Traduction de «wetgeving in plaats » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

nationaal recht [ binnenlands recht | nationale rechtsorde | nationale voorschriften | nationale wetgeving | wetgeving van de lidstaten ]
droit national [ droit interne | législation des États membres | législation nationale | ordre juridique national | réglementation nationale ]

raad geven aan wetgevers | advies geven aan wetgevers | wetgevers adviseren
conseiller des législateurs

wetgeving inzake omzetbelasting | wetgeving inzake belasting over de toegevoegde waarde | wetgeving inzake btw
législation relative à la taxe sur la valeur ajoutée

de kwaliteit van wetgeving garanderen | de kwaliteit van wetgeving verzekeren | zorgen voor de kwaliteit van wetgeving
assurer la qualité des textes législatifs

plaat voor het smeedlassen | plaat voor het vuurlassen | plaat voor het wellen
plaque pour soudure à la forge

dunne plaat, middeldikke plaat en dikke plaat zijn koud gewalste eindprodukten
la tôle mince, la tôle moyenne et la tôle forte sont des produits finis laminés à froid

gezwollen plaat | kromgetrokken plaat | scheluw getrokken plaat
panneau gondolé

zetel van de administratie [ plaats van vestiging van de openbare instelling | plaats van vestiging van het overheidsorgaan | plaats van vestiging van van de overheidsdienst | verhuizing van de openbare instelling | verhuizing van de overheidsdienst | verhuizing van het overheidsorgaan | zetel van de openbare instelling | zetel van het overheidsorgaan ]
siège de l'administration publique [ délocalisation de l'administration publique | délocalisation de l'établissement public | délocalisation de l'organisme public | localisation de l'administration publique | localisation de l'établissement public | localisation de l'organisme public | siège de l'établissement public | siège de l'organisme public ]

verband wetgeving-uitvoering
relation législatif-exécutif [ exécutif-législatif | législatif-exécutif ]

wetgever
législateur

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De indieners willen met dit amendement het oorspronkelijk voorstel verfijnen door de publicatieplicht in te schrijven in de VZW-wetgeving in plaats van in het WIB 1992.
L'intention des auteurs du présent amendement est d'affiner la proposition initiale en inscrivant l'obligation de publication dans la législation relative aux ASBL plutôt que dans le CIR 1992.

Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).
Il ressort également du préambule de l'arrêté royal en cause qu'il y avait lieu de prendre une mesure dont le caractère urgent était difficilement conciliable avec une procédure d'adoption ordinaire par le législateur, raison pour laquelle le Conseil d'Etat a également été prié de prendre en compte, dans son avis, le caractère urgent : « Vu l'urgence motivée par : le régime particulier des agences de voyages et le lieu des prestations de services effectuées par les intermédiaires, que stipulent respectivement l'article 26 et l'article 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; la procédure en manquement d'Etat que régit l'article 226 du Traité CE; la mise en demeure que la Commission européenne a adressée, dans le respect de cette procédure, au Royaume de Belgique, le 30 juillet 1996, pour lui communiquer ses griefs quant à une application estimée incorrecte que la législation belge autoriserait des articles 26 et 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; l'échange infructueux de vues auquel cette mise en demeure a donné lieu; l'avis motivé que la Commission européenne a par conséquent émis, le 8 juillet 1998, pour confirmer les griefs formés en l'espèce; le fait que la Belgique s'est engagée par écrit, le 30 septembre 1998, à se conformer, sans réserve, à cet avis motivé; qu'une abstention prolongée exposerait inéluctablement la Belgique à la saisine de la Cour de Justice des Communautés européennes; qu'il est, au contraire, impératif que la législation belge soit dûment adaptée sans retard; que les dispositions du présent arrêté, dont tel est précisément l'objet, doivent par conséquent entrer en vigueur aussi vite que possible; que cet arrêté doit dès lors être pris d'urgence; » (Moniteur belge, 31 décembre 1999, troisième édition, pp. 50510 et 50512).

Van Uwe Majesteit, de zeer eerbiedige en zeer getrouwe dienaar, De Minister van Financiën, J. VAN OVERTVELDT ADVIES 59. 462/3 VAN 17 JUNI 2016 OVER EEN ONTWERP VAN KONINKLIJK BESLUIT "TOT WIJZIGING VAN HET KONINKLIJK BESLUIT NR. 18 VAN 29 DECEMBER 1992 MET BETREKKING TOT DE VRIJSTELLINGEN TEN AANZIEN VAN DE UITVOER VAN GOEDEREN EN DIENSTEN NAAR EEN PLAATS BUITEN DE GEMEENSCHAP, OP HET STUK VAN DE BELASTING OVER DE TOEGEVOEGDE WAARDE INZAKE DE GOEDEREN UIT TE VOEREN IN DE PERSOONLIJKE BAGAGE VAN DE REIZIGERS" Op 24 mei 2016 is de Raad van State, afdeling Wetgeving, door de Minister van Financiën verzocht binnen een termijn van dertig dagen een advies te verstrekken over een ontwerp van koninklijk besluit "tot wijziging van het koninklijk besluit Nr. 18 van 29 december 1992 met betrekking tot de vrijstellingen ten aanzien van de uitvoer van goederen en diensten naar een plaats buiten de Gemeenschap, op het stuk van de belasting over de toegevoegde waarde inzake de goederen uit te voeren in de persoonlijke bagage van de reizigers ".
de Votre Majesté le très respectueux et très fidèle serviteur, Le Ministre des Finances, J. VAN OVERTVELDT AVIS 59. 462/3 DU 17 JUIN 2016 SUR UN PROJET D'ARRETE ROYAL "MODIFIANT L'ARRETE ROYAL N° 18 DU 29 DECEMBRE 1992 RELATIF AUX EXEMPTIONS CONCERNANT LES EXPORTATIONS DE BIENS ET DE SERVICES EN DEHORS DE LA COMMUNAUTE, EN MATIERE DE TAXE SUR LA VALEUR AJOUTEE EN CE QUI CONCERNE LES BIENS A EMPORTER DANS LES BAGAGES PERSONNELS DES VOYAGEURS" Le 24 mai 2016, le Conseil d'Etat, section de législation, a été invité par le Ministre des Finances à communiquer un avis, dans un délai de trente jours, sur un projet d'arrêté royal "modifiant l'arrêté royal N° 18 du 29 décembre 1992 relatif aux exemptions concernant les exportations de biens et de services en dehors de la Communauté, en matière de taxe sur la valeur ajoutée en ce qui concerne les biens à emporter dans les bagages personnels des voyageurs ".

Het Hof heeft in B.10.2 van zijn arrest nr. 15/2009 van 5 februari 2009 geoordeeld dat, aangezien de keuze van de wetgever met betrekking tot de rechtsplegingsvergoeding redelijk verantwoord is, rekening houdend met wat is vermeld in B.7.6.6 van zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 betreffende de rechtzoekenden die de juridische tweedelijnsbijstand genieten, de verschillen die bestaan tussen de advocaten en de technische raadgevers met betrekking tot hun plaats in het proces en de aard van hun optreden rechtvaardigen dat de wetgever de specifieke reglementering die hij heeft aangenomen voor de verhaalbaarheid van de kosten en erelonen van advocaten, niet heeft uitgebreid tot alle andere raadgevers die mogelijk in een gerechtelijke procedure optreden.
La Cour a, en B.10.2 de son arrêt n° 15/2009 du 5 février 2009, jugé que, dès lors que le choix du législateur quant à l'indemnité de procédure est raisonnablement justifié, compte tenu de ce qui est dit en B.7.6.6 de son arrêt n° 182/2008 du 18 décembre 2008 concernant les personnes qui bénéficient de l'aide juridique de seconde ligne, les différences qui existent entre les avocats et les conseils techniques en ce qui concerne leur place dans le procès et la nature de leur intervention justifient que le législateur n'ait pas étendu la réglementation spécifique qu'il a adoptée pour la répétibilité des frais et honoraires d'avocat à l'ensemble des autres conseils qui sont éventuellement susceptibles d'intervenir dans une procédure judiciaire.

Het arrest nr. 103/2012 stelt dat de wetgever alle redenen heeft om incestueuze relaties tussen verwanten (zowel bloed- als aanverwanten) te voorkomen, zowel om redenen van fysiologische en eugenetische aard (het verhoogde risico dat kinderen uit bloedschennige huwelijken met een ernstige handicap zouden worden geboren), als om redenen van ethische en morele aard (voorkomen dat personen die tot eenzelfde familiekring behoren, banden hebben die afbreuk zouden kunnen doen aan de orde van de bestaande familiestructuren), die beiden verband houden met zowel de bescherming van de orde van families en personen, als de bescherming van de samenleving. Bovendien beoogt de wetgever door het huwelijksbeletsel de plaats van elke generatie binnen de familie te waarborgen.
L'arrêt n° 103/2012 précise que le législateur a toutes les raisons d'empêcher les relations incestueuses entre alliés (tant parents qu'alliés) tant pour des raisons d'ordre physiologique et eugénique (le risque accru que les enfants issus de mariages consanguins puissent naître gravement handicapés) que pour des raisons d'ordre éthique et moral (éviter que des personnes qui font partie d'un même cercle familial n'aient des liens qui pourraient porter atteinte à l'ordre des structures familiales existantes), qui, dans les deux cas, sont liées à la protection de l'ordre des familles et des personnes et à la protection de la société. Par ailleurs, le législateur vise par l'empêchement à mariage, à garantir la place de chaque génération au sein de la famille.

De vraag waar de sociaal verzekerde woont en met wie hij een huishouden vormt wordt dus in de eerste plaats beheerst door de wetgeving en de reglementen betreffende de bevolkingsregisters, en de vaststelling in concreto gebeurt in de eerste plaats op grond van een onderzoeksverslag opgesteld door de plaatselijke politie.
La question de savoir où habite l'assuré social et avec qui il forme un ménage, est donc, en premier lieu, régie par la législation et les règlements afférents aux registres de la population, et la constatation dans les faits s'effectuent, en premier lieu, sur la base d'un rapport d'enquête établi par la police locale.

Indien de wetgever ondanks alle bezwaren toch kiest voor de detachering van zittende magistraten in of aan het hoofd van de Raad voor de Mededinging, dan moet bepaald worden dat de gedetacheerde magistraat, een rechter of een ondervoorzitter, respectievelijk vervangen wordt door een « boventallige » rechter of ondervoorzitter, aangezien de naar de Raad voor de Mededinging gedetacheerde rechter zijn plaats zal behouden op de ranglijst in de rechtbank waarvan hij lid is en zo gedurende zes jaar en langer een plaats blokkeert (bijvoorbeeld : wanneer men een ondervoorzitter detacheert die de leeftijdsgrens in de magistratuur nadert en deze leeftijdsgrens zal bereiken vóór het verstrijken van van zijn mandaat in de Raad voor de Mededinging, komt dit erop neer dat men in de betrokken rechtbank een plaats van de ondervoorzitter blokkeert, terwijl iedereen weet dat deze plaats nooit meer ingenomen zal worden door de betrokkene en men er geen aanspraak op kan maken want het ambt is niet vacant).
À supposer que le législateur, en dépit de toutes ces objections, décide malgré tout d'opter pour le détachement de juges assis au sein ou à la tête du Conseil de la concurrence, il y a lieu de prévoir que le magistrat détaché, juge ou vice-président, sera remplacé, respectivement par un juge ou un vice-président « en surnombre », dès lors que le juge détaché vers le Conseil de la concurrence gardera sa place sur la liste de rang au sein de la juridiction dont il est membre, bloquant ainsi un poste pendant six ans et plus (exemple : détacher un vice-président proche de la limite d'âge dans la magistrature, qu'il atteindra avant l'expiration de la durée de son mandat au sein du Conseil de la concurrence, revient à bloquer une place de vice-président au sein de la juridiction concernée, dont chacun sait qu'elle ne sera plus jamais occupée par l'intéressé, et à laquelle les candidats ne peuvent cependant prétendre puisqu'elle n'est pas vacante).

« Indien de wetgever ondanks alle bezwaren toch kiest voor de detachering van zittende magistraten in of aan het hoofd van de Raad voor de Mededinging, dan moet bepaald worden dat de gedetacheerde magistraat, een rechter of een ondervoorzitter, respectievelijk vervangen wordt door een `boventallige' rechter of ondervoorzitter, aangezien de naar de Raad voor de Mededinging gedetacheerde rechter zijn plaats zal behouden op de ranglijst in de rechtbank waarvan hij lid is en zo gedurende zes jaar en langer een plaats blokkeert (bv. : wanneer men een ondervoorzitter detacheert die de leeftijdsgrens in de magistratuur nadert en deze leeftijdsgrens zal bereiken vóór het verstrijken van zijn mandaat in de Raad voor de Mededinging, komt dit erop neer dat men in de betrokken rechtbank een plaats van ondervoorzitter blokkeert, terwijl iedereen weet dat deze plaats nooit meer ingenomen zal worden door de betrokkene en men er geen aanspraak op kan maken want het ambt is niet vacant)».
« À supposer que le législateur, en dépit de toutes ces objections, décide malgré tout d'opter pour le détachement de juges assis au sein ou à la tête du Conseil de la concurrence, il y aurait lieu de prévoir que le magistrat détaché, juge ou vice-président, sera remplacé, respectivement par un juge ou un vice-président `en surnombre', dès lors que le juge détaché vers le Conseil de la concurrence gardera sa place sur la liste de rang au sein de la juridiction dont il est membre, bloquant ainsi un poste pendant six ans et plus; (ex. : détacher un vice-président proche de la limite d'âge dans la magistrature, qu'il atteindra avant l'expiration de la durée de son mandat au sein du Conseil de la concurrence, revient à bloquer une place de vice-président au sein de la juridiction concernée, dont chacun sait qu'elle ne sera plus jamais occupée par l'intéressé, et à laquelle ils ne peuvent cependant prétendre puisqu'elle n'est pas vacante)».