Vertaling van "wetgever heeft hierbij geen enkele uitzondering voorzien " (Nederlands → Frans) :

De wetgever heeft hierbij geen enkele uitzondering voorzien op basis van gender».
À cet égard, le législateur n'a prévu aucune exception sur la base du genre».

De wetgever heeft hierbij geen enkele uitzondering voorzien op basis van gender.
À cet égard, le législateur n'a prévu aucune exception sur la base du genre.

Tot op heden heeft de Koning echter in geen enkele uitzondering voorzien waarbij het is toegestaan om het overlevingspensioen te cumuleren met de uitkeringen bepaald in de Belgische wetgeving inzake sociale zekerheid en die in het voornoemde artikel 25 worden vermeld.
Mais jusqu'à présent, le Roi n'a apporté aucune dérogation autorisant le cumul entre une pension de survie et les indemnités prévues dans la législation belge sur la sécurité sociale et mentionné à l'article 25 précité.

Immers, hoewel artikel 5.4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens geen enkel recht doet ontstaan op een beroep tegen de jurisdictionele beslissingen die ertoe strekken een aanhouding te bevelen of te verlengen, zodat de wetgever niet ertoe gehouden is te voorzien in een cassatieberoep tegen een beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis, vormt een controle van de wettigheid van die beslissingen, en met name van de inachtneming van de verplichting van een bijzondere motivering waartoe de onderzoeksgerechten gehouden zijn, op dat gebied niettemin een essentiële waarborg, hetgeen de wetgever heeft bevestigd bij de wet van 20 juli 1990 en hetgeen hij opnieuw heeft bevestigd door, bij het bestreden artikel 137, een cassatieberoep te behouden ten aanzien van de eerste beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis.
En effet, même si l'article 5.4 de la Convention européenne des droits de l'homme ne fait naître aucun droit à un recours contre les décisions juridictionnelles visant à ordonner ou à prolonger une arrestation, de sorte que le législateur n'est pas tenu de prévoir un pourvoi en cassation contre une décision de maintien de la détention préventive, il n'en demeure pas moins qu'un contrôle de la légalité de ces décisions, et notamment du respect de l'obligation de motivation spéciale qui incombe aux juridictions d'instruction, constitue une garantie essentielle en ce domaine, ce que le législateur avait confirmé par la loi du 20 juillet 1990 et ce qu'il a encore confirmé en maintenant, par l'article 137 attaqué, un pourvoi en cassation à l'égard de la première décision de maintien de la détention préventive.

15. neemt er kennis van dat de Commissie heeft verklaard dat een fundamentele richtlijn als Richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden praktisch in geen enkele lidstaat correct is omgezet; wijst erop dat de Commissie meer dan 1 800 individuele klachten met betrekking tot deze richtlijn heeft ontvangen, 115 ervan als klachten heeft geregistreerd en in 5 gevallen een inbreukprocedure heeft ingeleid wegens onjuiste omzetting van de richtlijn; erkent dat de Commissie, wat Richtlijn 2004/38/EG betreft, blijk heeft gegeven van transparantie en efficiënte medewerking met het Parlement en stemt in met de door de Commissie voorgestelde aanpak waarmee wordt voorzien in continue en uitgebreide controle op de Commissie zelf, in ondersteuning van de lidstaten bij het waarborgen van een volledige en correcte omzetting, waarvoor in de tweede helft van 2009 specifieke aanknopingspunten moeten worden gepubliceerd, en in inbreukprocedures tegen de lidstaten waarvan de nationale wetgeving in strijd is met de richtlijn; maakt zich ernstig zorgen over het vermogen van de Commissie om haar rol als "hoedster van de Verdragen" uit te leggen en over de mogelijkheid die het Parlement wordt geboden om controle uit te oefenen op het beleid van het registeren van de klachten door de diverse diensten van de Commissie;
15. prend acte de ce que la Commission a déclaré qu'une directive aussi essentielle que la directive 2004/38 relative au droit des citoyens de l'Union et des membres de leurs familles de circuler et de séjourner librement sur le territoire des États membres n'avait été, en pratique, correctement transposée dans aucun des États membres, que la Commission avait reçu 1 800 plaintes individuelles concernant cette directive, en avait enregistré 115 comme plaintes et avait ouvert cinq procédures d'infraction pour faute d'application correcte de la directive; reconnaît à la Commission la collaboration et la transparence efficaces dont elle a fait preuve vis-à-vis du Parlement concernant la directive 2004/38/CE; partage l'approche proposée par la Commission, qui prévoit la vérification permanente et exhaustive de celle-ci, le soutien aux États membres dans leurs efforts pour garantir une application pleine et correcte par la publication d'orientations ad hoc au cours du premier semestre 2009 et l'ouverture d'une procédure d'infraction à l'égard des États membres dont la législation nationale est contraire aux dispositions de la directive; exprime cependant de sérieuses préoccupations quant à la capacité de la Commission de jouer son rôle de "gardienne du traité" et à la possibilité offerte au Parlement de vérifier la politique d'enregistrement des plaintes menée par les différents services de la Commission;

G. overwegende dat de huidige Spaanse wetgeving inzake grondbezit grondeigenaars 90% van de bouwrechten toekent, en dat de LRAU eigenaars van onroerend goed specifiek verplicht om bij goedkeuring van een urbanisatieproject (plan de actuación integrada - PAI) door de plaatselijke autoriteiten, zonder enige compensatie minimaal 10 % van hun perceel aan de gemeente af te staan als gemeentelijk grondpatrimonium en voorts ook nog grond ter beschikking te stellen voor de aanleg van wegen, parkeerplaatsen,openbare ruimten en voorzieningen.enz, of mee te betalen aan de door de projectontwikkelaar vastgestelde kosten van deze nieuwe voorzieningen, waarbij de eigenaar geen enkele controle heeft over de hierbij gevolgde procedure,
G. considérant la législation foncière en vigueur dans l'Etat espagnol qui attribue aux propriétaires fonciers 90 % des droits de construction et la nature spécifique de la LRAU qui contraint les propriétaires, dans le cas de l'approbation, par une administration locale, d'un plan de développement (plan de actuación integrada - PAI), à en céder sans compensation 10 % à la municipalité en tant que "patrimonio municipal de suelo", ainsi qu'en outre le terrain pour d'éventuels chemins, routes, parkings, espaces publics et aménagements publics, ou à payer des frais d'aménagement décidés par le promoteur de cette nouvelle infrastructure, procédure sur laquelle le propriétaire n'a aucunement contrôle,

G. overwegende dat de huidige Spaanse wetgeving inzake grondbezit grondeigenaars 90% van de bouwrechten toekent, en dat de LRAU eigenaars van onroerend goed specifiek verplicht om bij goedkeuring van een urbanisatieproject (plan de actuación integrada - PAI) door de plaatselijke autoriteiten, zonder enige compensatie minimaal 10 % van hun perceel aan de gemeente af te staan als gemeentelijk grondpatrimonium en voorts ook nog grond ter beschikking te stellen voor de aanleg van wegen, parkeerplaatsen,openbare ruimten en voorzieningen.enz, of mee te betalen aan de door de projectontwikkelaar vastgestelde kosten van deze nieuwe voorzieningen, waarbij de eigenaar geen enkele controle heeft over de hierbij gevolgde procedure,
G. considérant la législation foncière en vigueur dans l'Etat espagnol qui attribue aux propriétaires fonciers 90 % des droits de construction et la nature spécifique de la LRAU qui contraint les propriétaires, dans le cas de l'approbation, par une administration locale, d'un projet de développement (PAI), à en céder sans compensation 10 % à la municipalité en tant que 'Patrimonio Municipal Suelo', ainsi qu'en outre le terrain pour d'éventuels chemins, routes, parkings, etc.., espaces publics et aménagements publics, ou à payer des frais de développement décidés par le promoteur de cette nouvelle infrastructure, procédure sur laquelle le propriétaire n'a aucunement contrôle

7. betreurt dat de gebrekkige tenuitvoerlegging van Richtlijn 96/59/EG vooral te wijten is aan de onmogelijkheid om de bestaande PCB's te inventariseren, hetgeen een conditio sine qua non is voor hun verwijdering; betreurt dat geen enkel onderzoek deze problemen heeft kunnen voorzien; stelt vast dat, bij de toepassing van deze richtlijn, sommige lidstaten gebruik hebben gemaakt van financiële stimuleringsmaatregelen om de economische actoren ertoe aan te zetten aangifte te doen van PCB's en dus inventarissen op te maken; verlangt bijgevolg dat de Commissie dringend Richtlijn 96/59/EG aanpast en hierbij voorziet in de mogelijkheid een beroep te doen op de hierboven genoemde stimuleringsmaatregelen, met name voor de kleine en middelgrote bedrijven;
7. déplore que la mauvaise mise en oeuvre de la directive 96/59/CE soit principalement due à l'incapacité d'établir l'inventaire des PCB existants, alors même que cet inventaire constitue un préalable indispensable à leur élimination; dénonce le fait qu'aucune analyse n'ait permis de prévoir ces difficultés; note que, pour appliquer cette directive, certains États membres ont eu recours à des instruments d'incitation financière permettant d'encourager la déclaration des PCB par les opérateurs économiques et donc l'établissement des inventaires; demande en conséquence à la Commission de réviser de façon urgente la directive 96/59/CE et de prévoir à cette occasion le recours à de telles incitations, en particulier pour les PME;