Traduction de «wetboek werd immers ruim geïnterpreteerd » (Néerlandais → Français) :

Het begrip « dagvaarding voor het gerecht » in art. 2244 van het Burgerlijk Wetboek werd immers ruim geïnterpreteerd.
La notion de « citation en justice » utilisée à l'article 2244 du Code civil a en effet été interprétée très largement.

Het aantal zaken dat in de loop van 2012 werd afgesloten na betaling van een minnelijke schikking ligt immers ruim een derde (34%) hoger dan in 2011, terwijl het aantal zaken afgesloten na het succesvol voltooien van een bemiddeling in strafzaken met 22% toenam.
Le nombre d’affaires clôturées en 2012 après paiement d’une transaction a en effet augmenté de plus d’un tiers par rapport à 2011 (+34%), tandis que les affaires clôturées à la suite d’une médiation pénale aboutie ont connu une croissance de 22%.

De indieners menen dat artikel 629, 1º, moet worden herzien aangezien de vrederechter niet langer bevoegd is voor kleine nalatenschappen of nalatenschappen in het kader van een overname van een landbouwbedrijf (artikel 591, 14º, van het Gerechtelijk Wetboek werd immers opgeheven).
Les auteurs estiment que l'article 629, 1, doit être révisé dès lors que le juge de paix n'est plus compétent pour les petits héritages ou les successions dans le cadre d'une reprise d'une exploitation agricole (l'article 591, 14, du Code judiciaire a, en effet, été supprimé).

Artikel 629, 1º, moet worden herzien aangezien de vrederechter niet langer bevoegd is voor kleine nalatenschappen of nalatenschappen in het kader van een overname van een landbouwbedrijf (artikel 591, 14º van het Gerechtelijk Wetboek werd immers opgeheven).
L'article 629, 1°, doit être révisé dès lors que le juge de paix n'est plus compétent pour les petits héritages ou les successions dans le cadre d'une reprise d'une exploitation agricole (l'article 591, 14°, du Code judiciaire a, en effet, été supprimé).

Artikel 1231-47 van het Gerechtelijk Wetboek werd immers opgeheven bij de wet van 2 juni 2010, die op 10 juli 2010 in werking is getreden.
En effet, l'article 1231-47 du Code judiciaire a été abrogé par la loi du 2 juin 2010, entrée en vigueur le 10 juillet 2010.

In de dagelijkse praktijk van de gemeentebesturen werd immers vastgesteld dat de huidige formulering van het voormelde artikel 18 het niet mogelijk maakte om de voorwaarden inzake de toepassing van de inschrijving in de bevolkingsregisters als zijnde tijdelijk afwezig, perfect vast te leggen; dit artikel wordt door de gemeenten derhalve op verschillende wijzen geïnterpreteerd en toegepast.
En effet, il a été constaté dans la pratique quotidienne des administrations communales, que dans sa formulation actuelle, l'article 18 précité ne permettait pas de déterminer parfaitement les conditions de la mise en oeuvre de l'inscription dans les registres de la population en qualité de temporairement absent; les communes interprétant et appliquant dès lors diversement cet article.

Overwegende dat via dit besluit tevens de verwijzigingen naar de relevante wettelijke bepalingen worden aangepast; dat momenteel in het koninklijk besluit van 25 april 2014 immers nog verwezen wordt naar de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten; dat de wet van 30 juni 1994 door de wet van 19 april 2014 houdende invoeging van boek XI, "Intellectuele eigendom" in het Wetboek van economisch recht, en houdende invoeging van bepalingen eigen aan boek XI in de boeken I, XV en XVII van hetzelfde Wetboek, in het Wetboek van economisch recht werd ingevoegd; dat derhalve van de gelegenheid gebruik wordt gemaakt om te verwijzen naar de bepalingen van het Wetboek van economisch recht zoals deze op 1 januari 2018 van kracht zullen zijn.
Considérant que, via cet arrêté, les références aux dispositions légales pertinentes sont également adaptées; que l'arrêté royal du 25 avril 2014 contient actuellement encore des références à la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins; que la loi du 30 juin 1994 a été insérée dans le Code de droit économique par la loi du 19 avril 2014 portant insertion du Livre XI "Propriété intellectuelle" dans le Code de droit économique, et portant insertion des dispositions propres au Livre XI dans les Livres I, XV et XVII du même Code; qu'il est par conséquent profité de cette occasion pour faire référence aux dispositions du Code de droit économique telles qu'elles seront en vigueur au 1 janvier 2018.

« Schendt artikel 219 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals gewijzigd bij de programmawet van 19 december 2014, dat in werking is getreden de dag van de bekendmaking van die programmawet in het Belgisch Staatsblad en dat van toepassing is op alle geschillen die nog niet definitief zijn afgesloten op de datum van die inwerkingtreding, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, geïnterpreteerd in die zin dat een afzonderlijke aanslag moet worden toegepast op kosten als bedoeld in artikel 57 en op voordelen van alle aard als bedoeld in de artikelen 31, tweede lid, 2°, en 32, tweede lid, 2°, die niet worden verantwoord door individuele fiches en een samenvattende opgave, wanneer de verkrijger van die bedragen niet op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl, wanneer de verkrijger van die bedragen wel binnen die termijn werd geïdentificeerd, de afzonderlijke aanslag niet zou moeten worden toegepast, zelfs indien de verkrijger niet meer zou kunnen worden belast op de betrokken bedragen wegens het verstrijken van de aanslagtermijnen ?
« L'article 219 du Code des impôts sur les revenus 1992, tel que modifié par la loi-programme du 19 décembre 2014, entré en vigueur le jour de la publication de cette loi-programme au Moniteur belge et applicable à tous les litiges qui ne sont pas encore définitivement clôturés à la date de cette entrée en vigueur, viole-t-il les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, interprété en ce sens qu'une cotisation distincte doit être appliquée à raison des dépenses visées à l'article 57 et des avantages de toute nature visés aux articles 31, alinéa 2, 2°, et 32, alinéa 2, 2°, qui ne sont pas justifiés par la production de fiches individuelles et d'un relevé récapitulatif, lorsque le bénéficiaire des sommes en question n'a pas été identifié de manière univoque au plus tard dans un délai de 2 ans et 6 mois à partir du 1 janvier de l'exercice d'imposition concerné, alors que, lorsque le bénéficiaire de ces sommes a été identifié dans ce délai, la cotisation distincte ne devrait pas trouver à s'appliquer, quand bien même il ne pourrait plus être imposé sur les sommes en question en raison de l'écoulement des délais d'imposition ?

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat, om een publiekrechtelijk rechtspersoon aansprakelijk te stellen, het gegeven dat die laatstgenoemde een handeling heeft aangenomen die door de Raad van State nietig is verklaard of nietig kan worden verklaard, niet volstaat om het bestaan van een aan hem toe te schrijven fout te bewijzen, maar dat eveneens moet worden aangetoond dat de administratie bij die gelegenheid een nalatig gedrag heeft aangenomen of zich verkeerd heeft gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige administratie die zich in dezelfde omstandigheden bevindt, in zoverre, in dat geval, die bepalingen een verschil in behandeling zouden invoeren tussen de privaatrechtelijke personen en de publiekrechtelijke personen, waarbij de eerstgenoemden immers burgerrechtelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld door het loutere feit dat zij een rechtsbepaling hebben geschonden, zonder dat daarnaast moet worden aangetoond dat zij eveneens een nalatig gedrag hebben aangenomen of zich verkeerd hebben gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige persoon die zich in dezelfde omstandigheden bevindt ?
« Les articles 1382 et 1383 du Code civil violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, s'ils doivent être interprétés en ce sens que pour engager la responsabilité d'une personne morale de droit public, la circonstance que cette dernière a adopté un acte annulé ou annulable par le Conseil d'Etat ne suffit pas pour établir l'existence d'une faute lui étant imputable, mais il faut également démontrer que l'administration a, à cette occasion, adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de l'administration normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions, en ce que dans ce cas, ces dispositions créeraient une différence de traitement entre les personnes de droit privé et les personnes de droit public, la responsabilité civile des premières pouvant en effet être engagée du simple fait d'avoir violé une disposition de droit et sans qu'il soit nécessaire, pour le surplus, d'établir qu'elles ont également adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de la personne normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions ?