Vertaling van "wordt slechts gesteld bij gebreke aan enige andersluidende bepaling " (Nederlands → Frans) :

De vereiste te legaliseren wordt slechts gesteld bij gebreke aan enige andersluidende bepaling in een internationaal verdrag.
L'exigence de légalisation ne s'impose qu'à défaut de toute disposition contraire d'un traité international.

Wordt gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot twee jaar en met een geldboete van 50 tot 100.000 euro, of met slechts één van die straffen alleen : [...] 3° diegene die, minstens wegens nalatigheid, een bepaling van een verordening van de Europese Unie zoals voorzien in artikel 2 overtreedt, voor zover het niet reeds door een andere ordonnantie strafbaar wordt gesteld, of, tenminste wegens nalatigheid, behoudens een andersluidende bepaling, feiten pleegt, die door of krachtens een wet of ordonnantie voorzien in artikel 2 en niet zoals voorzien in de paragrafen 3 en 4 van huidig artikel, strafbaar worden gesteld.
Est passible d'un emprisonnement de huit jours à deux ans et d'une amende de 50 à 100.000 euros, ou d'une de ces peines seulement : [...] 3° celui qui au moins par négligence, sauf disposition contraire, viole une disposition d'un règlement de l'Union européenne visée à l'article 2, pour autant qu'elle ne soit pas déjà incriminée par une autre ordonnance, ou commet au moins par négligence, sauf disposition contraire, des faits incriminés pénalement par ou en vertu d'une loi ou d'une ordonnance visée à l'article 2 et non visée aux paragraphes 3 et 4 du présent article.

Elk verweermiddel kan ten opzichte van de kredietgever slechts worden ingeroepen op voorwaarde dat : 1° de consument bij een aangetekende zending, de verkoper van het goed of de dienstverlener met het oog op de uitvoering van de overeenkomst in gebreke heeft gesteld, zonder dat hij genoegdoening heeft verkregen binnen een termijn van een maand vanaf de datum van verzending; 2° de consument de kredietgever op de hoogte heeft gesteld dat wanneer hij van de verkoper van het goed of van de dienstverlener geen genoegdoening heeft bekomen overeenkomstig de bepaling onder 1°, hij de nog verschuldigde betalingen op een geblokkeerde rekening zal storten.
Toute exception ne peut être invoquée à l'égard du prêteur qu'à condition que : 1° le consommateur ait mis le vendeur du bien ou le prestataire du service en demeure par envoi recommandé d'exécuter les obligations découlant du contrat, sans avoir obtenu satisfaction dans un délai d'un mois à partir de la date d'envoi; 2° le consommateur ait informé le prêteur qu'à défaut d'obtenir satisfaction auprès du vendeur du bien ou du prestataire de services conformément au 1°, il effectuera le paiement des versements restant dus sur un compte bloqué.

Bij gebreke aan enige andersluidende wettelijke of statutaire bepaling zijn volgende regels van toepassing :
A défaut d'une disposition légale ou statutaire contraire, les règles suivantes sont d'application :

Het enige middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet (eerste en tweede onderdeel), in samenhang gelezen met artikel 5 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (tweede onderdeel), doordat de bestreden bepaling van januari 2009 tot februari 2012 een onverantwoord verschil in behandeling zou handhaven tussen de personen met een geestesstoornis naargelang zij onderworpen zijn aan de voormelde wet van 1 juli 1964 tot bescherming van de maatschappij, of aan de voormelde wet van 26 juni 1990 : terwijl de laatstgenoemden in een psychiatrische instelling worden opgenomen op grond van een beslissing van de vrederechter, die is genomen op grond van artikel 1, § 2, van de wet van 26 juni 1990, blijven de eerstgenoemden, die zijn veroordeeld tot een vrijheidsberovende straf en die gedurende hun hechtenis zijn geïnterneerd krachtens een beslissing van de minister van Justitie op grond van artikel 21 van de wet van 1 juli 1964, geïnterneerd na het verstrijken van hun straf, kunnen zij de strafinrichting slechts verlaten onder de voorwaarden die zijn vastgesteld door de commissie tot bescherming van de maatschappij, en kunnen zij niet in een psychiatrische instelling worden opgenomen zolang de door de bestreden wet beoogde bepalingen van de wet van 21 april 2007 niet in werking zijn gesteld.
Le moyen unique est pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution (première et seconde branches), lus en combinaison avec l'article 5 de la Convention européenne des droits de l'homme (seconde branche), en ce que la disposition attaquée maintiendrait de janvier 2009 à février 2012 une différence de traitement qui ne serait pas justifiée entre les personnes atteintes d'un trouble mental, suivant qu'elles sont soumises à la loi du 1 juillet 1964 de défense sociale précitée ou à la loi du 26 juin 1990 précitée : alors que les secondes sont hospitalisées dans un établissement psychiatrique en vertu d'une décision du juge de paix prise sur la base de l'article 1, § 2, de la loi du 26 juin 1990, les premières, condamnées à une peine privative de liberté et internées pendant leur détention en vertu d'une décision prise par le ministre de la Justice sur la base de l'article 21 de la loi du 1 juillet 1964, restent internées à l'issue de leur peine, ne peuvent quitter l'établissement pénitentiaire qu'aux conditions fixées par la commission de défense sociale et ne pourront être hospitalisées dans un établissement psychiatrique tant que ne seront pas mises en vigueur les dispositions de la loi du 21 avril 2007 visées par la loi attaquée.

« Schendt artikel 21, § 3, van de wet van 13 juni 1966 betreffende de rust- en overlevingspensioenen voor arbeiders, bedienden, zeevarenden onder Belgische vlag, mijnwerkers en vrijwillig verzekerden, zoals gewijzigd bij het koninklijk besluit nr. 205 van 29 augustus 1983 (artikel 3, 3), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het voorziet in een identieke verjaringstermijn van vijf jaar voor de terugvordering van een onverschuldigd bedrag dat van een gepensioneerde wordt teruggevorderd naargelang dat onverschuldigd bedrag zijn oorsprong vindt in bedrieglijke handelingen of in valse of welbewust onvolledige verklaringen, enerzijds, of in het niet afleggen van een verklaring die is voorgeschreven door een wets- of verordenende bepaling of die volgt uit een vroeger aangegane verbintenis, anderzijds, terwijl de in het eerste geval beoogde gepensioneerden een bewuste handeling van bedrieglijke aard hebben gesteld, terwijl het niet alleen mogelijk is dat diegenen bedoeld in het tweede geval te maken hebben gehad met een eenvoudig verzuim dat voortvloeit uit een vergissing of een slecht begrip dat niet op enige fraude wijst, maar ook dat zij aldus een daad van bedrieglijke aard hebben gesteld ?
« L'article 21, § 3, de la loi du 13 juin 1966 relative à la pension de retraite et de survie des ouvriers, des employés, des marins naviguant sous pavillon belge, des ouvriers mineurs et des assurés libres, tel que modifié par l'arrêté royal n° 205 du 29 août 1983 (article 3, 3°), ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit un délai de prescription identique de cinq ans pour l'action en récupération d'un indu réclamé à un pensionné selon que cet indu trouve son origine dans des manoeuvres frauduleuses ou des déclarations fausses ou sciemment incomplètes, d'une part, ou dans l'abstention de produire une déclaration prescrite par une disposition légale ou réglementaire ou résultant d'un engagement souscrit antérieurement, d'autre part, alors que les pensionnés visés par la première hypothèse ont posé un acte conscient de nature frauduleuse tandis que ceux visés par la seconde peuvent n'avoir été confrontés qu'à une simple omission résultant d'une erreur ou d'une mauvaise compréhension non révélatrice d'une quelconque fraude comme ils peuvent aussi avoir de la sorte posé un acte de nature frauduleuse ?