Traduction de «wie hoger beroep » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

(1) appelant | (2) verzoekster in hoger beroep | eiser in hoger beroep
partie appelante

gedaagde in hoger beroep | verweerder in hoger beroep
défendeur en appel

(?) verweerder in hoger beroep | gedaagde in hoger beroep | geïntimeerde (?)
partie intimée

rechtsmiddel [ beroep in cassatie | hoger beroep ]
voie de recours [ appel en justice | pourvoi | pourvoi en cassation | recours en révision ]

hoger beroep
degré d'appel

jeugdrechter in hoger beroep
juge d'appel de la jeunesse

rechter in hoger beroep
juge d'appel

hogere rechtspraak [ hof van beroep | hof van cassatie | Hoge Raad der Nederlanden | oppergerechtshof | opperste gerechtshof ]
juridiction supérieure [ cour d'appel | Cour de cassation | Cour suprême | tribunal des conflits ]

beroepsprocedure (EU) [ beroep bij het Hof van justitie | klacht inzake communautaire geschillen ]
recours contentieux (UE) [ recours contentieux communautaire | recours devant la Cour de justice ]

docent acteren hoger onderwijs | docente acteren hoger onderwijs | docent drama hoger onderwijs | docent theater hoger onderwijs
professeur d’art dramatique | professeure d’art dramatique | professeur d’art dramatique/professeure d’art dramatique | professeur de théâtre/professeure de théâtre

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

1) Er wordt niet bepaald wie hoger beroep kan instellen.
1) On ne précise pas qui peut interjeter appel.

Teneinde de eenheid te bewaken in de toepassing van het mededingingsrecht, heeft de wetgever in de artikelen 42 van de WBEM 1991 en 42bis van de WBEM 1999 bepaald dat de rechter bij wie een geschil aanhangig is gemaakt waarvan de oplossing afhankelijk is van het al dan niet bestaan van een ongeoorloofde mededingingspraktijk, bijvoorbeeld in het kader van een vordering tot vergoeding van de schade, de behandeling van het geschil kan uitstellen en een prejudiciële vraag kan stellen aan het Hof van Beroep te Brussel, dat tevens in hoger beroep oordeelt over de administratiefrechtelijke handhaving van de mededinging en dus ook over het al dan niet geoorloofde karakter van de mededingingspraktijk.
Afin de garantir l'application uniforme du droit de la concurrence, le législateur a prévu aux articles 42 de la LPCE 1991 et 42bis de la LPCE 1999 que le juge saisi d'un litige dont la solution dépend de l'existence ou non d'une pratique de concurrence illicite, par exemple dans le cadre d'une action en réparation du dommage, peut surseoir à l'examen de l'affaire et poser une question préjudicielle à la Cour d'appel de Bruxelles, qui statue également en degré d'appel sur la répression administrative des infractions en matière de concurrence et donc aussi sur le caractère licite ou non de la pratique de concurrence.

Moet artikel 7, lid 1, van richtlijn 93/13/EEG (1), gelezen in samenhang met de artikelen 47, 34, lid 3, en 7 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (2), aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een procesrechtelijke bepaling die, zoals artikel 695, lid 4, van de Spaanse Ley de Enjuiciamiento Civil, bij de regeling van het hoger beroep tegen de beslissing op het verzet tegen de executie van verhypothekeerde of verpande zaken, uitsluitend hoger beroep toestaat tegen de beslissing tot beëindiging van de executie, buitentoepassinglating van een oneerlijk beding of afwijzing van een op de oneerlijkheid van een beding gebaseerd verzet, met als rechtstreeks gevolg dat de executerende kredietverstrekker over meer mogelijkheden om hoger beroep in te stellen beschikt dan de consument/geëxecuteerde?
L’article 7 de la directive 93/13/CEE (1), lu en combinaison avec les articles 47, 34, paragraphe 3, et 7 de la charte des droits fondamentaux de l’Union européenne (2), doit-il être interprété en ce sens qu’il s’oppose à une disposition procédurale telle que l’article 695, paragraphe 4, du code de procédure civile espagnol (ley de enjuiciamiento civil), qui, dans la réglementation du recours contre la décision se prononçant sur l’opposition à l’exécution de biens hypothéqués ou gagés, ne permet de faire appel que de l’ordonnance décidant de mettre fin à la procédure, de ne pas appliquer une clause abusive ou rejetant l’opposition fondée sur le caractère abusif d’une clause, ce qui a pour conséquence immédiate que le professionnel saisissant dispose de plus de voies de recours en appel que le consommateur saisi?

Wanneer de gedaagde in hoger beroep aan wie het verzoekschrift tot hoger beroep ter kennis moet worden gebracht, zijn woonplaats heeft in het eentalige Nederlandse taalgebied, kan worden afgeweken van de formaliteit van de vertaling voorgeschreven in artikel 38, tweede lid, van de wet op het gebruik der talen in gerechtszaken indien de taal van het verzoekschrift dezelfde is als die welke gebruikt is in eerste aanleg en impliciet aanvaard is door de partij aan wie het verzoekschrift tot hoger beroep ter kennis is gebracht (Hof van beroep Brussel, 24 februari 1988, vierde kamer, JT, 1988, blz. 341).
Lorsque la partie intimée à laquelle la requête d'appel doit être notifiée est domicilée en région unilingue néerlandaise, il peut être dérogé à la formalité de traduction prévue à l'article 38, alinéa 2, de la loi sur l'emploi des langues en matière judiciaire dès lors que la langue de la requête est celle dont il a été fait usage en première instance et qu'elle a été implicitement acceptée par la partie à laquelle la requête d'appel est notifiée (arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles, 24 février 1988, 4 ch., JT, 1988, p. 341).

Wanneer de tuchtprocedure betrekking heeft op een lid van het gerechtelijk personeel zijn de kamers van de tuchtrechtbank in hoger beroep samengesteld uit een raadsheer in de tuchtrechtbank in hoger beroep, een gewone raadsheer-assessor aangewezen uit de assessoren aangewezen door de minister van Justitie en van een niveau dat ten minste gelijk is aan dat van de persoon tegen wie een tuchtprocedure loopt, en een buitengewone raadsheer-assessor».
Lorsque la procédure disciplinaire concerne un membre du personnel judiciaire, les chambres du tribunal disciplinaire d'appel sont composées d'un conseiller au tribunal disciplinaire d'appel, d'un conseiller assesseur ordinaire désigné parmi les assesseurs désignés par le ministre de la Justice d'un niveau au moins égal à celui de la personne faisant l'objet d'une procédure disciplinaire, et d'un conseiller assesseur extraordinaire».

Wanneer de tuchtprocedure betrekking heeft op een lid van het gerechtelijk personeel zijn de kamers van de tuchtrechtbank in hoger beroep samengesteld uit twee raadsheren in de tuchtrechtbank in hoger beroep en een raadsheer-assessor aangewezen uit de assessoren aangewezen door de minister van Justitie en van een niveau dat ten minste gelijk is aan dat van de persoon tegen wie een tuchtprocedure loopt».
Lorsque la procédure disciplinaire concerne un membre du personnel judiciaire, les chambres du tribunal disciplinaire d'appel sont composées de deux conseillers au tribunal disciplinaire d'appel, et d'un conseiller assesseur désigné parmi les assesseurs désignés par le ministre de la Justice d'un niveau au moins égal à celui de la personne faisant l'objet d'une procédure disciplinaire».

Ten slotte mag bij deze beoordeling niet van andere criteria worden uitgegaan al naargelang zij wordt verricht na een procedure in eerste aanleg, een hoger beroep of een tweede hoger beroep.
Enfin, cette appréciation ne saurait être réalisée suivant des critères différents selon qu’elle intervient à l’issue d’une procédure en première instance, d’un appel ou d’un deuxième appel.

De verwijzende rechter, voor wie hoger beroep is ingesteld in een zaak die aanhangig is gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 12 september 2005 (datum van inwerkingtreding van de wet van 10 augustus 2005) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moet doen, ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, indien zij in die zin worden geïnterpreteerd dat de straffen waarin de nieuwe artikelen 433decies en volgende van het Strafwetboek voorzien minder zwaar moeten worden geacht dan de straffen waarin het vroegere artikel 77bis, § 1bis en § 5, van de wet van 15 december 1980 voorzag, zodat de nieuwe straffen moeten worden toegepast vanaf de inwerkingtreding van de voormelde artikelen 433decies en volgende, zelfs voor feiten die vóór die inwerkingtreding zijn gepleegd.
Le juge a quo, qui est saisi d'un appel formé dans une affaire relative à des infractions commises avant le 12 septembre 2005 (date d'entrée en vigueur de la loi du 10 août 2005) et qui doit statuer après cette date, interroge la Cour au sujet de la compatibilité des dispositions en cause avec le principe d'égalité et de non-discrimination, dans l'interprétation selon laquelle les peines prévues par les nouveaux articles 433decies et suivants du Code pénal doivent être considérées comme moins fortes que les peines prévues par l'ancien article 77bis, § 1bis et § 5, de la loi du 15 décembre 1980, de sorte que les nouvelles peines doivent être appliquées à partir de l'entrée en vigueur des articles 433decies et suivants précités, même pour les faits commis avant cette entrée en vigueur.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of het niet discriminerend is dat een politierechter voor wie hoger beroep werd ingesteld tegen een administratieve geldboete en een administratief stadionverbod, opgelegd wegens bepaalde gedragingen die het verloop van een voetbalwedstrijd verstoren (artikel 23 van de wet van 21 december 1998 betreffende de veiligheid bij voetbalwedstrijden, hierna « voetbalwet »), geen administratieve geldboete kan opleggen beneden het minimum vastgesteld in de artikelen 24 en 37 van dezelfde wet, terwijl de strafrechter artikel 85 van het Strafwetboek of « een andere strafrechtelijke gunstmaatregel afgeleid uit de bijzondere wetten » kan toepassen.
Le juge a quo demande à la Cour s'il n'est pas discriminatoire qu'un juge de police, saisi par l'appel interjeté contre une amende administrative et une interdiction administrative de stade encourues pour certains comportements troublant le déroulement d'un match de football (article 23 de la loi du 21 décembre 1998 relative à la sécurité lors des matches de football, dénommée ci-après « loi sur le football »), ne peut infliger une amende administrative inférieure au minimum fixé dans les articles 24 et 37 de cette même loi, alors que le juge pénal peut appliquer l'article 85 du Code pénal ou « une autre mesure de faveur pénale découlant des lois particulières ».