Vertaling van "woord kinderen bedoeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Spreker wijst er bovendien op dat indien men de term « parent » gebruikt, er geen enkele dubbelzinnigheid over de draagwijdte van dit woord kan bestaan, want zowel het opschrift van het ontwerp als de bepalingen ervan verduidelijken expliciet dat de door de ouders te betalen onderhoudsbijdragen « voor hun hun kinderen » worden bedoeld, wat duidelijk verwijst naar de beperkende zin van de term « parents ».
L'intervenant signale en outre que si l'on utilise le terme « parent », il ne peut exister aucune ambiguïté sur la portée de ce mot, car tant le titre du projet que ses dispositions précisent explicitement que l'on vise les contributions alimentaires des parents « au profit de leurs enfants », ce qui renvoie clairement au sens restrictif du terme « parents ».

Met het woord « onderhoudsbijdrage » wordt in het burgerlijk recht echter alleen de bijdrage voor de onderhouds- en opvoedingskosten van kinderen in de zin van artikel 203bis van het Burgerlijk Wetboek bedoeld, dat wil zeggen dat de bijdrage van de vader en de moeder in de schuld de verdeling tussen beiden is van de verplichting van artikel 203 van het Burgerlijk Wetboek ten gunste van het kind, met uitsluiting van alle andere uitkeringen tot onderhoud.
Or, les termes « contributions alimentaires » visent, en droit civil, exclusivement la contribution aux frais d'entretien et d'éducation des enfants au sens de l'article 203bis du Code civil, c'est-à-dire le rapport de contribution à la dette, étant la répartition entre les père et mère de l'obligation définie en faveur de l'enfant par l'article 203 du Code civil, à l'exclusion de toutes autres pensions alimentaires.

4. In dit kaderbesluit worden met het woord “kinderen” bedoeld personen jonger dan 16 jaar. Het staat de lidstaten vrij een hogere leeftijdsgrens vast te stellen. De lidstaten trachten een constructieve dialoog op gang te brengen om te komen tot een gezamenlijke definitie van de leeftijd waarop iemand als kind wordt beschouwd waarbij het streven is een ruime bescherming van kinderen te waarborgen door te trachten deze leeftijd te bepalen op 18 jaar.
Les États membres s'efforcent d'engager un dialogue constructif pour s'accorder sur une définition commune de l'âge en deçà duquel toute personne est considérée comme un enfant en vue de garantir une large protection des enfants en s'efforçant de fixer cet âge à dix-huit ans .