Traduction de «wijze heeft behandeld en daardoor bepaalde bedrijven » (Néerlandais → Français) :

3. In de derde plaats heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat het recht om een bepaalde staat te bezoeken, zelfs tijdelijk, om diensten te ontvangen (een recht dat door het Gemeenschapsrecht wordt gewaarborgd), het recht meebrengt om op dezelfde wijze te worden behandeld als onderdanen of ingezetenen van dat land wat betreft de bescherming van de lichamelijke integriteit van de persoon (zie arrest-Cowan) [3].
*Troisièmement, la Cour de justice a estimé que le droit de se rendre dans un État, même à titre temporaire, en tant que simple destinataire de services (droit garanti par le droit communautaire), comporte le droit de bénéficier du même traitement que les ressortissants nationaux ou les résidents de ce pays en ce qui concerne la protection de l'intégrité physique de la personne (voir l'arrêt Cowan) [3].

Volgens de rechtspraak van het Hof van Justitie: "kan de Commissie alleen discriminatie worden verweten, wanneer zij vergelijkbare situaties op verschillende wijze heeft behandeld en daardoor bepaalde bedrijven in verhouding tot andere heeft benadeeld, zonder dat dit onderscheid in behandeling door het bestaan van objectieve verschillen van een zeker gewicht wordt gerechtvaardigd"(4).
En effet, la Cour de justice a statué que, "pour qu'on puisse reprocher à la Commission d'avoir commis une discrimination, il faut qu'elle ait traité d'une façon différente des situations comparables, entraînant un désavantage pour certains opérateurs par rapport à d'autres, sans que cette différence de traitement soit justifiée par l'existence de différences objectives d'une certaine importance"(4).

De Raad van State bevestigde in zijn advies nr. 37.797/2 bij de wet van 10 augustus 2005 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek wat betreft de wedden van de referendarissen en de parketjuristen bij de hoven van beroep en bij de rechtbanken van eerste aanleg, van de griffiers en de secretarissen van het parket en tot wijziging van de artikelen 259duodecies en 285bis van hetzelfde Wetboek, dat de essentie van het arrest van het Arbitragehof is « dat het Arbitragehof meer bepaald gesteld (heeft) dat de griffiers moeten worden behandeld op dezelfde wijze als de magistraten wat de toepassing van de voormelde wet van 19 december 1974 betreft ».
Le Conseil d'État confirme dans son avis nº 37.797/2 relatif à la loi du 10 août 2005 modifiant le Code judiciaire en ce qui concerne les traitements des référendaires et juristes de parquet près les cours et les tribunaux de première instance, des greffiers et des secrétaires de parquet et modifiant les articles 259duodecies et 285bis du même Code, que l'essence de l'arrêt de la Cour d'Arbitrage est « que la cour d'arbitrage a précisément estimé que les greffiers devaient être traités de la même manière que les magistrats en ce qui concerne l'application de la loi du 19 décembre 1974 précitée ».

Dat brengt het Hof ertoe te onderzoeken of de federale wetgever, doordat hij nadien wetten heeft aangenomen waarin de fiscaliteit van de gewesten wordt behandeld, niet zelf, op impliciete maar zekere wijze, heeft geoordeeld dat, in bepaalde aangelegenheden, de noodzakelijkheid van die vrijstelling niet langer was aangetoond.
Ceci amène la Cour à examiner si, en adoptant ultérieurement des lois qui traitent de la fiscalité des régions, le législateur fédéral n'a pas lui-même estimé, de manière implicite mais certaine, que, dans des matières déterminées, la nécessité de cette exemption n'était plus démontrée.

Dat aspect brengt het Hof ertoe te onderzoeken of de federale wetgever, doordat hij nadien wetten heeft aangenomen waarin de fiscaliteit van de gewesten wordt behandeld, niet zelf, op impliciete maar zekere wijze, heeft geoordeeld dat, in bepaalde aangelegenheden, de noodzakelijkheid van die vrijstelling niet langer was aangetoond.
Cet aspect de la question invite la Cour à examiner si, en adoptant ultérieurement des lois qui traitent de la fiscalité des régions, le législateur fédéral n'a pas lui-même estimé, de manière implicite mais certaine, que, dans des matières déterminées, la nécessité de cette exemption n'était plus démontrée.

Dat deel van de vraag brengt het Hof ertoe te onderzoeken of de federale wetgever, doordat hij nadien wetten heeft aangenomen waarin de fiscaliteit van de gewesten wordt behandeld, niet zelf, op impliciete maar zekere wijze, heeft geoordeeld dat, in bepaalde aangelegenheden, de noodzakelijkheid van die vrijstelling niet langer was aangetoond.
Cette partie de la question invite la Cour à examiner si, en adoptant ultérieurement des lois qui traitent de la fiscalité des régions, le législateur fédéral n'a pas lui-même estimé, de manière implicite mais certaine, que, dans des matières déterminées, la nécessité de cette exemption n'était plus démontrée.

1. De lidstaten waarborgen dat een aanvrager die meent dat zijn verzoek om informatie is veronachtzaamd, ten onrechte (geheel of gedeeltelijk) is geweigerd, onvoldoende is beantwoord of op een andere wijze niet is behandeld overeenkomstig het bepaalde in artikel 3, 4 of 5, toegang heeft tot een procedure waarin het handelen of nalaten van de betrokken overheidsinstantie opnieuw door die of door een andere overheidsinstantie, dan wel door een bij wet opgericht onafhankelijk en onpartijdig orgaan bestuursrechtelijk kan worden getoetst.
1. Les États membres prennent les dispositions nécessaires pour que tout demandeur qui considère que sa demande d'information a été ignorée, indûment rejetée (en partie ou en totalité), ou bien qu'elle a été insuffisamment prise en compte ou n'a pas été traitée conformément aux articles 3, 4 ou 5, puisse engager une procédure dans le cadre de laquelle les actes ou omissions de l'autorité publique concernée peuvent être réexaminés par cette autorité publique ou par une autre ou faire l'objet d'un recours administratif devant un organe indépendant et impartial établi par la loi.

De door de eerste verzoekende partij in haar verzoekschrift aangebrachte elementen, toegevoegd aan andere (bijvoorbeeld het verslag van de onderzoekscommissie in Frankrijk die de antroposofie op betwistbare wijze heeft behandeld, het recht tot antwoord op de televisiezender France 2), wijzen op voldoende wijze erop dat de bestreden wet de activiteiten van de eerste verzoekende partij rechtstreeks en ongunstig kan raken, zeker wanneer men weet dat het Centrum een documentatie ter beschikking moet houden van het publiek en die documentatie zeer waarschijnlijk bepaalde van de eerder vermelde informaties over de antroposofie zal bevatten.
Les éléments produits par la première partie requérante dans sa requête, joints à d'autres (par exemple le rapport de la commission d'enquête en France qui a traité de manière contestée de l'anthroposophie, le droit de réponse télévisé sur France 2), indiquent à suffisance que la loi entreprise risque d'affecter directement et défavorablement les activités de la première partie requérante, spécialement lorsque l'on sait que le Centre est chargé d'assurer une documentation accessible au public et que cette documentation intégrera selon toute vraisemblance des éléments d'information mentionnés plus haut concernant l'anthroposophie.

De lidstaten zorgen ervoor dat een aanvrager die van mening is dat zijn verzoek om informatie niet is behandeld, ten onrechte geheel of gedeeltelijk is geweigerd, onvoldoende is beantwoord of op andere wijze niet is behandeld overeenkomstig het bepaalde in de artikelen 3, 4 of 5, toegang heeft tot een procedure voor een rechtbank of andere bij wet opgerichte instantie waarin de handelingen of nalatigheden van de betrokken overheidsinstantie aan een herziening kunnen worden onderworpen.
Les États membres prennent les dispositions nécessaires pour que tout demandeur qui considère que sa demande d'information a été ignorée, indûment rejetée (en partie ou en totalité), ou bien a fait l'objet d'une réponse inadéquate ou n'a pas été traitée conformément aux articles 3, 4 ou 5, puisse engager une procédure devant une juridiction ou tout autre organe établi par la loi compétent pour examiner les actes et omissions de l'autorité publique concernée.