Vertaling van "wetgever geen vrijstellingen " (Nederlands → Frans) :

Het geachte lid wordt er tenslotte op gewezen dat de federale wetgever geen vrijstellingen meer kan verlenen inzake successierechten.
Enfin, il est fait remarquer à l'honorable membre que le législateur fédéral n'a plus le droit d'accorder des exonérations en matière de droits de succession.

De afdeling wetgeving van de Raad van State merkte echter op dat, hoewel het nieuwe artikel 44, § 2, 1°, a), van het BTW-Wetboek beter aansloot bij de bewoordingen van artikel 132, lid 1, onder b), van de btw-richtlijn, de wetgever blijkbaar geen rekening heeft gehouden met artikel 134 van de btw-richtlijn, dat verduidelijkt « onder welke voorwaarden goederenleveringen en diensten uitgesloten zijn van de vrijstellingen bedoeld in (onder meer) artikel 132, lid 1, b).
La section de législation du Conseil d'Etat a cependant observé que, même si le nouvel article 44, § 2, 1°, a), du Code de la TVA correspondait mieux à la formulation de l'article 132, paragraphe 1, b), de la directive TVA, le législateur n'avait manifestement pas tenu compte de l'article 134 de la directive TVA, lequel précise « les conditions dans lesquelles les livraisons de biens et les prestations de services sont exclues du bénéfice de l'exonération prévue (notamment) à l'article 132, paragraphe 1, b).

Er behoort evenwel opgemerkt te worden dat tot staving van een beroep tot nietigverklaring van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing (Belgisch Staatsblad van 7 februari 1995), ingesteld bij het Arbitragehof, en tot staving van een beroep tot nietigverklaring van de ordonnantie van 13 april 1995 tot wijziging van de ordonnantie van 23 juli 1992 betreffende de onroerende voorheffing (Belgisch Staatsblad van 13 juni 1995), bij hetzelfde rechtscollege, de federale regering stelt dat er geen sprake kan zijn van « vrijstellingen » die tot de bevoegdheid van de Gewesten behoren, dan voor onroerende goederen die niet improductief zijn; de gevallen van improductiviteit kunnen immers enkel vastgesteld worden in verhouding tot het begrip « belastingobject », dat uitsluitend tot de bevoegdheid van de federale wetgever zou blijven behoren.
Il convient néanmoins d'observer qu'à l'appui d'un recours en annulation de l'ordonnance du 22 décembre 1994 relative au précompte immobilier (Moniteur belge du 7 février 1995) introduit devant la Cour d'arbitrage, ainsi qu'à l'appui d'un recours en annulation dirigé contre l'ordonnance du 13 avril 1995 modifiant l'ordonnance du 23 juillet 1992 relative au précompte immobilier (Moniteur belge du 13 juin 1995), devant la même juridiction, le Gouvernement fédéral considère qu'il ne peut être question d'« exonérations » relevant de la compétence régionale que pour les biens immobiliers qui ne sont pas improductifs; les cas d'improductivité ne pouvant se déterminer qu'en rapport avec le concept de « matière imposable », qui demeurerait du ressort exclusif du législateur fédéral.

Hieruit vloeit voort dat de wetgever, door aan de minister van Financiën of de belastingadministratie de bevoegdheid te delegeren om de perken en voorwaarden van de vrijstellingen van artikel 42, § 3, eerste lid, 1° en 3°, van het BTW-Wetboek te bepalen, geen afbreuk heeft gedaan aan het wettigheidsbeginsel in fiscale zaken, zoals gewaarborgd bij de artikelen 170, § 1, en 172, tweede lid, van de Grondwet.
Il en résulte qu'en déléguant au ministre des Finances ou à l'administration fiscale le pouvoir de fixer les limites et les conditions d'application des exemptions prévues à l'article 42, § 3, alinéa 1 , 1° et 3°, du Code de la TVA, le législateur n'a pas porté atteinte au principe de légalité en matière fiscale, garanti par les articles 170, § 1 , et 172, alinéa 2, de la Constitution.

4. bevestigt zijn op 15 december 2011 vastgestelde standpunt in eerste lezing (EP-PE_TC1-COD(2008)0090) als uitgangspunt voor onderhandelingen, en benadrukt dat een gewijzigde tekst, overeenkomstig de Verdragen, ten minste: het toepassingsgebied van de verordening moet uitbreiden tot alle instellingen, organen en agentschappen van de EU; voor een transparantere wetgeving moet zorgen, waarbij het gebruik van uitzonderingen in de wetgevingsprocedure een specifiek met redenen omklede afwijking moet zijn van de algemene regel van wetgevingstransparantie; het verband tussen transparantie en gegevensbescherming moet verduidelijken; het Verdrag van Aarhus moet incorporeren; moet voorzien in transparantie ten aanzien van uit de lidstaten afkomstige documenten; door de juridische dienst in de loop van de wetgevingsprocedure opgestelde adviezen moet incorporeren, moet voorzien in financiële transparantie ten aanzien van EU-fondsen (ook op het niveau van de lidstaten) en de transparantie moet vergroten ten aanzien van het inwinnen van externe expertise; geen beperking mag bevatten ten aanzien van de definitie van "document"; en geen generieke vrijstellingen mag invoeren;
4. réaffirme que sa position en première lecture, adoptée le 15 décembre 2011 EP-PE_TC1-COD(2008)0090) constitue la base de négociations et souligne en particulier qu'un texte amendé devrait, pour le moins et conformément aux exigences du traité: étendre explicitement le champ d'application à l'ensemble des institutions, bureaux et agences de l'Union; améliorer la transparence législative, tout recours aux exceptions au cours de la procédure législative devant constituer une dérogation à la règle générale de la transparence législative; clarifier la relation entre transparence et protection des données; inclure la convention de Aarhus; assurer la transparence pour les documents émanant des États membres; inclure les avis juridiques rédigés au cours de la procédure législative, permettre la transparence financière des fonds de l'Union (y compris au niveau des États membres) et améliorer la transparence lorsqu'il s'agit de faire appel à des experts extérieurs; ne pas comporter de restriction quant à la définition du terme "document"; ni d'exemption par catégorie;

4. benadrukt nogmaals dat een gewijzigde tekst, overeenkomstig de Verdragen, ten minste: het toepassingsgebied van de verordening uitdrukkelijk moet uitbreiden tot alle instellingen, organen en instanties van de EU; voor een transparantere wetgeving moet zorgen, waarbij het gebruik van uitzonderingen in de wetgevingsprocedure een specifiek met redenen omklede afwijking moet zijn van de algemene regel van wetgevingstransparantie; de verhouding tussen transparantie en gegevensbescherming moet verduidelijken; het Verdrag van Aarhus moet incorporeren; geen beperking mag bevatten ten aanzien van de definitie van "document"; en geen generieke vrijstellingen mag invoeren;
4. insiste sur le fait que le texte amendé devrait, pour le moins, et conformément aux dispositions du traité: étendre explicitement le champ d'application à l'ensemble des institutions, bureaux et agences de l'Union; renforcer la transparence législative, de sorte que tout recours aux exceptions au cours de la procédure législative constitue une dérogation à la règle générale de la transparence législative; clarifier la relation entre transparence et protection des données; inclure la convention de Aarhus; ne pas comporter de restriction quant à la définition du terme "document"; ni d'exemption par catégorie;

4. verklaart met klem dat een gewijzigde tekst, overeenkomstig de Verdragen, op zijn allerminst: het toepassingsgebied van de verordening expliciet moet uitbreiden tot alle de instellingen, organen en agentschappen van de EU, voor een transparantere wetgeving moet zorgen, waarbij het gebruik van uitzonderingen in de wetgevingsprocedure een specifiek met redenen omklede afwijking moet zijn van de algemene regel van wetgevingstransparantie, het verband tussen transparantie en gegevensbescherming moet verduidelijken, het Verdrag van Aarhus moet incorporeren, geen beperking mag bevatten ten aanzien van de definitie van "document" en geen generieke vrijstellingen mag invoeren;
4. souligne qu'un texte amendé devrait, en guise de minimum absolu et conformément aux dispositions du traité, étendre explicitement le champ d'application à l'ensemble des institutions, agences et bureaux européens; renforcer la transparence législative, de sorte que le recours à des dérogations lors de la procédure législative représente l'exception à la règle générale de transparence législative; préciser le lien entre transparence et protection des données; inclure la convention d'Aarhus; ne pas comporter de limitations concernant la définition d'un "document", ni d'exemptions par catégories;

30. herinnert aan het standpunt van het Parlement over vrijstellingen van wettelijke verplichtingen en dringt er bij de Commissie op aan om vrijstellingen uit te strekken tot kmo's wanneer wettelijke bepalingen een onevenredig nadelig effect op deze bedrijven hebben en er geen gegronde reden is om ze in het toepassingsgebied van de wetgeving op te nemen; is ingenomen met het hernieuwde accent op een strikte toepassing van de kmo-toets en beschouwt de microdimensie als inherent onderdeel van die toets waarin alle beschikbare opties systematisch worden beoordeeld; is in dit verband ingenomen met het standpunt van de Commissie inzake de opneming van micro-entiteiten, die uitsluitend volledig in het toepassingsgebied van ontwerpwetgeving moeten worden opgenomen indien zij voldoen aan de versterkte kmo-toets;
30. rappelle la position du Parlement au sujet des dérogations réglementaires et invite instamment la Commission à accorder de telles dérogations aux PME chaque fois qu'elle entend adopter une réglementation dont les dispositions les affecteraient de manière disproportionnée et lorsqu'il n'existe aucune raison valable de les inclure dans le champ d'application de la législation; se félicite de l'accent mis une nouvelle fois sur une application rigoureuse du test PME et considère que la micro-dimension fait partie intégrante de ce test, où toutes les options envisageables sont systématiquement évaluées; salue à cet égard la position de la Commission concernant l'inclusion de micro-entités, lesquelles ne devraient être pleinement intégrées dans le champ d'application des projets législatifs que si elles satisfont au test PME renforcé;

De verzoekster erkent dat het koninklijk besluit van 6 juni 1999 heeft voorzien in vrijstellingen voor een zeker aantal categorieën van vreemdelingen, maar is van mening dat de wetgever geen discriminaties in de wet vermag in te voeren, zelfs indien hij aan de uitvoerende macht de zorg overlaat van die discriminerende regels af te wijken.
La requérante reconnaît que l'arrêté royal du 6 juin 1999 a prévu des dispenses pour un certain nombre de catégories d'étrangers, mais estime que le législateur ne peut introduire des discriminations dans la loi, même en laissant à l'exécutif le soin de déroger à ces règles discriminatoires.