Als wij onze blik verheffen, komt het Verdrag van Rome van oktober 2004 ons eerder voor als de zondebok voor een wijd verspreid gevoel van onbehagen, niet zozeer over het institutioneel bestel maar over de beleidsvormen waarmee de Unie wordt bestuurd.
En y regardant bien, le traité de Rome d’octobre 2004 semble plutôt être le bouc émissaire d’un malaise répandu qui a moins trait au système institutionnel qu’aux politiques gouvernementales de l’Union.
