Traduction de «worden uitgesproken behoudens » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

behouden-behouding van deviezen | regeling krachtens welke deviezen mogen worden behouden
non-rétrocession de devises

waterbronnen beschermen | waterbronnen behouden | watervoorziening behouden
assurer la conservation de ressources en eau | assurer la préservation de ressources en eau

juiste bewaaromstandigheden voor medicatie handhaven | juiste bewaaromstandigheden voor medicijnen behouden | juiste bewaaromstandigheden voor geneesmiddelen handhaven | juiste bewaaromstandigheden voor medicatie behouden
assurer des conditions de stockage adéquates pour les médicaments

dikte van het glas behouden | glasdikte behouden
maintenir l’épaisseur d'un verre

behouden van de erkenning
maintien de l'agrément

behouden
conservation

behoudens
sauf

grampositief | met betrekking tot bacteriën die bij gramkleuring hun kleuring behouden
gram-positif | gardant la première coloration

alleen de uitgesproken tekst is authentiek | Check against delivery
le texte prononcé fait foi

staat waar het faillissement is uitgesproken
Etat où la faillite à été prononcée

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Art. 299. ­ Indien de echtscheiding wordt uitgesproken, behouden de echtgenoten alle voordelen die zij elkaar tijdens het huwelijk hebben verleend, tenzij een overeenkomst anders bepaalt».
« Art. 299. ­ Si le divorce est prononcé, les époux conservent tous les avantages qu'ils s'étaient faits pendant le mariage, sauf convention contraire».

De verbeurdverklaring inzake witwassen (art. 505 Sw) is eveneens een verplichte sanctie, die ambtshalve door de strafrechter moet worden uitgesproken, behoudens uitstel van de tenuitvoerlegging op basis van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie.
La confiscation en matière de blanchiment (article 505 du Code pénal) est également une sanction obligatoire qui doit d'office être prononcée par le juge répressif, sauf en cas de sursis à l'exécution sur la base de la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation.

4° in het zevende lid, worden de woorden "in het tweede lid, 7°, bedoelde sanctie mag" vervangen door de woorden "in het tweede lid, 8° en 9°, bedoelde sancties mogen" en het zevende lid wordt aangevuld met de zin "Behoudens de ernstige gevallen van fysiek of seksueel geweld, kan de in het tweede lid, 9°, bedoelde sanctie uitsluitend worden uitgesproken ten aanzien van een persoon die voorafgaand het voorwerp heeft uitgemaakt van een in het tweede lid, 8°, bedoelde sanctie".
4° dans l'alinéa 7, les mots "la sanction visée à l'alinéa 2, 7°, ne peut être prononcée" sont remplacés par les mots "les sanctions visées à l'alinéa 2, 8° et 9°, ne peuvent être prononcées" et l'alinéa 7 est complété par la phrase "Hormis pour les cas sérieux de violence physique ou sexuelle, la sanction visée à l'alinéa 2, 9°, ne peut être prononcée qu'à l'égard d'une personne ayant fait au préalable l'objet d'une sanction visée à l'alinéa 2, 8°".

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 629bis van het Gerechtelijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het de familierechtbank op absolute wijze de mogelijkheid zou ontzeggen om rekening te houden met het hogere belang van het kind en de zaak te behouden indien het belang van het kind dat vereist en indien een vroegere beslissing ten aanzien van dat kind door een andere rechter, waarbij een vordering werd ingesteld in de aangelegenheden bedoeld in artikel 572bis, is uitgesproken, terwijl het de familierechtbank waarbij de vordering is ingesteld overeenkomstig het in het geding zijnde artikel 629bis, § 1, toestaat de zaak in dat geval door te verwijzen.
La Cour est interrogée sur la compatibilité de l'article 629bis du Code judiciaire avec les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il priverait de manière absolue le tribunal de la famille de la possibilité de tenir compte de l'intérêt supérieur de l'enfant, et de garder la cause si l'intérêt de l'enfant le commande et qu'une décision antérieure a été prononcée le concernant par un autre juge saisi d'une demande dans les matières visées à l'article 572bis, alors qu'il permet au tribunal de la famille saisi conformément à l'article 629bis, § 1, en cause de renvoyer la cause dans cette hypothèse.

Moerman, E. Derycke, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 2 december 2014 in zake A.L. tegen M. E.M., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 16 december 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 629bis van het Gerechtelijk Wetboek niet met name de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 8 ervan, in zoverre het de rechter op absolute wijze de mogelijkheid ontzegt rekening te houden met het noodzakelijkerwijs hogere belang van het kind, door het hem niet mogelijk te maken de zaak te behouden in de hypothese dat het belang van het kind dat vereist en dat een vroegere beslissing ten aanzien van dat kind door een andere rechter is uitgesproken, terwijl het die andere rechter toestaat de zaak in die hypothese door te verwijzen ?
Moerman, E. Derycke, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 2 décembre 2014 en cause de A.L. contre M. E.M., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 16 décembre 2014, le Tribunal de première instance de Liège, division Liège, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 629bis du Code judiciaire ne viole-t-il pas notamment les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 8 de cette dernière, en ce qu'il prive de manière absolue le juge de la possibilité de tenir compte de l'intérêt nécessairement supérieur de l'enfant, en ne lui permettant pas de garder la cause dans l'hypothèse où l'intérêt de l'enfant le commande et qu'une décision antérieure a été prononcée le concernant par un autre juge alors qu'il permet à ce dernier de renvoyer la cause dans cette hypothèse ?

Artikel 110 van de Grondwet bepaalt nog steeds: "De Koning heeft het recht de door de rechters uitgesproken straffen kwijt te schelden of te verminderen, behoudens hetgeen ten aanzien van de ministers en van de leden van de Gemeenschaps- en Gewestregeringen is bepaald".
L'article 110 de la Constitution stipule toujours que: "Le Roi a le droit de remettre ou de réduire les peines prononcées par les juges, sauf ce qui est statué relativement aux ministres et aux membres des Gouvernements de communauté et de région".

Anderzijds schendt een straf die uitgesproken wordt in de vorm van een eenvoudige schuldigverklaring, een van de grondbeginselen van het strafrecht, namelijk dat de rechter zich tegelijkertijd uitspreekt over de schuld en over de straf (A. Jacobs, « La prescription en matière pénale », in Formation permanente CUP, « La prescription », Vol. XXIII, april 1998, geciteerd door de Raad van State, Stuk Kamer, nr. 1961/4, 98-99, blz. 5), behoudens andersluidende wettelijke bepaling (bijvoorbeeld artikel 65, tweede lid, van het Strafwetboek, waar de rechter toch verwijst naar vroeger uitgesproken straffen).
Par ailleurs, la sanction sous forme de simple déclaration de culpabilité heurte un des principes fondamentaux du droit pénal, à savoir que le juge du fond se prononce à la fois et de manière indissociable sur la culpabilité et sur la peine (A. Jacobs, la prescription en matière pénale, dans Formation permanente, CUP, la prescription, vol. XXIII, avril 1998, cité par le Conseil d'État, doc. Chambre, nº 1961-4, 98/99, p. 5), sauf disposition légale contraire (exemple, article 65, alinéa 2, du Code pénal, où le juge renvoie néanmoins à des peines antérieurement prononcées).

E. overwegende dat met de richtlijn audiovisuele mediadiensten wordt beoogd recht te doen aan de culturele aard van audiovisuele mediadiensten, die, als dragers van identiteiten en waarden, uitgesproken belangrijk zijn voor de maatschappij en de democratie, alsmede de onafhankelijke culturele ontwikkeling in de lidstaten te behouden en daarbij de culturele diversiteit in de Unie te waarborgen, in het bijzonder door een minimale harmonisatie van Europese mediawetgeving en door de vervaardiging van Europese audiovisuele producties te bevorderen;
E. considérant que la directive SMA vise à ce qu'il soit tenu compte de la dimension culturelle des services de médias audiovisuels qui revêtent une importance particulière pour la société et la démocratie en tant que vecteurs d'identités et de valeurs, ainsi qu'à préserver l'indépendance du développement culturel dans les États membres tout en sauvegardant la diversité culturelle dans l'Union, en particulier grâce à une harmonisation minimale et à la promotion des œuvres audiovisuelles européennes;