exclusive du Roi (Avis 37.904/4 donné le 22 décembre 2004 sur une proposition de loi `visant à créer un SPF Migrations, à supprimer l'Office des étrangers et à transférer les missions de politique des étrangers et d'asile du SPF Intérieur au SPF Migrations' (Doc., parl., Chambre, 2004-2005, n° 1465/001); voir aussi notamment : C.C., 2 juin 2004, arrêt n° 99/2004, B.6.2; J. Velaers, De Grondwet en de Raad van State, afdeling wetgeving, Anvers, Maklu, 1999, p. 369; Fr. Delpérée, Le droit constitutionnel de la Belgique, Bruxelles, Bruylant, 2000, p. 898; D. Batselé, T. Mortier et M. Scarcez, Initiation au droit constitutionnel, 2e éd., Bruxelles, Bruylant, 2014, p. 317).

Ook al heeft het Arbitragehof die zaak moeten onderzoeken met verwijzing naar de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, wat de Raad van State niet heeft moeten doen, dan nog deed deze omweg, zoals we reeds hebben gesteld, niets af aan de intensiteit van de controle van het Hof in verband met het reeds vermelde Verdrag. Terwijl het Arbitragehof, waarbij de zaak door de Raad van State zelf aanhangig was gemaakt, in zijn arresten nrs. 17/99 en 48/99 had gesteld dat die praktijk geen schending inhield van artikel 6 van het Verdrag, heeft de Raad van State, onmiddellijk, zonder de vraag nog aan het Arbitragehof te stellen, een tegengestelde uitspraak gedaan en de betrokken staatsraad gewraakt wegens de schijn van partijdigheid, die in strijd met het reeds vermelde artikel 6 werd geacht, en voortvloeide uit de aanwezigheid van die magistraat zowel in kortgeding als bij de behandeling van de zaak ten gronde.
Alors que la Cour d'arbitrage, saisie d'ailleurs par le Conseil d'État lui-même, avait admis par ses arrêts nº 17/99 et 48/99 que cette pratique ne violait pas l'article 6 de la Convention, le Conseil d'État, statuant directement, sans interroger à nouveau la Cour d'arbitrage, a décidé en sens contraire et a prononcé la récusation du conseiller d'État concerné en raison de l'apparence de partialité, jugée contraire à l'article 6 précité, résultant de la présence de ce magistrat tant en référé qu'au fond.

Deze procedure is slechts ingeleid tegen één ander lid van de Commissie, Bangemann (zaak C-290/99, Raad/Bangemann), die echter door de Raad werd ingetrokken voordat het Hof uitspraak had gedaan.
Cette procédure n'avait été qu'entamée en rapport avec un autre membre de la Commission, M. Bangemann (Conseil/Bangemann, C-290/99), mais le Conseil s'est désisté avant que la Cour n'ait statué.

Hoewel het EURATOM-VERDRAG geen expliciete rechtsgrondslag voor nucleaire veiligheid bevat, heeft het Hof van Justitie in een aantal gevallen (zaak 187/87 Saarland et al. [1988] Jurisprudentie 5013, zaak C-70/88, Parlement vs. Raad [1991] Jurisprudentie blz. I-4529 en zaak C-29/99, Parlement vs. Raad [2002], Jurisprudentie blz. I-11221) geoordeeld dat het ter bepaling van de bevoegdheden van de Gemeenschap niet dienstig is om een kunstmatig onderscheid te maken tussen de bescherming van de gezondheid van de bevolking en de veiligheid van bronnen van ioniserende straling, en dat de Gemeenschap derhalve over wetgevingsbevoegdheid beschikt om ter bescherming van de gezondheid een vergunningstelsel in te voeren dat door de lidstaten moet worden toegepast.
Certes, le traité EURATOM ne contient aucune base juridique explicite en matière de sûreté nucléaire, mais la Cour de justice a jugé, dans une série d'affaires (affaire 187/87 Saarland et autres [1988] recueil 5013; affaire C-70/88 Parlement contre Conseil [1991] recueil I-4529 et affaire C-29/99 Parlement contre Conseil [2002] recueil I-11221), qu'il ne convient pas d'opérer, pour délimiter les compétences de la Communauté en matière de sûreté nucléaire, une distinction artificielle entre la protection sanitaire de la population et la sûreté des sources de radiations ionisantes, et que par conséquent, la Communauté dispose d'une compétence normative afin d'établir, en vue de la protection sanitaire, un système d'autorisation qui doit être appliqué par les États membres.

De Commissie heeft, bij het formuleren van deze bezwaren, rekening gehouden met diverse arresten van het Europees Hof van Justitie. Zo kan volgens een arrest van het Hof van 23 mei 2000 (in zaak C-58/99, Commissie/Italië) onder meer het recht om bestuurders te benoemen in de raad van bestuur mogelijk in strijd zijn met de verplichtingen die uit hoofde van de artikelen 43 en 56 van het EG-Verdrag op een lidstaat rusten. In zijn arresten van 4 juni 2002 (in zaak C-483/99, Commissie/Frankrijk, zaak C-503/99, Commissie/België en zaak C-367/98, Commissie/Portugal) oordeelde het Hof dat wetgeving die investeerders uit andere lidstaten ervan weerhoudt in ondernemingen te investeren, het vrije verkeer van kapitaal illusoir kan maken, en zodoende een beperking kan inhouden van het kapitaalverkeer.
Dans les préoccupations qu'elle exprime, la Commission prend en compte, d'une part, l'arrêt de la Cour de justice du 23 mai 2000 (Commission/Italie, affaire C-58/99) qui constate notamment que le pouvoir de nommer des membres au conseil d'administration d'une société pouvait être contraire aux obligations qui incombent aux États membres en vertu des articles 43 et 56 du Traité et, d'autre part, les arrêts de la Cour du 4 juin 2002 - Commission/France (C-483/99), Commission/Belgique (C-503/99) et Commission/Portugal (C-367/98) - dont il ressort qu'une législation susceptible de dissuader les investisseurs d'autres États membres de réaliser des investissements en capital peut rendre illusoire la libre circulation des capitaux et donc constituer une restriction à cette circulation.

Arrest in zaak C-353/99 P Raad van de Unie/Hautala
Arrêt dans l'affaire C-353/99P Conseil de l'Union / Hautala