Traduction de «wetboek van vennootschappen zou men ten onrechte kunnen afleiden » (Néerlandais → Français) :

Uit de lezing van het huidige laatste lid van artikel 313 van het Wetboek van vennootschappen zou men ten onrechte kunnen afleiden dat slechts één van de twee verslagen bedoeld in dit artikel met de nietigheid gesanctioneerd zou zijn.
On pourrait conclure erronément à la lecture de l'actuel dernier alinéa de l'article 313 du Code des sociétés que seul un des deux rapports visés à cet article serait frappé de nullité.

Uit de toelichting bij het wetsvoorstel nr. 2-716 zou men immers ten onrechte kunnen afleiden dat het klonen de enige methode is om deze transplantatietechnieken te verbeteren.
On pourrait en effet déduire à tort des développements de la proposition nº 2-716 que le clonage est la seule méthode dont on puisse disposer pour améliorer ces techniques de transplantation.

Dit wordt het best verduidelijkt in het ontworpen artikel 28/1 van het koninklijk besluit van 19 juli 2001 zelf, temeer nu in het ontworpen artikel 28/2, tweede lid, van dat besluit (artikel 2 van het ontwerp) wordt verwezen naar « het strikte kader van de beperkingen die uitdrukkelijk voorzien [lees : bepaald] zijn in artikel 594 van het Wetboek van Strafvordering », waaruit ten onrechte zou kunnen worden afgeleid dat deze beperkingen niet van toepassing zijn op de in het ontworpen artikel 28/1 van het koninklijk besluit van 19 juli 2001 bedoelde toegang.
Mieux vaudrait le préciser expressément dans l'article 28/1, en projet, de l'arrêté royal du 19 juillet 2001 lui-même, d'autant plus que l'article 28/2, alinéa 2, en projet, de cet arrêté (article 2 du projet) fait référence au « cadre strict des limitations expressément prévues à l'article 594 du Code d'instruction criminelle », dont on pourrait déduire à tort que ces limitations ne s'appliquent pas à l'accès visé à l'article 28/1, en projet, de l'arrêté royal du 19 juillet 2001.

In antwoord op vraag nr. 62 van 21 november 2014 (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2014-2015, nr. 8, blz. 138-139) heeft u geantwoord dat uw administratie zal onderzoeken of de dienstverlenende verenigingen die geen btw heffen over de diensten die ze verstrekken aan de deelnemende steden en/of gemeenten zich daarbij kunnen beroepen op een bepaling van het Btw-Wetboek en dat indien evenwel zou blijken dat ze ten onrechte geen btw heffen over betreffende diensten zal de administratie de nodige maatregelen treffen.
En réponse à la question n°62 du 21 novembre 2014 (Questions et Réponses, Chambre, 2014-2015, n°8, p.138-139), vous aviez répondu que votre administration examinerait si les associations prestataires de services qui ne perçoivent pas de TVA sur les services qu'elles fournissent aux villes et/ou communes participantes peuvent se prévaloir d'une disposition du Code de la TVA.

1. « Is artikel 265, § 2, van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij de wet van 20 juli 2006, in werking getreden op 1 september 2006, niet in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, eventueel in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, naast artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol waarin het recht op het ongestoord genot van de eigendom is vastgelegd, in zoverre ten aanzien van de zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en alle andere personen die ten aanzien van de zaken van de vennootschap werkelijke bestuursbevoegdheid hebben gehad, toepassing wordt gemaakt van het onweerlegbare vermoeden van een grove fout wanneer de genoemde zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en verantwoordelijken eerder betrokken zijn geweest bij minstens twee faillissementen, vereffeningen of soortgelijke operaties met schulden tegenover de RSZ tot gevolg, waarbij zij geen enkele mogelijkheid hebben om het vermoeden te weerleggen, en zulks terwijl de zaakvoerders, bestuurders, bedrijfsleiders of elke andere persoon die ten aanzien van de zaken van een burgerlijke vennootschap met handelsvorm, een stichting, een vzw werkelijke bestuursbevoegdheid heeft gehad, die ten aanzien van de RSZ achterstallige bijdragen zouden hebben, niet aansprakelijk kunnen worden gesteld wegens een kennelijke grove fout die heeft bijgedragen tot het faillissement, in zoverre die rechtspersonen geen koopman zijn, en daarmee samenhangend dus nooit failliet kunnen worden verklaard, en dat alles zonder dat een dergelijk verschil in behandeling objectief en redelijk is verantwoord, en op een wijze die evenredig is met het door de wetgever beoogde doel of met de aldus door die laatstgenoemde nagestreefde doelstelling ?
1. « L'article 265, § 2, du Code des sociétés, tel que modifié par la loi du 20 juillet 2006, entrée en vigueur le 1 septembre 2006, n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, éventuellement combinés avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, outre l'article 1 du protocole additionnel n° 1 consacrant le droit au respect des biens, en ce qu'il est fait application dans les chefs des gérants, anciens gérants et toutes les autres personnes qui ont effectivement détenu le pouvoir de gérer la société de la présomption irréfragable de faute grave lorsque lesdits gérants, anciens gérants et responsables ont été impliqués antérieurement dans au moins, deux faillites, liquidations ou opérations similaires, entraînant des dettes à l'égard de l'ONSS n'ont aucune possibilité de renversement de la présomption; et ce alors que les gérants, administrateurs, dirigeants ou toute autre personne qui a effectivement détenu le pouvoir de gérer une société civile à forme commerciale, une fondation, une A.S.B.L. et qui auraient des arriérés de cotisations à l'égard de l'ONSS ne peuvent être tenus responsables pour faute grave et caractérisée ayant contribué à la faillite dans la mesure où ces personnes morales n'ont pas la qualité de commerçant, et ne peuvent donc corrélativement jamais être déclarée en faillite; le tout, sans que telle différence de traitement soit justifiée de manière objective et raisonnable, et de manière proportionnée à l'objectif visé par le législateur ou à la finalité ainsi poursuivie par ce dernier ?

De aangevoerde grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, doordat een niet-verantwoord verschil in behandeling wordt ingesteld (1) tussen de publiekrechtelijke rechtspersonen en de privépersonen, in zoverre de eerstgenoemden worden vrijgesteld van het procesrisico indien zij optreden in het algemeen belang, en in zoverre die vrijstelling niet wederkerig is, hetgeen tevens afbreuk zou doen aan de wapengelijkheid, (2) tussen de rechtzoekenden, naargelang zij in het gelijk worden gesteld ten aanzien van een privépersoon of een publiekrechtelijke rechtspersoon, (3) tussen de procespartijen voor de Raad van State en voor de burgerlijke rechtscolleges, in zoverre een publiekrechtelijke rechtspersoon die optreedt voor de Raad van State wel kan worden veroordeeld tot betaling van een rechtsplegingsvergoeding; - het recht op toegang tot de rechter en het recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel, doordat de algemene vrijstelling van publiekrechtelijke rechtspersonen van de betaling van een rechtsplegingsvergoeding een ontradend effect heeft op de rechtzoekende die tegen een dergelijke rechtspersoon wil procederen, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan het recht van verdediging, aan de wapengelijkheid, aan het recht op juridische bijstand, aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, en aan de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; - het eigendomsrecht, doordat de rechtzoekende die ten aanzien van een publiekrechtelijke rechtspersoon in het gelijk wordt gesteld geen aanspraak kan maken op een rechtsplegingsvergoeding, hetgeen in onteigeningsgeschillen meteen tot gevolg zou hebben dat er geen sprake is van een « billijke schadeloosstelling » in de zin van artikel 16 van de Grondwet of van een « billijk evenwicht » in de zin van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens; - het rechtszekerheidsbeginsel, doordat de bestreden bepaling bij gebrek ...
Les griefs allégués se résument à la violation : - du principe d'égalité, en ce qu'une différence de traitement injustifiée est instaurée (1) entre les personnes morales de droit public et les personnes privées, dans la mesure où les premières sont exemptées du risque du procès si elles agissent dans l'intérêt général et dans la mesure où cette exemption n'est pas réciproque, ce qui porterait également atteinte à l'égalité des armes, (2) entre les justiciables, selon qu'ils obtiennent gain de cause contre une personne privée ou contre une personne morale de droit public, (3) entre les parties au procès devant le Conseil d'Etat et devant les juridictions civiles, dans la mesure où une personne morale de droit public qui agit devant le Conseil d'Etat peut être condamnée au paiement d'une indemnité de procédure; - du droit d'accès au juge et du droit à un recours effectif, en ce que l'exemption générale du paiement d'une indemnité de procédure pour les personnes morales de droit public a un effet dissuasif sur le justiciable qui veut introduire une action contre une telle personne morale, ce qui a pour conséquence de porter aussi atteinte aux droits de la défense, à l'égalité des armes, au droit à l'aide juridique, aux garanties contenues dans la Convention d'Aarhus et dans le droit de l'Union et aux articles 1382 et 1383 du Code civil; - du droit de propriété, en ce que le justiciable qui obtient gain de cause contre une personne morale de droit public ne peut prétendre à une indemnité de procédure, ce qui aurait dès lors pour effet qu'il ne serait plus question, dans les litiges d'expropriation, d'une « juste indemnité » au sens de l'article 16 de la Constitution ou d'un « juste équilibre » au sens de l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme; - du principe de la sécurité juridique, en ce que la disposition attaquée sera immédiatement applicable, faute de mesures transitoires, aux litiges pendants et en ce que la ...

Ten onrechte zou men de onredelijkheid van het onderscheid tussen de twee categorieën van werkgevers afleiden uit de vaststelling dat de betrokken deeltijdse werknemers recht hebben op een loon voor voltijdse prestaties.
C'est à tort que l'on déduirait le caractère déraisonnable de la distinction entre les deux catégories d'employeurs du constat que les travailleurs à temps partiel concernés ont droit à un salaire pour prestations à temps plein.

Wanneer zou blijken, na de toepassing van de procedure van artikel 441 en 443 van het Wetboek van Strafvordering, dat personen ten onrechte in de gevangenis werden opgesloten, dan zullen zij, wanneer ze in voorlopige hechtenis hebben gezeten, een vergoeding kunnen krijgen op basis van de wet van 13 maart 1973 betreffende de vergoeding voor onwerkzame hechtenis.
S'il apparaît, après application de la procédure prévue par les articles 441 et 443 du Code de procédure pénale, que des personnes ont été emprisonnées à tort, elles pourront, si elles ont subi une détention provisoire, obtenir un dédommagement sur la base de la loi du 13 mars 1973 relative à l'indemnisation en cas de détention préventive inopérante.