Vertaling van "wetboek van strafvordering kunnen niet onze instemming " (Nederlands → Frans) :

Een Europees wetboek van strafrecht en een Europees wetboek van strafvordering kunnen niet onze instemming hebben.
Nous ne pouvons soutenir un code pénal européen ou un code européen en matière de procédures pénales.

De verzoekende partijen voeren voorts de schending aan door het bestreden artikel 137 van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 5 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de personen die het voorwerp uitmaken van een tweede of navolgende beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis geen onmiddellijk cassatieberoep kunnen instellen tegen het arrest van de kamer van inbeschuldigingstelling, terwijl de personen die het voorwerp uitmaken van een beslissing vermeld in artikel 420, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering of die het voorwerp uitmaken van een eindarrest of eindvonnis, daartegen wel een « onmiddellijk » cassatieberoep kunnen instellen.
Les parties requérantes allèguent encore la violation, par l'article 137 attaqué, des articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 5 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que les personnes qui font l'objet d'une deuxième décision ou d'une décision ultérieure de maintien de la détention préventive ne peuvent former un pourvoi en cassation « immédiat » contre l'arrêt rendu par la chambre des mises en accusation, alors que les personnes qui font l'objet d'une décision visée à l'article 420, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle ou d'un arrêt ou jugement définitif, peuvent en revanche former un pourvoi en cassation « immédiat ».

« Schendt artikel 210 van het Wetboek van strafvordering artikel 13 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in die zin geïnterpreteerd dat het de mogelijkheid beperkt voor het rechtscollege in hoger beroep om ambtshalve de middelen op te werpen die erin worden beoogd voor enkel de feiten die bij het rechtscollege aanhangig zijn gemaakt, hetgeen concreet, enerzijds, elke praktische draagwijdte aan de wetsbepaling ontneemt aangezien het tot de taak van de rechter behoort de feiten te kwalificeren die bij hem aanhangig zijn gemaakt en te zeggen of zij vaststaan, en, anderzijds, de feitenrechter verhindert om de relevantie te beoordelen van middelen van openbare orde die een weerslag kunnen hebben op de schuld van de beklaagde, met name wanneer die middelen worden ontdekt na het neerleggen van het verzoekschrift in hoger beroep dat de saisine van de rechter in hoger beroep beperkt ?
« L'article 210 du Code d'instruction criminelle interprété comme limitant la possibilité pour la juridiction d'appel de soulever d'office les moyens qu'il vise pour les seuls faits dont la juridiction est saisie, ce qui concrètement, d'une part, prive la disposition légale de toute portée pratique puisqu'il relève de la mission du juge de qualifier les faits dont il est saisi et de dire si ceux-ci sont établis, et, d'autre part, empêche le juge du fond d'apprécier la pertinence de moyens d'ordre public susceptibles d'avoir une incidence sur la culpabilité du prévenu notamment lorsque ces moyens sont découverts après le dépôt de la requête d'appel qui limite la saisine du juge d'appel, viole-t-il l'article 13 de la Constitution, combiné ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme ?

« Schenden artikel 19 van de Wet van 15 mei 2006 tot wijziging van de Wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het Wetboek van Strafvordering, het Strafwetboek, het Burgerlijk Wetboek, de nieuwe Gemeentewet en de Wet van 24 april 2003 tot hervorming van de adoptie en artikel 12 van het Strafwetboek, de artikelen 10, 11 en 12 van de Grondwet, doordat personen die op het ogenblik van de door hen gepleegde misdaad de volle leeftijd van achttien jaar niet hadden bereikt, afhankelijk van het feit of zij dienaangaande vóór dan wel na 16 oktober 2006 strafrechtelijk worden berecht, al dan niet tot een levenslange vrijheidsberovende straf kunnen worden veroordeeld ?
« L'article 19 de la loi du 15 mai 2006 ' modifiant la loi du 8 avril 1965 relative à la protection de la jeunesse, [le] Code d'instruction criminelle, le Code pénal, le Code civil, la nouvelle loi communale et la loi du 24 avril 2003 réformant l'adoption ' et l'article 12 du Code pénal violent-ils les articles 10, 11 et 12 de la Constitution en ce que les personnes qui, au moment du crime, n'étaient pas âgées de dix-huit ans accomplis, peuvent ou non, selon qu'elles sont, à cet égard, jugées au pénal avant ou après le 16 octobre 2006, être condamnées à une peine privative de liberté à perpétuité ?

Uit de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over de ongelijke behandeling die zou voortvloeien uit het feit dat de inverdenkinggestelde de raadkamer, op de inleidingszitting bij de regeling van de rechtspleging, niet om dwingende conclusietermijnen zou kunnen verzoeken en de laattijdigheid van conclusies niet met sancties zou kunnen worden verbonden, terwijl die mogelijkheid wel bestaat voor de beklaagde in de procedure voor de politierechtbank of de correctionele rechtbank op grond van artikel 152 van het Wetboek van strafvordering.
Il ressort de la décision de renvoi que la Cour est interrogée sur l'inégalité de traitement qui résulterait de l'impossibilité pour l'inculpé de demander à la chambre du conseil, lors de l'audience d'introduction réglant la procédure, de fixer des délais impératifs pour conclure, et de l'impossibilité de sanctionner des conclusions tardives, alors que la possibilité existe pour le prévenu dans la procédure devant le tribunal de police ou le tribunal correctionnel, comme le prévoit l'article 152 du Code d'instruction criminelle.

« Schenden artikel 2bis van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, 1°, van de programmawet van 27 december 2006, in die zin geïnterpreteerd, voor het eerste artikel, dat het de hoven en rechtbanken ertoe verplicht een lasthebber ad hoc aan te wijzen zodra er een belangenconflict bestaat en, voor het tweede artikel, dat de erelonen van die lasthebber ad hoc, meestal een advocaat, moeten worden aangemerkt als verweerkosten die niet kunnen worden opgenomen in de gerechtskosten in strafzaken, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, onder c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, aangezien, in het geval waarin de vertegenwoordigde rechtspersoon wegens zijn faillissement of zijn insolvabiliteit in gebreke blijft, de aangewezen advocaat, tenzij hij het verleende mandaat stelselmatig weigert, het risico loopt geen billijke vergoeding van zijn prestaties te verkrijgen, terwijl hij, in alle gevallen waarin een advocaat door een rechter wordt aangewezen, in beginsel het recht heeft een vergoeding van zijn prestaties te eisen ? ».
« Les articles 2bis du titre préliminaire du Code de procédure pénale et 2, 1°, de la loi-programme du 27 décembre 2006 interprétés en tant, pour le premier, qu'il oblige les cours et tribunaux à procéder à la désignation d'un mandataire ad hoc dès l'instant où il existe un conflit d'intérêts et, pour le second, que les honoraires de ce mandataire ad hoc, généralement avocat, doivent être qualifiés comme frais de défense non susceptibles d'être inclus dans les frais de justice répressive, violent-ils les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 6, 3c, de la Convention européenne des droits de l'homme dès lors que l'avocat désigné, sauf à décliner systématiquement le mandat conféré, risque, en cas de défaillance de la personne morale représentée en raison de sa faillite ou de son insolvabilité, ne pas obtenir une rémunération équitable de ses prestations alors que dans toutes les hypothèses où un avocat est désigné par un juge, il est en droit, en principe, de revendiquer une indemnisation de ses prestations ? ».

Wij kunnen het mee ondersteunen. We zijn echter niet van mening dat de amendementen van de Groenen onze instemming verdienen. De PPE-DE-Fractie kan het ontwerpverslag van collega Seppänen als zodanig mee ondersteunen, maar de amendementen die tegen onze oorspronkelijke overeenstemming in nog een keer zijn ingediend, zullen we grotendeels verwerpen. De grondslag voor de behandeling wordt gevormd door de artikelen 31 en 32 van het Euratom-Verdrag, die betrekking hebben op de gezondheid en de veiligheid. Ik wil er graag op wijzen dat het niet om een medebeslissingsprocedure, maar enkel om een raadplegingsprocedure gaat.
Dans l’ensemble, le projet de rapport de M. Seppänen reçoit le soutien du groupe du parti populaire européen (démocrates-chrétiens) et des démocrates européens, sauf en ce qui concerne le contenu des amendements qui, contrairement à notre accord initial, ont été soumis à nouveau. Nous basons leur rejet sur les articles 31 et 32 du traité Euratom portant sur la santé et la sécurité.

De wijziging van de rechtsgrondslag, de uitbreiding van het instrument, waardoor ook preventieve maatregelen gefinancierd kunnen worden, en de verhoging van het budget kunnen niet op onze instemming rekenen.
Plus particulièrement, nous ne soutenons pas le changement de base juridique, l’extension du champ d’application de l’instrument pour permettre le financement de mesures préventives et l’augmentation du budget.

Wij willen niet dat Roemenië en Bulgarije daar de dupe van worden. Wij kunnen in ieder geval op basis van de briefwisseling tussen Commissievoorzitter Barroso en Parlementsvoorzitter Borrel onze instemming geven, zij het niet van harte.
Nous ne devons néanmoins pas punir la Roumanie et la Bulgarie pour cela et l’échange de lettres entre M. Barroso, président de la Commission, et M. Borrell, président du Parlement, nous permet au moins de voter favorablement, même si nous sommes loin d’être réjouis par cette idée.

20. stemt in met de goedkeuring van de wetten tot herziening van het strafrecht, van de wet inzake de strafvervolging van ambtenaren en van de wet ter bestrijding van de georganiseerde misdaad; wijst evenwel op de noodzaak om de tenuitvoerlegging van deze wetten te waarborgen door de administratieve en juridische belemmeringen op te heffen; verzoekt de Turkse autoriteiten voort te werken aan de opstelling van een nieuw wetboek van strafvordering volgens de normen van de Europese Unie en dringt aan op een spoedige wijziging van de paragrafen 312 en 159 van het Wetboek van Strafrecht en artikel 8 van de Terreurbestrijdingswet, zodat mensen niet langer kunnen worden vervolgd om redenen van meningsuiting; dringt aan op de invrijheidstelling van Leyla Zana, ontvanger van de Sacharovprijs van het Europees Parlement, en van de voormalige parlementsleden van Koerdische oorsprong die wegens hun denkbeelden gevangen worden gehouden;
20. salue l'adoption des lois modifiant le code pénal, de la loi relative aux poursuites pénales à l'encontre des fonctionnaires et de la loi relative à la lutte contre la criminalité organisée; insiste toutefois sur la nécessité de lever les barrières administratives et légales qui entravent la mise en oeuvre de ces lois; invite les autorités turques à poursuivre leurs travaux dans l'élaboration du nouveau Code de procédure pénale en l'adaptant aux normes de l'Union européenne et à entreprendre d'urgence la révision des paragraphes 312 et 159 du code pénal, ainsi que de l'article 8 de la loi anti-terroriste, en vue de supprimer les poursuites au titre des délits d'opinion; demande la libération de Leyla Zana, lauréate du prix Sakharov du Parlement européen, et des anciens membres du parlement d'origine kurde emprisonnés en raison des points de vue qu'ils défendaient;