Traduction de «wetgever het niet aangewezen heeft geacht » (Néerlandais → Français) :

Daaruit blijkt dat de wetgever het niet aangewezen heeft geacht het principiële verbod tot verwerking van gevoelige gegevens eveneens te laten gelden voor de politiediensten, omdat zulk een verwerking in bepaalde omstandigheden noodzakelijk kan zijn in het kader van de uitoefening, door die diensten, van hun wettelijke opdrachten.
Il ressort de ceci que le législateur n'a pas estimé souhaitable que l'interdiction de principe du traitement de données sensibles s'applique également aux services de police, étant donné qu'un tel traitement peut, dans certaines circonstances, se révéler nécessaire dans le cadre de l'exercice, par ces services, de leurs missions légales.

Uit de parlementaire voorbereiding van de bestreden wet blijkt dat de wetgever het niet aangewezen heeft geacht om een leeftijd vast te stellen vanaf welke euthanasie kan worden gevraagd met betrekking tot een minderjarige, en dat hij zich daarbij voornamelijk heeft laten leiden door, enerzijds, het standpunt van de Orde der Artsen die « er reeds lang op aandringt om het criterium van de leeftijd van de betrokkene weg te laten ten voordele van het criterium van de werkelijke oordeelsbekwaamheid van de patiënt » (Parl. St., Senaat, 2013-2014, nr. 5-2170/4, p. 38) en, anderzijds, door de standpunten die werden ingenomen door meerdere deskundigen die naar aanleiding van de totstandkoming van de bestreden wet werden geraadpleegd (zie onder meer : Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2170/1, p. 4; nr. 5-2170/4, pp. 8, 11, 26, 28 en 36; Kamer, 2013-2014, DOC 53-3245/004, p. 28).
Les travaux préparatoires de la loi attaquée font apparaître que le législateur n'a pas estimé qu'il s'indiquait de fixer un âge minimum du patient mineur pour que celui-ci puisse demander l'euthanasie et qu'à cet égard, le législateur s'est inspiré, d'une part, de la position de l'Ordre des médecins qui « réclame déjà depuis longtemps la suppression du critère de l'âge du mineur concerné au bénéfice du critère de la capacité de discernement réelle du patient » (Doc. parl., Sénat, 2013-2014, n° 5-2170/4, p. 38) et, d'autre part, des points de vue adoptés par plusieurs experts consultés lors de l'élaboration de la loi attaquée (cf. entre autres : Doc. parl., Sénat, 2012-2013, n° 5-2170/1, p. 4; n° 5-2170/4, pp. 8, 11, 26, 28 et 36; Chambre, 2013-2014, DOC 53-3245/004, p. 28).

Daaruit blijkt dat de wetgever het aangewezen heeft geacht om de reeds vóór de bestreden wet aan de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer toegekende bevoegdheid om met betrekking tot de politionele databanken op te treden voor wat de uitoefening van de in de artikelen 10 en 12 van de Privacywet bedoelde rechten betreft, niet toe te kennen aan het Controleorgaan op de politionele informatie.
Il en ressort que le législateur a jugé opportun de ne pas confier à l'Organe de contrôle de l'information policière la compétence attribuée, antérieurement à la loi attaquée, à la Commission de la protection de la vie privée relativement à l'exercice des droits visés aux articles 10 et 12 de la loi sur la protection de la vie privée en ce qui concerne les banques de données policières.

Uit de parlementaire voorbereiding van de bestreden wet blijkt dat de wetgever het aangewezen heeft geacht die administratie principieel een recht van rechtstreekse bevraging van de A.N.G. te verlenen, zij het enkel aan de « onderzoeks- en opsporingsdienst » van die administratie, zodat « de van de politie ontvangen gegevens [...] niet gebruikt [kunnen] worden voor doeleinden van belastingheffing » (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3105/001, p. 57).
Il apparaît des travaux préparatoires de la loi attaquée que le législateur a estimé qu'il s'indiquait d'accorder par principe un droit d'interrogation directe de la B.N.G., même s'il n'est accordé qu'au « service d'enquête et de recherche » de cette Administration, de sorte que « les données reçues de la police [...] ne [peuvent] pas être utilisées à des fins de taxation » (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3105/001, p. 57).

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat het gegeven dat de wetgever het niet opportuun heeft geacht te voorzien in een belastingvrijstelling voor de door de federale overheid toegekende premies voor werkgelegenheidssteun, terwijl de in het geding zijnde bepaling voorziet in een belastingvrijstelling voor de gewestelijke tewerkstellingspremies en beroepsoverstappremies, geen verschil in behandeling doet ontstaan dat niet bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet.
Il découle de ce qui précède que la circonstance que le législateur n'a pas jugé opportun de prévoir une exonération d'impôt des primes d'aide à l'emploi octroyées par l'autorité fédérale, alors qu'une exonération d'impôt des primes régionales de remise au travail et de transition professionnelle est instituée par la disposition en cause, ne fait pas naître de différence de traitement incompatible avec les articles 10, 11 et 172 de la Constitution.

Daaruit blijkt dat de wetgever het aangewezen heeft geacht het nieuwe artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992 niet onmiddellijk van toepassing te verklaren op de levensverzekeringsovereenkomsten die vóór 5 maart 2012 werden afgesloten, omdat dit tot gevolg zou hebben dat « een essentieel element van de overeenkomst [wordt] gewijzigd ».
Il apparaît que le législateur a jugé opportun de ne pas déclarer le nouvel article 110/1 de la loi du 25 juin 1992 immédiatement applicable aux contrats d'assurance-vie conclus avant le 5 mars 2012, parce qu'il en résulterait une « modification d'un élément essentiel du contrat ».

Overwegende dat, wat betreft de deelname van het publiek aan deze beslissingen, de wetgever het niet opportuun heeft geacht in een dergelijke modaliteit voor de deelname in dit stadium te voorzien, omdat het zelfs in de Richtlijn Habitats wordt niet vereist; dat het Grondwettelijk Hof heeft geacht dat " het ressorteert onder de beoordelingsbevoegdheid van de decretale wetgever om in een openbaar onderzoek vóór de definitieve aanwijzing van de gebieden die als bijzondere instandhoudingsgebieden kunnen worden verklaard te voorzien (RvB nr.31/2004, 3 maart 2004, punt B.3.4);
Considérant que, pour ce qui est de la participation du public à ces décisions, le législateur n'a pas estimé devoir prévoir une telle modalité de participation à ce stade, la directive Habitats ne l'exigeant pas elle-même; que la Cour constitutionnelle a estimé qu'« il relève du pouvoir d'appréciation du législateur décrétal de prévoir une enquête publique préalablement à la désignation définitive des zones qui sont susceptibles d'être déclarées zones spéciales de conservation » (C. A., n° 31/2004, 3 mars 2004, point B.3.4);

Overwegende dat, wat betreft de deelname van het publiek aan deze beslissingen, de wetgever het niet opportuun heeft geacht in een dergelijke modaliteit voor de deelname in dit stadium te voorzien, omdat het zelfs in de Richtlijn Habitats niet wordt vereist; dat het Grondwettelijk Hof heeft geacht dat " het ressorteert onder de beoordelingsbevoegdheid van de decretale wetgever om in een openbaar onderzoek vóór de definitieve aanwijzing van de gebieden die als bijzondere instandhoudingsgebieden kunnen worden verklaard te voorzien" (RvB nr.31/2004, 3 maart 2004, punt B.3.4);
Considérant que, pour ce qui est de la participation du public à ces décisions, le législateur n'a pas estimé devoir prévoir une telle modalité de participation à ce stade, la Directive Habitats ne l'exigeant pas elle-même; que la Cour constitutionnelle a estimé qu'« il relève du pouvoir d'appréciation du législateur décrétal de prévoir une enquête publique préalablement à la désignation définitive des zones qui sont susceptibles d'être déclarées zones spéciales de conservation » (C. A., n° 31/2004, 3 mars 2004, point B.3.4);

Overwegende dat, wat betreft de deelname van het publiek aan deze beslissingen, de wetgever het niet opportuun heeft geacht in een dergelijke modaliteit voor de deelname in dit stadium te voorzien, omdat het zelfs in de Richtlijn Habitats wordt niet vereist; dat het Grondwettelijk Hof heeft geacht dat " het ressorteert onder de beoordelingsbevoegdheid van de decretale wetgever om in een openbaar onderzoek vóór de definitieve aanwijzing van de gebieden die als bijzondere instandhoudingsgebieden kunnen worden verklaard te voorzien (RvB nr. 31/2004, 3 maart 2004, punt B.3.4);
Considérant que, pour ce qui est de la participation du public à ces décisions, le législateur n'a pas estimé devoir prévoir une telle modalité de participation à ce stade, la directive Habitats ne l'exigeant pas elle-même; que la Cour constitutionnelle a estimé qu'« il relève du pouvoir d'appréciation du législateur décrétal de prévoir une enquête publique préalablement à la désignation définitive des zones qui sont susceptibles d'être déclarées zones spéciales de conservation » (C. A., n° 31/2004, 3 mars 2004, point B.3.4);

Rekening houdend met de aard, de samenstelling en de werking van de benoemingscommissie binnen de Hoge Raad voor de Justitie, met de waarborgen die de wetgever daarbij reeds heeft ingebouwd onder meer op het stuk van de onafhankelijkheid van de leden ervan, alsook rekening houdend met de te motiveren voordrachtsbeslissing die die commissie neemt ten aanzien van kandidaat-magistraten, is het niet zonder redelijke verantwoording dat de wetgever het niet nodig heeft geacht de geheime stemming op te leggen.
Compte tenu de la nature, de la composition et du fonctionnement de la commission de nomination au sein du Conseil supérieur de la Justice, des garanties que le législateur a déjà prévues en ce qui concerne notamment l'indépendance de ses membres, et compte tenu aussi de la décision motivée que cette commission prend quant à la présentation de candidats magistrats, il n'est pas sans justification raisonnable que le législateur n'ait pas jugé utile d'imposer le scrutin secret.